Dar i Tajemnica: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Dar i Tajemnica]] - książka Jana Pawła II, napisana i opublikowana w półwiecze od święceń kapłańskich Karola Wojtyły. Ukazała się równolegle w kilkunastu krajach świata jesienią 1996 roku. W Polsce wydana dwukrotnie nakładem ''Wydawnictwa Św. Stanisława BM'' w Krakowie. Oryginalnie pisana była w dwóch wersjach językowych, po polsku i włosku.  
+
[[Dar i Tajemnica]] - książka Jana Pawła II, napisana i opublikowana w półwiecze od [[Powołanie kapłańskie Jana Pawła II|święceń kapłańskich Karola Wojtyły]]. Ukazała się równolegle w kilkunastu krajach świata jesienią [[1996]] roku. W [[Polska|Polsce]] wydana dwukrotnie nakładem ''Wydawnictwa Św. Stanisława BM'' w [[Kraków|Krakowie]]. Oryginalnie pisana była w dwóch wersjach językowych, po polsku i włosku.  
  
 
==Okoliczności powstania==
 
==Okoliczności powstania==
27 października 1995 roku odbyło się w Watykanie międzynarodowe sympozjum zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Okazją do jego zwołania był 30 jubileusz ogłoszenia przez Sobór Watykański II dekretu o posłudze i życiu kapłanów ''Presbyterorum ordinis''. Uczestniczący w spotkaniu Jan Paweł II podzielił się wówczas z zebranymi swoimi kilkoma wspomnieniami i świadectwem związanym z początkami własnego powołania do stanu kapłańskiego w Polsce okupowanej przez hitlerowców. Podczas wystąpienia, papież odnosząc się do uniwersalnej roli kapłanów zauważył:
+
27 października 1995 roku odbyło się w Watykanie międzynarodowe sympozjum zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Okazją do jego zwołania był 30. jubileusz ogłoszenia przez [[Sobór Watykański II]] dekretu o posłudze i życiu [[kapłaństwo|kapłanów]] ''Presbyterorum ordinis''. Uczestniczący w spotkaniu Jan Paweł II podzielił się wówczas z zebranymi swoimi kilkoma wspomnieniami i świadectwem związanym z początkami własnego powołania do stanu kapłańskiego w Polsce okupowanej przez hitlerowców. Podczas wystąpienia papież, odnosząc się do uniwersalnej roli kapłanów, zauważył:
  
 
{{Cytat box
 
{{Cytat box
|cytat =Kapłańska tożsamość jest kwestią wierności Chrystusowi i wierności Ludowi Bożemu, do których jesteśmy posłani. To nie jest tylko czyjść osobisty, powiedziałbym, kameralny, wybór, który dotyczyłby tylko samoświadomości kapłanów. Jest to rzeczywistość, która jest stalepoddawana próbie i weryfikowana przez ludzi, bo ksiądz, "wybrany spośród ludzi jest powołany do działania w imieniu Ludu w sprawach odnoszących się do Boga.
+
|cytat =Kapłańska tożsamość jest kwestią wierności Chrystusowi i wierności Ludowi Bożemu, do których jesteśmy posłani. To nie jest tylko czyjś osobisty, powiedziałbym, kameralny, wybór, który dotyczyłby tylko samoświadomości kapłanów. Jest to rzeczywistość, która jest stale poddawana próbie i weryfikowana przez ludzi, bo ksiądz, wybrany spośród ludzi jest powołany do działania w imieniu Ludu w sprawach odnoszących się do Boga.
 
|źródło =Przemówienie z 27 października 1995, tł. ŁK<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/speeches/1995/october/documents/hf_jp-ii_spe_19951027_presbyterorum_it.html</ref>.
 
|źródło =Przemówienie z 27 października 1995, tł. ŁK<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/speeches/1995/october/documents/hf_jp-ii_spe_19951027_presbyterorum_it.html</ref>.
 
|width =
 
|width =
Linia 11: Linia 11:
 
}}
 
}}
  
Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych<ref>Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica'', Kraków 1996, s. 5</ref>.
+
Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był [[Włochy|włoski]] watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych<ref>Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica'', Kraków 1996, s. 5</ref>.
  
 
==Treść książki==
 
==Treść książki==
Niewielka objętościowo, licząca dziesięć krótkich rozdziałów treść książki koncentruje się na osi wydarzeń od dzieciństwa Karola Wojtyły w Wadowicach, czasy okupacji niemieckiej i pracę w zakładach Solvay, poprzez decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego aż do momentu powrotu ze studiów dokotorskich w Rzymie i rozpoczęcia pracy naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przeniesionej później na KUL.  Zawiera też rozdziały o doświadczeniu duchowości Krakowa, która w znaczny sposób uformowała postawę religijną Wojtyły i krótkie refleksje na temat roli kapłanów w Kościele katolickim. W książce papież wspominał też postacie, które odcisnęły wyraźne piętno na jego duchowym rozwoju: swojego ojca, prrzyjaciół z kręgu [[Teatr Rapsodyczny|Teatru Rapsodycznego]], [[Jan Tyranowski|Jana Tyranowskiego]] oraz wiernych związanych z duszpasterstwem w kościele oo. salezjanów na krakowskich Dębnikach.
+
Niewielka objętościowo, licząca dziesięć krótkich rozdziałów treść książki koncentruje się na osi wydarzeń od dzieciństwa Karola Wojtyły w Wadowicach, czasy okupacji niemieckiej i pracę w zakładach Solvay, poprzez decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego aż do momentu powrotu ze [[działalność naukowa Karola Wojtyły|studiów doktorskich]] w [[Rzym|Rzymie]] i rozpoczęcia pracy naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przeniesionej później na KUL.  Zawiera też rozdziały o doświadczeniu duchowości Krakowa, która w znaczny sposób uformowała postawę religijną Wojtyły i krótkie refleksje na temat roli kapłanów w Kościele katolickim. W książce papież wspominał też postacie, które odcisnęły wyraźne piętno na jego duchowym rozwoju: swojego ojca, przyjaciół z kręgu [[Teatr Rapsodyczny|Teatru Rapsodycznego]], [[Jan Tyranowski|Jana Tyranowskiego]] oraz wiernych związanych z duszpasterstwem w kościele oo. salezjanów na krakowskich Dębnikach.
  
 
Aneks książki zawiera specjalnie napisaną przez Jana Pawła II ''Litanię do Chrystusa i Żertwy''.
 
Aneks książki zawiera specjalnie napisaną przez Jana Pawła II ''Litanię do Chrystusa i Żertwy''.
Linia 23: Linia 23:
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
* Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich'', Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996. ISBN 8385903429 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
 
* Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich'', Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996. ISBN 8385903429 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
 +
 +
==Zobacz także==
 +
*[[Kapłaństwo Jana Pawła II]]
 +
*[[Teatr Rapsodyczny]]
 +
*[[Jan Tyranowski]]
 +
 +
[[Kategoria:Wydarzenia]]
 +
{{DEFAULTSORT:Dar i Tajemnica}}

Aktualna wersja na dzień 15:12, 24 paź 2014

Dar i Tajemnica - książka Jana Pawła II, napisana i opublikowana w półwiecze od święceń kapłańskich Karola Wojtyły. Ukazała się równolegle w kilkunastu krajach świata jesienią 1996 roku. W Polsce wydana dwukrotnie nakładem Wydawnictwa Św. Stanisława BM w Krakowie. Oryginalnie pisana była w dwóch wersjach językowych, po polsku i włosku.

Okoliczności powstania

27 października 1995 roku odbyło się w Watykanie międzynarodowe sympozjum zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Okazją do jego zwołania był 30. jubileusz ogłoszenia przez Sobór Watykański II dekretu o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis. Uczestniczący w spotkaniu Jan Paweł II podzielił się wówczas z zebranymi swoimi kilkoma wspomnieniami i świadectwem związanym z początkami własnego powołania do stanu kapłańskiego w Polsce okupowanej przez hitlerowców. Podczas wystąpienia papież, odnosząc się do uniwersalnej roli kapłanów, zauważył:

Kapłańska tożsamość jest kwestią wierności Chrystusowi i wierności Ludowi Bożemu, do których jesteśmy posłani. To nie jest tylko czyjś osobisty, powiedziałbym, kameralny, wybór, który dotyczyłby tylko samoświadomości kapłanów. Jest to rzeczywistość, która jest stale poddawana próbie i weryfikowana przez ludzi, bo ksiądz, wybrany spośród ludzi jest powołany do działania w imieniu Ludu w sprawach odnoszących się do Boga.
— Przemówienie z 27 października 1995, tł. ŁK[1].


Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych[2].

Treść książki

Niewielka objętościowo, licząca dziesięć krótkich rozdziałów treść książki koncentruje się na osi wydarzeń od dzieciństwa Karola Wojtyły w Wadowicach, czasy okupacji niemieckiej i pracę w zakładach Solvay, poprzez decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego aż do momentu powrotu ze studiów doktorskich w Rzymie i rozpoczęcia pracy naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przeniesionej później na KUL. Zawiera też rozdziały o doświadczeniu duchowości Krakowa, która w znaczny sposób uformowała postawę religijną Wojtyły i krótkie refleksje na temat roli kapłanów w Kościele katolickim. W książce papież wspominał też postacie, które odcisnęły wyraźne piętno na jego duchowym rozwoju: swojego ojca, przyjaciół z kręgu Teatru Rapsodycznego, Jana Tyranowskiego oraz wiernych związanych z duszpasterstwem w kościele oo. salezjanów na krakowskich Dębnikach.

Aneks książki zawiera specjalnie napisaną przez Jana Pawła II Litanię do Chrystusa i Żertwy.

Przypisy

Bibliografia

  • Jan Paweł II, Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996. ISBN 8385903429 W bibliotece.jpg

Zobacz także