Agnieszka Czeska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 11: Linia 11:
 
|cytat =I tak Agnieszka Czeska, z ktorej kanonizacji radujemy się dzisiaj, a która mieszkała tak daleko od nas, od Rzymu, odegrała znaczącą rolę w rozwoju cywilizacji i kultury swojego kraju i pozostaje także współcześnie wzorem dla jego wiary chrześcijańskiej. Jej miłość jest przykładem odwagi i duchowej pomocy dla młodych, którzy wielkodusznie poświęcają się do życia religijnego, stanowi ideał świętości dla wszystkich tych, którzy poszli za Chrystusem, jest bodźcem do dobroczynności, czynionej z całkowitego oddania się wszystkim, pokonującej wszystkie bariery ludzkie i mentalne, pozostaje niebiańską orędowniczką naszej mozolnej, codziennej pracy.
 
|cytat =I tak Agnieszka Czeska, z ktorej kanonizacji radujemy się dzisiaj, a która mieszkała tak daleko od nas, od Rzymu, odegrała znaczącą rolę w rozwoju cywilizacji i kultury swojego kraju i pozostaje także współcześnie wzorem dla jego wiary chrześcijańskiej. Jej miłość jest przykładem odwagi i duchowej pomocy dla młodych, którzy wielkodusznie poświęcają się do życia religijnego, stanowi ideał świętości dla wszystkich tych, którzy poszli za Chrystusem, jest bodźcem do dobroczynności, czynionej z całkowitego oddania się wszystkim, pokonującej wszystkie bariery ludzkie i mentalne, pozostaje niebiańską orędowniczką naszej mozolnej, codziennej pracy.
 
|źródło =Fragment homilii Jana Pawła II podczas kanonizacji Agnieszki Czeskiej, 12 listopada 1989 roku w Watykanie<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/1989/documents/hf_jp-ii_hom_19891112_due-canonizzazioni_it.html</ref>
 
|źródło =Fragment homilii Jana Pawła II podczas kanonizacji Agnieszki Czeskiej, 12 listopada 1989 roku w Watykanie<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/1989/documents/hf_jp-ii_hom_19891112_due-canonizzazioni_it.html</ref>
 +
|width =
 +
|align =
 +
}}
 +
 +
{{Cytat box
 +
|cytat =Po kanonizacji Agnieszki z rodu Przemyślidów w ubiegłym roku w Rzymie słyszałem potężne wołanie tysięcy wiernych z Czech i Słowacji: ''Papież do Pragi''
 +
|źródło =Pielgrzymka do Czechosłowacji. Przemówienie powitalne na lotnisku Ruzyně, Praga 21 kwietnia 1990 roku<ref>Jan Paweł II, ''Dzieła zebrane'', t. XI, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 763</ref>
 +
|width =
 +
|align =
 +
}}
 +
 +
{{Cytat box
 +
|cytat =Wasi święci nie milczą. Jakże nie wspomnieć tu Agnieszki Czeskiej - Agnieszki Praskiej, której kanonizacja w listopadzie ubiegłego roku zajaśniała jak jutrzenka waszego wyzwolenia.
 +
|źródło =Pielgrzymka do Czechosłowacji. Homilia podczas Mszy św. na wzgórzu Letná, Praga 21 kwietnia 1990 roku<ref>tamże, s.778</ref>
 
|width =
 
|width =
 
|align =
 
|align =

Wersja z 16:51, 3 gru 2013

Agnieszka Czeska (Agnieszka z Pragi, Agnieszka Przemyślidka) (ur. ok. 1205 w Pradze, zm. 1282 tamże) - czeska święta Kościoła katolickiego, zakonnica-klaryska. Kanonizowana przez Jana Pawła II 12 listopada 1989 roku.

Życie

Córka króla Przemysła Ottokara i węgierskiej księżnej Konstancji. Po nieudanych planach wydania przez rodziców za mąż, uzyskała od Stolicy Apostolskiej zgodę na wstąpienie do zakonu sióstr klarysek, które znała dzięki stałemu kontaktowi listowemu ze świętą Klarą z Asyżu. W 1234 roku ufundowała dwa pierwsze - żeński i męski klasztory franciszkańskie w Pradze Czeskiej. W tym samym roku złożyła wieczyste śluby zakonne. Zmarła w opinii świętości. Beatyfikowana przez bł. Piusa IX w 1874 roku.

Agnieszka Czeska a Jan Paweł II

Uroczysta kanonizacja Agnieszki przez Jana Pawła II w Watykanie 12 listopada 1989 roku, w której wziął m.in. udział Prymas Czech kardynał František Tomášek zbiegła się w czasie z wydarzeniami aksamitnej rewolucji w Czechosłowacji. W tym samym czasie w Pradze i Bratysławie trwały wielotysięczne demonstracje Czechów i Słowaków domagających się demokratyzacji życia politycznego i zakończenia rządów komunistycznych. Większość historyków i obserwatorów pozostaje zgodna, że pomimo silnego zlaicyzowania społeczeństwa czeskiego, dokonanana przez papieża kanonizacja, będąca zarazem przypomnieniem chrześcijańskich korzeni Czechów i Słowaków, dodatkowo umocniła wolnościowe dążenia społeczeństwa i wzmocniła jego opór przeciwko rządom monopartyjnym. Z końcem listopada 1989 roku rozpoczął się proces demontażu komunizmu w Czechosłowacji [1] .

Jan Paweł II o Agnieszce Czeskiej

I tak Agnieszka Czeska, z ktorej kanonizacji radujemy się dzisiaj, a która mieszkała tak daleko od nas, od Rzymu, odegrała znaczącą rolę w rozwoju cywilizacji i kultury swojego kraju i pozostaje także współcześnie wzorem dla jego wiary chrześcijańskiej. Jej miłość jest przykładem odwagi i duchowej pomocy dla młodych, którzy wielkodusznie poświęcają się do życia religijnego, stanowi ideał świętości dla wszystkich tych, którzy poszli za Chrystusem, jest bodźcem do dobroczynności, czynionej z całkowitego oddania się wszystkim, pokonującej wszystkie bariery ludzkie i mentalne, pozostaje niebiańską orędowniczką naszej mozolnej, codziennej pracy.
— Fragment homilii Jana Pawła II podczas kanonizacji Agnieszki Czeskiej, 12 listopada 1989 roku w Watykanie[2]


Po kanonizacji Agnieszki z rodu Przemyślidów w ubiegłym roku w Rzymie słyszałem potężne wołanie tysięcy wiernych z Czech i Słowacji: Papież do Pragi
— Pielgrzymka do Czechosłowacji. Przemówienie powitalne na lotnisku Ruzyně, Praga 21 kwietnia 1990 roku[3]


Wasi święci nie milczą. Jakże nie wspomnieć tu Agnieszki Czeskiej - Agnieszki Praskiej, której kanonizacja w listopadzie ubiegłego roku zajaśniała jak jutrzenka waszego wyzwolenia.
— Pielgrzymka do Czechosłowacji. Homilia podczas Mszy św. na wzgórzu Letná, Praga 21 kwietnia 1990 roku[4]


Przypisy

  1. Wojciech Roszkowski, Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku, Warszawa 1999
  2. http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/1989/documents/hf_jp-ii_hom_19891112_due-canonizzazioni_it.html
  3. Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. XI, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 763
  4. tamże, s.778

Bibliografia

  • Henryk Fros SJ, Wspomnienie świętych na każdy dzień roku, Kraków 1992 ISBN 8386231882