Tadeusz Kudliński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
 
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Tadeusz Kudliński''' (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Udział w I wojnie światowej oraz wojnie polsko-rosyjskiej. Więziony w czasie okupacji hitlerowskiej, po wojnie więziony w latach 1948-55.  Wykształcenie prawnicze, tytuł doktora prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim (1923).
+
'''Tadeusz Kudliński''' (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Doktor prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Animator życia kulturalnego.<ref>[http://tygodniksalwatorski.icm.com.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=3641 Tygodnik Salwatorski 25/340 z 24 czerwca 2007]</ref> Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej), współtwórca Teatru Rapsodycznego,  
W latach 30-tych był Rajcą Miejskim, członkiem Komisji Teatralnej Zarządu Miasta Krakowa, redagował "Gazetę literacką". Jak wspomina jego córka, był prawdziwym animatorem. Tworzył, organizował, inicjował.<ref>[http://tygodniksalwatorski.icm.com.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=3641 Tygodnik Salwatorski 25/340 z 24 czerwca 2007]</ref> Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej). Po 1945 r. wykładał w Krakowskiej Szkole teatralnej, był współtwórcą Teatru Rapsodycznego, organizował akcję Teatru Młodzieżowego, był organizatorem Klubu Miłośników Teatru, wykładał w Uniwersytecie Ludowym w Wierzchosławicach, publikował w "Tygodniku Powszechnym" i "Dzienniku Polskim", współpracował z Teatrem Kolejarza, z Teatrem "38" Waldemara Krygiera, z Teatrem "STU" Krzysztofa Jasińskiego. Członek Towarzystwa Kultury Teatralnej, "PEN-Clubu", Związku Literatów, S.E.C-u, ITI.
 
Otrzymał m.in. Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury w 1936 r., Krzyż Kawalerski OOP, Złotą Nagrodę M. Krakowa, Złotą Odznakę działacza Kultury.
 
Autor m.in. książek: "Smak świata", "Wygnańcy Ewy", "Rumieńce wolności", "Uroki", "Dziedzictwo zemsty", "Świętokradca", "Gniew o Szoszannę", "Montelupa", "Starość nie radość", "Rodowód Polskiego Teatru", "Vademecum teatromana" i inne.
 
Rada Miasta Krakowa w uznaniu jego zasług nazwała jego imieniem uliczkę, przecznicę z ul. Królowej Jadwigi do ul. Piastowskiej.
 
  
 +
Otrzymał m.in. Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury w 1936 r., Krzyż Kawalerski OOP, Złotą Nagrodę M. Krakowa, Złotą Odznakę działacza Kultury.Rada Miasta Krakowa w uznaniu jego zasług nazwała jego imieniem uliczkę, przecznicę z ul. Królowej Jadwigi do ul. Piastowskiej.
  
 
==Związki z Karolem Wojtyłą==
 
==Związki z Karolem Wojtyłą==
Karol Wojtyła zgłasza się na zajęcia teatralne [[Studio 39|Studia 39]], którego organizatorem był właśnie Tadeusz Kudliński. W 1938 r. bierze udział w przygotowywanym przez to Studio spektaklu [["Kawaler księżycowy']], w którym gra rolę byka.
 
  
Kudliński należy do podziemnej organizacji niepod­ległościowej o programie katolickim - "Unia". W ramach prac kon­spiracyjnych - ogniskujących się również wokół problemów kultu­ralnych - w oparciu o grupę byłych uczestników Studia 39, wśród których znalazł się również Karol Woj­tyła - inicjuje Tadeusz Kudliński powstanie Zespołu Teatru Sło­wa. Kierownictwo tej podziemnej placówki, z czasem nazwanej Te­atrem Rapsodycznym, obejmuje sprowadzony do Krakowa dr Mieczys­ław Kotlarczyk. Sam Kudliński opisał: "W zacnym zespole rapsodycznym nie pełnię żadnej funkcji godnej uwagi, czego wyrazem brak mego nazwiska na afiszach. Jestem w tym zespole czymś w rodzaju grymaśnika, a więc formacji wybitnie prywatnej i ochotniczej, która od pięciu lat, na gorąco, po każdej premierze, albo wypowiada swój zachwyt, albo też grymasi wybrednie." <ref>Danuta Michałowska (wybór, komentarze), ''...trzeba dać świadectwo : 50-lecie powstania Teatru Rapsodycznego'', ArsNova-Zjednoczeni Wydawcy, Kraków 1991. ISBN 8385166068</ref>
+
Karol Wojtyła zgłasza się na zajęcia teatralne [[Studio 39|Studia 39]], którego organizatorem był właśnie Tadeusz Kudliński. W 1938 bierze udział w przygotowywanym przez to Studio spektaklu [["Kawaler księżycowy']], w którym gra rolę Byka.
  
W 1942 r. gdy Karol Wojtyła zastanawiał się nad wstąpieniem do zakonu karmelitów Kudliński odbył z nim rozmowę podczas której starał się go odwieść od tego zamiaru. Opisuje to tak: "Przyjaciele Karola zdradzili mi, że postanowił on zamknąć się w klasztorze - i to ścisłej obserwancji, bo u karmelitów bosych. Mimo mego religijnego nastawienia nie wydała mi się ta decyzja trafna, sądziłem, że jest odruchem młodzieńczym zbyt pochopnym i skrajnym. Wszak poznałem już literackie i artystyczne - a nieprzeciętne uzdolnienia Karola, toteż jego chęć odcięcia się od życia i sztuki oceniłem jako marnotrawienie darów Bożych. Tak też argumentowałem, zaprosiwszy Karola na dłuższą rozmowę i próbując wybić mu z głowy klasztorne intencje. (...) Karol nie poddał się mym argumentom, ustąpił na tyle, że zrezygnował z izolacji klasztornej, a wstąpił niebawem do konspiracyjnego seminarium duchownego." <ref>Juliusz Kydryński, ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły : wspomnienia'', Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 55-56</ref>
+
Kudliński należy do podziemnej organizacji niepod­ległościowej o programie katolickim - "Unia". W ramach prac kon­spiracyjnych - ogniskujących się również wokół problemów kultu­ralnych - w oparciu o grupę byłych uczestników Studia 39, wśród których znalazł się również Karol Woj­tyła - inicjuje Tadeusz Kudliński powstanie Zespołu Teatru Sło­wa. Kierownictwo tej podziemnej placówki, z czasem nazwanej [[Teatr Rapsodyczny|Te­atrem Rapsodycznym]], obejmuje sprowadzony do Krakowa [[Mieczys­ław Kotlarczyk]]. Sam Kudliński opisał: "W zacnym zespole rapsodycznym nie pełnię żadnej funkcji godnej uwagi, czego wyrazem brak mego nazwiska na afiszach. Jestem w tym zespole czymś w rodzaju grymaśnika, a więc formacji wybitnie prywatnej i ochotniczej, która od pięciu lat, na gorąco, po każdej premierze, albo wypowiada swój zachwyt, albo też grymasi wybrednie." <ref>Danuta Michałowska (wybór, komentarze), ''...trzeba dać świadectwo : 50-lecie powstania Teatru Rapsodycznego'', ArsNova-Zjednoczeni Wydawcy, Kraków 1991. ISBN 8385166068</ref>
 +
 
 +
W 1942 gdy Karol Wojtyła zastanawiał się nad wstąpieniem do zakonu karmelitów Kudliński odbył z nim rozmowę podczas której starał się go odwieść od tego zamiaru. Opisuje to tak: "Przyjaciele Karola zdradzili mi, że postanowił on zamknąć się w klasztorze - i to ścisłej obserwancji, bo u karmelitów bosych. Mimo mego religijnego nastawienia nie wydała mi się ta decyzja trafna, sądziłem, że jest odruchem młodzieńczym zbyt pochopnym i skrajnym. Wszak poznałem już literackie i artystyczne - a nieprzeciętne uzdolnienia Karola, toteż jego chęć odcięcia się od życia i sztuki oceniłem jako marnotrawienie darów Bożych. Tak też argumentowałem, zaprosiwszy Karola na dłuższą rozmowę i próbując wybić mu z głowy klasztorne intencje. (...) Karol nie poddał się mym argumentom, ustąpił na tyle, że zrezygnował z izolacji klasztornej, a wstąpił niebawem do konspiracyjnego seminarium duchownego." <ref>Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 55-56</ref>
  
 
Spotkania Kudlińskiego z biskupem i kardynałem Wojtyłą były okazjonalne.
 
Spotkania Kudlińskiego z biskupem i kardynałem Wojtyłą były okazjonalne.
  
 
==Wspomnienia o Karolu Wojtyle==
 
==Wspomnienia o Karolu Wojtyle==
* "Wojtyła występował w orszaku zodiakalnym, a ponieważ dysponował dobrym głosem i pewnością wystąpienia, przeznaczyliśmy go na pierwsze wejście w przestawieniu i wygłoszenie pierwszych słów tekstu. Miało to niemałe znaczenie na tle amatorskiego debiutu zespołu i połączonej z nim tremy."
+
 
* "... Karol Wojtyła (...) przedstawił mi wspomniany już dramat o bracie Albercie Chmielowskim. Nie przyszło mi wtedy na myśl, że wybór tego tematu prognozował już problem własny Karola, problem zerwania z artyzmem na rzecz wyższych powołań, który go zapewne już nurtował."
+
{{Cytat box
* "Kotlarczyk przejął ode mnie inicjatywę i stworzył zespół, którego filarem był Wojtyła - bardzo bliski ideom teatralnym nowego kierownika. (...) Trudno byłoby nie dostrzec tej teatralnej i rapsodycznej przeszłości w zewnętrznej postawie przy przemówieniach i wystąpieniach Ojca Świętego."
+
|cytat  = Wojtyła występował w orszaku zodiakalnym, a ponieważ dysponował dobrym głosem i pewnością wystąpienia, przeznaczyliśmy go na pierwsze wejście w przestawieniu i wygłoszenie pierwszych słów tekstu. Miało to niemałe znaczenie na tle amatorskiego debiutu zespołu i połączonej z nim tremy.
* "Karol przyrzekł sobie nie imać się pióra literackiego, póki nie skończy studiów i nie zostanie wyświęcony. A więc zamiar odcięcia się od pokus artystycznych był stanowczy i należało go uszanować. Myślę, że to bardzo istotny szczegół charakteru i postawy Karola, świadectwo prawdziwego powołania."
+
|źródło = Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990
 +
|width  =
 +
|align  =
 +
}}
 +
 
 +
{{Cytat box
 +
|cytat  = ... Karol Wojtyła (...) przedstawił mi wspomniany już dramat o bracie Albercie Chmielowskim. Nie przyszło mi wtedy na myśl, że wybór tego tematu prognozował już problem własny Karola, problem zerwania z artyzmem na rzecz wyższych powołań, który go zapewne już nurtował.
 +
|źródło = Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990
 +
|width  =
 +
|align  =
 +
}}
 +
 
 +
{{Cytat box
 +
|cytat  = Kotlarczyk przejął ode mnie inicjatywę i stworzył zespół, którego filarem był Wojtyła - bardzo bliski ideom teatralnym nowego kierownika. (...) Trudno byłoby nie dostrzec tej teatralnej i rapsodycznej przeszłości w zewnętrznej postawie przy przemówieniach i wystąpieniach Ojca Świętego.
 +
|źródło = Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990
 +
|width  =
 +
|align  =
 +
}}
 +
 
 +
{{Cytat box
 +
|cytat  = Karol przyrzekł sobie nie imać się pióra literackiego, póki nie skończy studiów i nie zostanie wyświęcony. A więc zamiar odcięcia się od pokus artystycznych był stanowczy i należało go uszanować. Myślę, że to bardzo istotny szczegół charakteru i postawy Karola, świadectwo prawdziwego powołania.
 +
|źródło = Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990
 +
|width  =
 +
|align  =
 +
}}
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 +
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
* ''Alfabet Jana Pawła II'', Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2005, ISBN 83-7447-023-2
+
* ''Alfabet Jana Pawła II'', Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2005, ISBN 83-7447-023-2 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
 
* Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 43-62. ISBN 8300025405 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
 
* Tadeusz Kudliński, ''Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II''  [w:] ''Młodzieńcze lata Karola Wojtyły'', red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 43-62. ISBN 8300025405 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
  
Linia 31: Linia 54:
  
 
==Zobacz także==
 
==Zobacz także==
 +
[[Danuta Michałowska]]
 +
 +
[[Mieczysław Kotlarczyk]]
 +
 +
[[Juliusz Kydryński]]
 +
 +
[[Halina Kwiatkowska]]
 +
 +
[[Tadeusz Kwiatkowski]]
 +
 +
[[Krystyna Dębowska]]
 +
 +
[[Teatr Rapsodyczny]]
 +
 +
{{DEFAULTSORT:Kudliński, Tadeusz}}
 +
[[Kategoria:Ludzie teatru]]

Aktualna wersja na dzień 21:27, 17 lut 2014

Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Doktor prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Animator życia kulturalnego.[1] Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej), współtwórca Teatru Rapsodycznego,

Otrzymał m.in. Srebrny Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury w 1936 r., Krzyż Kawalerski OOP, Złotą Nagrodę M. Krakowa, Złotą Odznakę działacza Kultury.Rada Miasta Krakowa w uznaniu jego zasług nazwała jego imieniem uliczkę, przecznicę z ul. Królowej Jadwigi do ul. Piastowskiej.

Związki z Karolem Wojtyłą

Karol Wojtyła zgłasza się na zajęcia teatralne Studia 39, którego organizatorem był właśnie Tadeusz Kudliński. W 1938 bierze udział w przygotowywanym przez to Studio spektaklu "Kawaler księżycowy', w którym gra rolę Byka.

Kudliński należy do podziemnej organizacji niepod­ległościowej o programie katolickim - "Unia". W ramach prac kon­spiracyjnych - ogniskujących się również wokół problemów kultu­ralnych - w oparciu o grupę byłych uczestników Studia 39, wśród których znalazł się również Karol Woj­tyła - inicjuje Tadeusz Kudliński powstanie Zespołu Teatru Sło­wa. Kierownictwo tej podziemnej placówki, z czasem nazwanej Te­atrem Rapsodycznym, obejmuje sprowadzony do Krakowa Mieczys­ław Kotlarczyk. Sam Kudliński opisał: "W zacnym zespole rapsodycznym nie pełnię żadnej funkcji godnej uwagi, czego wyrazem brak mego nazwiska na afiszach. Jestem w tym zespole czymś w rodzaju grymaśnika, a więc formacji wybitnie prywatnej i ochotniczej, która od pięciu lat, na gorąco, po każdej premierze, albo wypowiada swój zachwyt, albo też grymasi wybrednie." [2]

W 1942 gdy Karol Wojtyła zastanawiał się nad wstąpieniem do zakonu karmelitów Kudliński odbył z nim rozmowę podczas której starał się go odwieść od tego zamiaru. Opisuje to tak: "Przyjaciele Karola zdradzili mi, że postanowił on zamknąć się w klasztorze - i to ścisłej obserwancji, bo u karmelitów bosych. Mimo mego religijnego nastawienia nie wydała mi się ta decyzja trafna, sądziłem, że jest odruchem młodzieńczym zbyt pochopnym i skrajnym. Wszak poznałem już literackie i artystyczne - a nieprzeciętne uzdolnienia Karola, toteż jego chęć odcięcia się od życia i sztuki oceniłem jako marnotrawienie darów Bożych. Tak też argumentowałem, zaprosiwszy Karola na dłuższą rozmowę i próbując wybić mu z głowy klasztorne intencje. (...) Karol nie poddał się mym argumentom, ustąpił na tyle, że zrezygnował z izolacji klasztornej, a wstąpił niebawem do konspiracyjnego seminarium duchownego." [3]

Spotkania Kudlińskiego z biskupem i kardynałem Wojtyłą były okazjonalne.

Wspomnienia o Karolu Wojtyle

Wojtyła występował w orszaku zodiakalnym, a ponieważ dysponował dobrym głosem i pewnością wystąpienia, przeznaczyliśmy go na pierwsze wejście w przestawieniu i wygłoszenie pierwszych słów tekstu. Miało to niemałe znaczenie na tle amatorskiego debiutu zespołu i połączonej z nim tremy.
— Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990


... Karol Wojtyła (...) przedstawił mi wspomniany już dramat o bracie Albercie Chmielowskim. Nie przyszło mi wtedy na myśl, że wybór tego tematu prognozował już problem własny Karola, problem zerwania z artyzmem na rzecz wyższych powołań, który go zapewne już nurtował.
— Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990


Kotlarczyk przejął ode mnie inicjatywę i stworzył zespół, którego filarem był Wojtyła - bardzo bliski ideom teatralnym nowego kierownika. (...) Trudno byłoby nie dostrzec tej teatralnej i rapsodycznej przeszłości w zewnętrznej postawie przy przemówieniach i wystąpieniach Ojca Świętego.
— Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990


Karol przyrzekł sobie nie imać się pióra literackiego, póki nie skończy studiów i nie zostanie wyświęcony. A więc zamiar odcięcia się od pokus artystycznych był stanowczy i należało go uszanować. Myślę, że to bardzo istotny szczegół charakteru i postawy Karola, świadectwo prawdziwego powołania.
— Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990


Przypisy

  1. Tygodnik Salwatorski 25/340 z 24 czerwca 2007
  2. Danuta Michałowska (wybór, komentarze), ...trzeba dać świadectwo : 50-lecie powstania Teatru Rapsodycznego, ArsNova-Zjednoczeni Wydawcy, Kraków 1991. ISBN 8385166068
  3. Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 55-56

Bibliografia

  • Alfabet Jana Pawła II, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2005, ISBN 83-7447-023-2 W bibliotece.jpg
  • Tadeusz Kudliński, Głos teatromana do młodzieńczej biografii Jana Pawła II [w:] Młodzieńcze lata Karola Wojtyły, red. Juliusz Kydryński, Oficyna Cracovia, Kraków 1990, s. 43-62. ISBN 8300025405 W bibliotece.jpg

Linki zewnętrzne

Zobacz także

Danuta Michałowska

Mieczysław Kotlarczyk

Juliusz Kydryński

Halina Kwiatkowska

Tadeusz Kwiatkowski

Krystyna Dębowska

Teatr Rapsodyczny