Pius X: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Pius X]] (imię świeckie: ''Giuseppe Melchiorre Sarto'') (ur. w 1835 w Riese we Włoszech, zm. w 1914 roku w Watykanie). Włoski duchowny katolicki, 257 papież Kościoła katolickiego w latach 1903-1914. Święty Kościoła katolickiego, beatyfikowany i kanonizowany przez papieża [[Pius XII|Piusa XII]]. | + | [[Pius X]] (imię świeckie: ''Giuseppe Melchiorre Sarto'') (ur. w 1835 w Riese we Włoszech, zm. w 1914 roku w Watykanie). Włoski duchowny katolicki, 257. papież Kościoła katolickiego w latach 1903-1914. Święty Kościoła katolickiego, beatyfikowany i kanonizowany przez papieża [[Pius XII|Piusa XII]]. |
==Podstawowe informacje biograficzne== | ==Podstawowe informacje biograficzne== | ||
| − | Był synem listonosza i szwaczki. Niektórzy historycy utrzymywali do niedawna teorię, | + | Był synem listonosza i szwaczki. Niektórzy historycy utrzymywali do niedawna teorię, że ojciec przyszłego papieża był Polakiem, który miał wyemigrować z Górnego Śląska do Włoch, jednakże ostatecznie udało się ustalić, że ojcem Piusa X był rodowity Włoch Giovanni Battista<ref>http://wiadomosci.onet.pl/prasa/zagadka-sw-piusa-x/zykwb</ref>, <ref>http://www.osservatoreromano.va/pl/news/zdementowano-polskie-pochodzenie-piusa-x#.Uw9CxqwrpA4</ref>. |
Wyświęcony na kapłana w 1858 roku, posługiwał następnie jako wikariusz i proboszcz w kilku parafiach. W 1884 roku otrzymał sakrę biskupią, obejmując diecezję w Mantui. Kapelusz kardynalski uzyskał w 1893 roku. | Wyświęcony na kapłana w 1858 roku, posługiwał następnie jako wikariusz i proboszcz w kilku parafiach. W 1884 roku otrzymał sakrę biskupią, obejmując diecezję w Mantui. Kapelusz kardynalski uzyskał w 1893 roku. | ||
| − | + | Został wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy (zażalenia) przez krakowskiego kardynała [[Jan Puzyna|Jana Puzynę]], elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto. | |
| − | Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym | + | Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnikiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej ''Pascendi Dominici Gregis'' (1907) krytykującej modernizm<ref>Biografia na portalu ''Catholic Encyclopedia'' http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm</ref>. |
==Jan Paweł II o Piusie X== | ==Jan Paweł II o Piusie X== | ||
| − | Papież-Polak przywołał postać swojego | + | Papież-Polak przywołał postać swojego świętego poprzednika w liście ''Tertio Millennio Adveniente'' (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000: |
{{Cytat box | {{Cytat box | ||
|cytat =Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości. | |cytat =Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości. | ||
| − | |źródło =''Tertio Millennio Adveniente'', 22, 1994 <ref>Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X</ref>. | + | |źródło =''Tertio Millennio Adveniente'', 22, [1994] <ref>Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X</ref>. |
|width = | |width = | ||
|align = | |align = | ||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
| − | *[http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_X/pascendi_dominici_gregis/ Polski tekst encykliki ''Pascendi Dominici Gregis'' św. Piusa X][dostęp:27.02.2014] | + | *[http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_X/pascendi_dominici_gregis/ Polski tekst encykliki ''Pascendi Dominici Gregis'' św. Piusa X][dostęp:27.02.2014]. |
[[Kategoria:Papieże]] | [[Kategoria:Papieże]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:47, 21 sie 2014
Pius X (imię świeckie: Giuseppe Melchiorre Sarto) (ur. w 1835 w Riese we Włoszech, zm. w 1914 roku w Watykanie). Włoski duchowny katolicki, 257. papież Kościoła katolickiego w latach 1903-1914. Święty Kościoła katolickiego, beatyfikowany i kanonizowany przez papieża Piusa XII.
Spis treści
Podstawowe informacje biograficzne
Był synem listonosza i szwaczki. Niektórzy historycy utrzymywali do niedawna teorię, że ojciec przyszłego papieża był Polakiem, który miał wyemigrować z Górnego Śląska do Włoch, jednakże ostatecznie udało się ustalić, że ojcem Piusa X był rodowity Włoch Giovanni Battista[1], [2]. Wyświęcony na kapłana w 1858 roku, posługiwał następnie jako wikariusz i proboszcz w kilku parafiach. W 1884 roku otrzymał sakrę biskupią, obejmując diecezję w Mantui. Kapelusz kardynalski uzyskał w 1893 roku.
Został wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy (zażalenia) przez krakowskiego kardynała Jana Puzynę, elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto.
Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnikiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej Pascendi Dominici Gregis (1907) krytykującej modernizm[3].
Jan Paweł II o Piusie X
Papież-Polak przywołał postać swojego świętego poprzednika w liście Tertio Millennio Adveniente (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000:
Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości.
— Tertio Millennio Adveniente, 22, [1994] [4].
Przypisy
- ↑ http://wiadomosci.onet.pl/prasa/zagadka-sw-piusa-x/zykwb
- ↑ http://www.osservatoreromano.va/pl/news/zdementowano-polskie-pochodzenie-piusa-x#.Uw9CxqwrpA4
- ↑ Biografia na portalu Catholic Encyclopedia http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm
- ↑ Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X
Bibliografia
- Rene Bazin, Święty Pius X, Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2003. ISBN 8387770884.
Linki zewnętrzne
- Polski tekst encykliki Pascendi Dominici Gregis św. Piusa X[dostęp:27.02.2014].
