Joaquin Navarro Valls: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
m
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Joaquin Navarro Valls''' (ur. 16 listopada 1936 w Kartagenie) – dziennikarz hiszpański, lekarz psychiatra, w latach 1984-2006 dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej. Biegle włada kilkoma językami. Należy do Opus Dei.
+
'''Joaquin Navarro Valls''' (ur. 16 listopada [[1936]] w Kartagenie) – dziennikarz [[Hiszpania|hiszpański]], lekarz psychiatra, w latach [[1984]]-[[2006]] dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej. Biegle włada kilkoma językami. Należy do [[Opus Dei]].
  
 
== Związki z Janem Pawłem II ==
 
== Związki z Janem Pawłem II ==
Linia 5: Linia 5:
 
Dyrektor Biura Prasowego Watykanu za pontyfikatu Jana Pawła II. Pierwszy świecki rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej i w dodatku nie-Włoch.
 
Dyrektor Biura Prasowego Watykanu za pontyfikatu Jana Pawła II. Pierwszy świecki rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej i w dodatku nie-Włoch.
  
4 grudnia 1984 Jan Paweł II powierzył mu reformę systemu informacyjnego Watykanu. "Często cytowane jest zdanie, które usłyszał od Ojca Świętego w pierwszym dniu pracy, gdy był jeszcze pełen niepokoju: „Nie myśl o trudzie, ale o tym, co masz robić”. W ciągu 21 lat przekształcił watykańskie Biuro w perfekcyjną maszynę medialną. Wraz z jego przybyciem liczba konferencji prasowych zwielokrotniła się do ok. 70 rocznie. Podobnie częste są briefingi - krótsze spotkania z dziennikarzami. Prowadzona jest strona internetowa oraz nowoczesne centrum prasowe. Obsługiwanych jest kilkuset dziennikarzy akredytowanych na stałe i taka sama liczba przebywających czasowo. Często otrzymują watykańskie dokumenty z 24-godzinnym wyprzedzeniem. Kościelne przesłania są publikowane w wielu różnych językach, w tym po łacinie. Odpowiedzi na pytania dziennikarze otrzymują natychmiast, a nie po tygodniu czy miesiącu, jak wcześniej. Codziennie jest ok. 200 telefonów, z tego dwie trzecie spoza Włoch, z różnych stref czasowych." <ref>[http://www.niedziela.pl/artykul/79421/nd/Rzecznik-dwoch-Papiezy Stanisław Klimaszewski, Rzecznik dwóch Papieży, Tygodnik Niedziela 23/2006, a. 8</ref>  
+
4 grudnia 1984 Jan Paweł II powierzył mu reformę systemu informacyjnego Watykanu. "Często cytowane jest zdanie, które usłyszał od Ojca Świętego w pierwszym dniu pracy, gdy był jeszcze pełen niepokoju: „Nie myśl o trudzie, ale o tym, co masz robić”. W ciągu 21 lat przekształcił watykańskie Biuro w perfekcyjną maszynę medialną. Wraz z jego przybyciem liczba konferencji prasowych zwielokrotniła się do ok. 70 rocznie. Podobnie częste są briefingi - krótsze spotkania z dziennikarzami. Prowadzona jest strona internetowa oraz nowoczesne centrum prasowe. Obsługiwanych jest kilkuset dziennikarzy akredytowanych na stałe i taka sama liczba przebywających czasowo. Często otrzymują watykańskie dokumenty z 24-godzinnym wyprzedzeniem. Kościelne przesłania są publikowane w wielu różnych językach, w tym po łacinie. Odpowiedzi na pytania dziennikarze otrzymują natychmiast, a nie po tygodniu czy miesiącu, jak wcześniej. Codziennie jest ok. 200 telefonów, z tego dwie trzecie spoza Włoch, z różnych stref czasowych." <ref>[http://www.niedziela.pl/artykul/79421/nd/Rzecznik-dwoch-Papiezy Stanisław Klimaszewski, ''Rzecznik dwóch Papieży'', Tygodnik Niedziela 23/2006, a. 8]</ref>  
  
 
Dla "watykanistów" i korespondentów prasy włoskiej jego nominacja była zaskakującą wiadomością. Uważano, że jest za młody, że jest zbyt elegancki, towarzyski i że lubi jedwabne krawaty. Padał też oczywiście zarzut, że jest członkiem Opus Dei. Jednak praktyka pokazała, że nigdy przedtem kontakt z Biurem Prasowym Watykanu nie przebiegał tak sprawnie. Dziennikarze podkreślali, że Navarro-Valls był prawie zawsze osiągalny. Chętnie udzielał wyjaśnień i prezentował stanowisko Kościoła w różnych trudnych sprawach: w kwestii AIDS, miejsca kobiet w Kościele, czy teologii wyzwolenia.
 
Dla "watykanistów" i korespondentów prasy włoskiej jego nominacja była zaskakującą wiadomością. Uważano, że jest za młody, że jest zbyt elegancki, towarzyski i że lubi jedwabne krawaty. Padał też oczywiście zarzut, że jest członkiem Opus Dei. Jednak praktyka pokazała, że nigdy przedtem kontakt z Biurem Prasowym Watykanu nie przebiegał tak sprawnie. Dziennikarze podkreślali, że Navarro-Valls był prawie zawsze osiągalny. Chętnie udzielał wyjaśnień i prezentował stanowisko Kościoła w różnych trudnych sprawach: w kwestii AIDS, miejsca kobiet w Kościele, czy teologii wyzwolenia.
Linia 49: Linia 49:
 
{{DEFAULTSORT:Navarro Valls, Joaquin}}
 
{{DEFAULTSORT:Navarro Valls, Joaquin}}
 
[[Kategoria:Dziennikarze]]
 
[[Kategoria:Dziennikarze]]
 +
[[Kategoria:Współpracownicy Jana Pawła II]]

Aktualna wersja na dzień 05:15, 17 gru 2014

Joaquin Navarro Valls (ur. 16 listopada 1936 w Kartagenie) – dziennikarz hiszpański, lekarz psychiatra, w latach 1984-2006 dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej. Biegle włada kilkoma językami. Należy do Opus Dei.

Związki z Janem Pawłem II

Dyrektor Biura Prasowego Watykanu za pontyfikatu Jana Pawła II. Pierwszy świecki rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej i w dodatku nie-Włoch.

4 grudnia 1984 Jan Paweł II powierzył mu reformę systemu informacyjnego Watykanu. "Często cytowane jest zdanie, które usłyszał od Ojca Świętego w pierwszym dniu pracy, gdy był jeszcze pełen niepokoju: „Nie myśl o trudzie, ale o tym, co masz robić”. W ciągu 21 lat przekształcił watykańskie Biuro w perfekcyjną maszynę medialną. Wraz z jego przybyciem liczba konferencji prasowych zwielokrotniła się do ok. 70 rocznie. Podobnie częste są briefingi - krótsze spotkania z dziennikarzami. Prowadzona jest strona internetowa oraz nowoczesne centrum prasowe. Obsługiwanych jest kilkuset dziennikarzy akredytowanych na stałe i taka sama liczba przebywających czasowo. Często otrzymują watykańskie dokumenty z 24-godzinnym wyprzedzeniem. Kościelne przesłania są publikowane w wielu różnych językach, w tym po łacinie. Odpowiedzi na pytania dziennikarze otrzymują natychmiast, a nie po tygodniu czy miesiącu, jak wcześniej. Codziennie jest ok. 200 telefonów, z tego dwie trzecie spoza Włoch, z różnych stref czasowych." [1]

Dla "watykanistów" i korespondentów prasy włoskiej jego nominacja była zaskakującą wiadomością. Uważano, że jest za młody, że jest zbyt elegancki, towarzyski i że lubi jedwabne krawaty. Padał też oczywiście zarzut, że jest członkiem Opus Dei. Jednak praktyka pokazała, że nigdy przedtem kontakt z Biurem Prasowym Watykanu nie przebiegał tak sprawnie. Dziennikarze podkreślali, że Navarro-Valls był prawie zawsze osiągalny. Chętnie udzielał wyjaśnień i prezentował stanowisko Kościoła w różnych trudnych sprawach: w kwestii AIDS, miejsca kobiet w Kościele, czy teologii wyzwolenia.

Cieszył się ogromnym zaufaniem Jana Pawła II, będąc zawsze tuż obok niego. Towarzyszył mu zarówno podczas pielgrzymek zagranicznych, jak również podczas wypoczynku w górach. Miał przywilej bezpośrdeniego kontaktu telefonicznego z Papieżem.

Sam o sobie mówi: "Moje hobby stało się moim zawodem, a medycyna - hobby."

Joaquin Navarro Valls o Janie Pawle II

Jan Paweł II nie mógł żyć bez modlitwy. Patrząc na niego, widziałem człowieka, który stale, nieustannie trwa na rozmowie z Panem Bogiem. To było coś niezwykle poruszającego. Widziałem go czasem w jego kaplicy prywatnej na kolanach przed Najświętszym Sakramentem. Klęcząc czytał też fragmenty różnych tekstów, cały czas zatopiony w medytacji. Miał też na klęczniku swoje karteluszki. Chciałem czasem zajrzeć - z ciekawości - do tych karteczek. Okazuje się, że były to setki i tysiące listów z prośbą o modlitwę, które docierały do niego z całego świata. Ktoś komunikował, że właśnie stwierdzono u niego raka, jakaś mama pisała o chorym dziecku. Wszystkie cierpienia świata docierały do Jana Pawła II w postaci tych listów, a on jakby karmił nimi swoją modlitwę. I myślę że w jego modlitwie nie było miejsca na żadną inną rzeczywistość, który tym cierpieniem świata nie była.
Pielgrzymka do nieba: życie, kult i beatyfikacja Jana Pawła II, Biały Kruk, Kraków 2011, s. 106-108


Papież z całą serdecznością stwierdził, że bycie młodym oznacza odkrywanie we własnym życiu "rzeczy, które nie przemijają wraz z wupływme lat", to znaczy nabycie umiejętności posiadania jako codziennych perspektyw życia stałych i trwałych celów osobistych, które są wręcz nieprzemijalne.
— Joaquin Navarro Valls, Rzecznik: krok w krok za Janem Pawłem II, Fronda, Warszawa 2010, s. 72


Przypisy

Wywiad

Linki zewnętrzne

Bibliografia