Adam Stefan Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 19: | Linia 19: | ||
Praktykował uczynki miłosierdzia - wyprzedał wszystkie swoje majętności, by nieść pomoc biedakom. wojtyła nauczył się tego od niego. | Praktykował uczynki miłosierdzia - wyprzedał wszystkie swoje majętności, by nieść pomoc biedakom. wojtyła nauczył się tego od niego. | ||
− | JP2 doprowadził do budowy pomnika Sapiehy w 25. rocznicę śmierci. | + | JP2 doprowadził do budowy pomnika Sapiehy w 25. rocznicę śmierci.<ref>Ciekawą historię postawienia pomnika Księcia Kardynała Sapiehy opisuje Ryszard Terlecki w artykule [http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THO/sapieha_krakow_obchody.html ''Kraków pamiętał'']</ref> |
== Jan Paweł II o Adamie Sapiesze == | == Jan Paweł II o Adamie Sapiesze == | ||
Linia 45: | Linia 45: | ||
|align = | |align = | ||
}} | }} | ||
+ | |||
+ | == Przypisy == | ||
+ | {{Przypisy}} |
Wersja z 13:44, 10 lut 2014
Adam Stefan Sapieha, Adam Stefan Stanisław Bonifacy Józef Sapieha herbu Lis (ur. 14 maja 1867 w Krasiczynie - zm. 23 lipca 1951 w Krakowie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny krakowski w latach 1911–1951 (od 1926 arcybiskup metropolita). Uznawany za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym, był niewzruszonym fundamentem katolickiego oporu przeciwko okupacji nazistowskiej.
6 maja 1938 wizytuje Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Na powitanie arcybiskupa mowy wyglosili prof. Szeliski i Wojtyła jako uczeń kl. VIII Zwrócił szczególną uwagę na przemawiającego ucznia, wypytując go o plany na przyszlość. Zmartwił się uslyszawszy odpowiedź, że wybrannym przez Wojtyłę kierunkiem studiów ma być polonistyka.
bierzmuje wojtylę?!
Od 1944 alumni seminarium duchownego w Krakowie mieszkają w pałacu Księcia Metropolity Adama Sapiehy i zaczynają nosić strój duchownego. Wśród 10 znajduje się też Karol Wojtyła. "Z tym jednak, że w przypadku tego alumna powstały pewne komplikacje. Otóż przerwał on pracę w fabryce [Solvey]. O absentującego się robotnia zaczął się upominać tzw. 'Urząd Pracy". Do domu nadchodziły monity o wymowie listów gończych. Mlody alumn znalazł się w sytuacji zagrożenia." Książę Sapieha polecił sprawę załatwić ks. Kazimierzowi Figlewiczowi. Sprawę załatwiono o czym świadczyło ustanie monitów.
9 listopada 1944 podarowuje Wojtyle tonsurę Grudzień 1945 Wojtyła chce przejść z seminarium duchownego do zakonu. Książę Adam Sapieha nie udzielił swego "placet", mówiąc alumnowi Wojtyle, że należy skończyć to, co się zaczęło.
18 luty 1946 na akademii z okazji kardynalskiej nominacji Księcia Metropolity Wojtyła recytuje Kazanie o miłości Ojczyzny ks. Kajsiewicza.
13.10.1946 - udziela Wojtyle w kaplicy swej rezydencji święceń subdiakonatu, 20.10 święcenia diakońskie. 1.11 Ksiądz Kardynał Sapieha wyświęca go w swej prywantje kaplicy - osobno i wcześniej, ze względu na przewidziany wkrótce wyjazd ks. Wojtyły do Rzymu na dalsze studia. Na życzenie kard. Sapiehy rozpoczyna studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim - Angelicum. 18 maja 1947 odwiedza Wojtyłę w Kolegium, wysyła go do Niegowici, potem we wrześniu 1949 mianuje wikariuszem kościoła św. Floriana. Był dla niego wzorem przywódcy kościelnego.
Praktykował uczynki miłosierdzia - wyprzedał wszystkie swoje majętności, by nieść pomoc biedakom. wojtyła nauczył się tego od niego.
JP2 doprowadził do budowy pomnika Sapiehy w 25. rocznicę śmierci.[1]
Jan Paweł II o Adamie Sapiesze
Przypisy
- ↑ Ciekawą historię postawienia pomnika Księcia Kardynała Sapiehy opisuje Ryszard Terlecki w artykule Kraków pamiętał