Herb papieski Jana Pawła II: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Dewiza) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Herb papieski Jana Pawła II]] - oficjalny herb pontyfikatu | + | [[Herb papieski Jana Pawła II]] - oficjalny herb pontyfikatu Jana Pawła II stosowany od [[16 października]] [[1978]] do [[2 kwietnia]] [[2005]] roku. |
| + | |||
| + | [[Plik:herbjp2.gif|right|thumb|Herb papieski Jana Pawła II]] | ||
==Konstrukcja herbu== | ==Konstrukcja herbu== | ||
===Panoplium: władza kluczy=== | ===Panoplium: władza kluczy=== | ||
| − | Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. ''panoplium'', na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16 rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: ''Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie''. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży(klucz | + | Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. ''panoplium'', na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16. rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: ''Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie''. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży (klucz srebrny). Od strony rękojeści, obydwa klucze połączone są czerwonym sznurem zakończonym z obydwu stron supłami i frędzlami. |
===Tarcza heraldyczna: papieska maryjność=== | ===Tarcza heraldyczna: papieska maryjność=== | ||
| − | Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera ''M'' symbolizująca Matkę Bożą i maryjną pobożność papieża-Polaka. | + | Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera ''M'' symbolizująca [[Maryja|Matkę Bożą]] i maryjną pobożność papieża-Polaka. |
===Elementy dodatkowe: tiara i stuła=== | ===Elementy dodatkowe: tiara i stuła=== | ||
| − | Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek) wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśćcu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami. | + | Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek), wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśćcu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami. |
===Dewiza=== | ===Dewiza=== | ||
| − | Podobnie jak u większości poprzedników Jana Pawła II, w jego herbie nie znalazło się biskupie i papieskie motto (''Totus tuus'', łac. ''Cały Twój''). Pierwszym od dziesięcioleci papieżem, który umieścił dewizę w swoim herbie jest [[ | + | Podobnie, jak u większości poprzedników Jana Pawła II, w jego herbie nie znalazło się biskupie i papieskie motto (''[[Totus tuus]]'', łac. ''Cały Twój''). Pierwszym od dziesięcioleci papieżem, który umieścił dewizę w swoim herbie jest [[Franciszek]]. |
| + | == Źródła == | ||
| − | ==Bibliografia== | + | === Bibliografia === |
* T. Kowalewski, ''Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego'', Płock 1920. | * T. Kowalewski, ''Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego'', Płock 1920. | ||
* Jan Wierusz Kowalski, ''Poczet papieży'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131. | * Jan Wierusz Kowalski, ''Poczet papieży'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131. | ||
| + | |||
| + | === Linki zewnętrzne === | ||
| + | * [http://www.vatican.va/news_services/press/documentazione/documents/sp_ss_scv/insigne/sp_ss_scv_stemma-bandiera-sigillo_en.html#Stemma%20di%20Sua%20Santit%C3%A0%20Giovanni%20Paolo%20II Herby papieskie na oficjalnej stronie Stolicy Apostolskiej] | ||
==Zobacz także== | ==Zobacz także== | ||
Aktualna wersja na dzień 22:18, 7 mar 2015
Herb papieski Jana Pawła II - oficjalny herb pontyfikatu Jana Pawła II stosowany od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 roku.
Spis treści
Konstrukcja herbu
Panoplium: władza kluczy
Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. panoplium, na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16. rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży (klucz srebrny). Od strony rękojeści, obydwa klucze połączone są czerwonym sznurem zakończonym z obydwu stron supłami i frędzlami.
Tarcza heraldyczna: papieska maryjność
Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera M symbolizująca Matkę Bożą i maryjną pobożność papieża-Polaka.
Elementy dodatkowe: tiara i stuła
Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek), wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśćcu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami.
Dewiza
Podobnie, jak u większości poprzedników Jana Pawła II, w jego herbie nie znalazło się biskupie i papieskie motto (Totus tuus, łac. Cały Twój). Pierwszym od dziesięcioleci papieżem, który umieścił dewizę w swoim herbie jest Franciszek.
Źródła
Bibliografia
- T. Kowalewski, Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego, Płock 1920.
- Jan Wierusz Kowalski, Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131.
