Anna Katarzyna Emmerich: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Anna Katarzyna Emmerich]] (inna pisownia nazwiska: ''Emmerick'') (ur. w 1774 we Flamschen, zm. w 1824 roku w Dulmen w Nadrenii Północnej-Wetfalii w Niemczech) - niemiecka mistyczka, wizjonerka i stygmatyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego (2004). Jedna z ostatnich | + | [[Anna Katarzyna Emmerich]] (inna pisownia nazwiska: ''Emmerick'') (ur. w 1774 we Flamschen, zm. w 1824 roku w Dulmen w Nadrenii Północnej-Wetfalii w Niemczech) - [[Niemcy|niemiecka]] mistyczka, wizjonerka i stygmatyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego ([[2004]]). Jedna z ostatnich [[beatyfikacje dokonane przez Jana Pawła II|osób beatyfikowanych przez Jana Pawła II]]. |
==Podstawowe informacje biograficzne== | ==Podstawowe informacje biograficzne== | ||
Przyszła na świat w ubogiej rodzinie rolniczej. Od młodych lat odczuwała powołanie do życia modlitewno-kontemplacyjnego i przejawiała pogłębione i bardzo świadome życie religijne. Cechowała się słabym zdrowiem, ale również życzliwym i pogodnym usposobieniem. Jako nastolatka wstąpiła do zgromadzenia zakonnego sióstr augustianek. | Przyszła na świat w ubogiej rodzinie rolniczej. Od młodych lat odczuwała powołanie do życia modlitewno-kontemplacyjnego i przejawiała pogłębione i bardzo świadome życie religijne. Cechowała się słabym zdrowiem, ale również życzliwym i pogodnym usposobieniem. Jako nastolatka wstąpiła do zgromadzenia zakonnego sióstr augustianek. | ||
− | W 1811 roku antykatolicka polityka władz Nadrenii Północnej-Westfalii doprowadziła do | + | W 1811 roku antykatolicka polityka władz Nadrenii Północnej-Westfalii doprowadziła do zamknięcia wszystkich zakonów kontemplacyjnych na terenie księstwa. Anna, podobnie jak inne zakonnice została przymusowo zsekularyzowana i zamieszkała w mieście Dulmen, gdzie pozostała do swojej śmierci. Pozostała jednocześnie celibatariuszką i do końca życia prowadziła głębokie życie duchowe i modlitewne. |
Mniej więcej od momentu przymusowego przerwania życia klasztornego, Anna przeżywała mistyczne wizje, które następnie zostały spisane przez jej znajomego, katolickiego pisarza Clemensa Brentano. Powstało tak prawie 40 tomów pism, zawierających rozważania i wizje mistyczne dotyczące historii zbawienia oraz życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Ich obszerny wybór wydano już po śmierci wizjonerki w tomie ''Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza'', która dzisiaj uznawana jest za klasykę katolickiej mistyki. W czasie swoich objawień, Emmerich otrzymała także stygmaty, które stały się przedmiotem badań komisji kościelnych<ref>Życiorys na stronach internetowych Watykanu http://www.vatican.va/news_services/liturgy/saints/ns_lit_doc_20041003_emmerick_en.html</ref>. | Mniej więcej od momentu przymusowego przerwania życia klasztornego, Anna przeżywała mistyczne wizje, które następnie zostały spisane przez jej znajomego, katolickiego pisarza Clemensa Brentano. Powstało tak prawie 40 tomów pism, zawierających rozważania i wizje mistyczne dotyczące historii zbawienia oraz życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Ich obszerny wybór wydano już po śmierci wizjonerki w tomie ''Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza'', która dzisiaj uznawana jest za klasykę katolickiej mistyki. W czasie swoich objawień, Emmerich otrzymała także stygmaty, które stały się przedmiotem badań komisji kościelnych<ref>Życiorys na stronach internetowych Watykanu http://www.vatican.va/news_services/liturgy/saints/ns_lit_doc_20041003_emmerick_en.html</ref>. | ||
==Beatyfikacja== | ==Beatyfikacja== | ||
− | Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, | + | Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, że literat zapisujący wizje Emmerich, już po śmierci mistyczki znacznie je ubarwił i dodał szereg własnych opowieści. W 1973 roku nastąpiło jednak wznowienie procesu, w którym skoncentrowano się na osobistym świadectwie chrześcijańskim w życiu Anny. W 2003 roku wydano dekret o heroiczności cnót wizjonerki i zezwolono na beatyfikację<ref>''L'Osservatore Romano'' nr 29, 16 lipca 2003 roku</ref>. |
− | Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier [[Karol I Habsburg|Karola I Habsburga]], [[Maria Ludovica de Angelis|Marię Ludovicę de Angelis]], [[Joseph-Maria Cassant|Josepha-Marię Cssanta]] i [[ | + | Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier [[Karol I Habsburg|Karola I Habsburga]], [[Maria Ludovica de Angelis|Marię Ludovicę de Angelis]], [[Joseph-Maria Cassant|Josepha-Marię Cssanta]] i [[Peter Vigne|Petera Vigne]]. Były to ostatnie beatyfikacje dokonane za pontyfikatu Jana Pawła II. |
==Jan Paweł II o Annie Katarzynie Emmerich== | ==Jan Paweł II o Annie Katarzynie Emmerich== | ||
{{Cytat box | {{Cytat box | ||
− | |cytat =Anna K. Emmmerich | + | |cytat =Anna K. Emmmerich kontemplowała bolesną mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa i doświadczała jej w swoim ciele. Dziełem Bożej łaski jest to, że córka ubogich rolników, żarliwie szukająca bliskości Boga, stała się znaną "mistyczką z landu Münster". Jej [[ubóstwo]] materialne stanowi kontrast z bogactwem życia wewnętrznego. Zdumiewa nas wielka cierpliwość z jaką znosiła dolegliwości fizyczne, a jednocześnie siła jej charakteru i niezachwiana wytrwałość w wierze. |
− | Tę siłę | + | Tę siłę czerpała z Najświętszej Eucharystii. Jej przykład sprawił, że serca zarówno biednych i bogatych, ludzi prostych i wykształconych, otwierały się i z całą miłością oddawały Jezusowi Chrystusowi. Do dziś głosi wszystkim zbawcze orędzie: dzięki Chrystusowym ranom zostaliśmy zbawieni"(por. P 2, 24). |
− | + | |źródło =Homilia podczas beatyfikacji, 3 października 2004 w Watykanie<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html, Jan Paweł II, ''Dzieła zebrane'', t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009, s. 667 ISBN 8375951981 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]</ref>. | |
− | |||
− | |źródło =Homilia podczas beatyfikacji, 3 października 2004 w Watykanie | ||
|width = | |width = | ||
|align = | |align = | ||
− | }} | + | }} |
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
− | == | + | ==Bibliografia== |
*Anna Katarzyna Emmerich, ''Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza'', Wydawnictwo Maria Vincit, 2009. ISBN 8385647065. | *Anna Katarzyna Emmerich, ''Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza'', Wydawnictwo Maria Vincit, 2009. ISBN 8385647065. | ||
*o. Thomas Wegener, ''Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich. Stygmaty i wizje'', Wydawnictwo AA, 2012. ISBN 8362927708. | *o. Thomas Wegener, ''Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich. Stygmaty i wizje'', Wydawnictwo AA, 2012. ISBN 8362927708. |
Aktualna wersja na dzień 15:23, 24 wrz 2014
Anna Katarzyna Emmerich (inna pisownia nazwiska: Emmerick) (ur. w 1774 we Flamschen, zm. w 1824 roku w Dulmen w Nadrenii Północnej-Wetfalii w Niemczech) - niemiecka mistyczka, wizjonerka i stygmatyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego (2004). Jedna z ostatnich osób beatyfikowanych przez Jana Pawła II.
Spis treści
Podstawowe informacje biograficzne
Przyszła na świat w ubogiej rodzinie rolniczej. Od młodych lat odczuwała powołanie do życia modlitewno-kontemplacyjnego i przejawiała pogłębione i bardzo świadome życie religijne. Cechowała się słabym zdrowiem, ale również życzliwym i pogodnym usposobieniem. Jako nastolatka wstąpiła do zgromadzenia zakonnego sióstr augustianek.
W 1811 roku antykatolicka polityka władz Nadrenii Północnej-Westfalii doprowadziła do zamknięcia wszystkich zakonów kontemplacyjnych na terenie księstwa. Anna, podobnie jak inne zakonnice została przymusowo zsekularyzowana i zamieszkała w mieście Dulmen, gdzie pozostała do swojej śmierci. Pozostała jednocześnie celibatariuszką i do końca życia prowadziła głębokie życie duchowe i modlitewne.
Mniej więcej od momentu przymusowego przerwania życia klasztornego, Anna przeżywała mistyczne wizje, które następnie zostały spisane przez jej znajomego, katolickiego pisarza Clemensa Brentano. Powstało tak prawie 40 tomów pism, zawierających rozważania i wizje mistyczne dotyczące historii zbawienia oraz życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Ich obszerny wybór wydano już po śmierci wizjonerki w tomie Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza, która dzisiaj uznawana jest za klasykę katolickiej mistyki. W czasie swoich objawień, Emmerich otrzymała także stygmaty, które stały się przedmiotem badań komisji kościelnych[1].
Beatyfikacja
Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, że literat zapisujący wizje Emmerich, już po śmierci mistyczki znacznie je ubarwił i dodał szereg własnych opowieści. W 1973 roku nastąpiło jednak wznowienie procesu, w którym skoncentrowano się na osobistym świadectwie chrześcijańskim w życiu Anny. W 2003 roku wydano dekret o heroiczności cnót wizjonerki i zezwolono na beatyfikację[2].
Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier Karola I Habsburga, Marię Ludovicę de Angelis, Josepha-Marię Cssanta i Petera Vigne. Były to ostatnie beatyfikacje dokonane za pontyfikatu Jana Pawła II.
Jan Paweł II o Annie Katarzynie Emmerich
Przypisy
- ↑ Życiorys na stronach internetowych Watykanu http://www.vatican.va/news_services/liturgy/saints/ns_lit_doc_20041003_emmerick_en.html
- ↑ L'Osservatore Romano nr 29, 16 lipca 2003 roku
- ↑ http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html, Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009, s. 667 ISBN 8375951981
Bibliografia
- Anna Katarzyna Emmerich, Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza, Wydawnictwo Maria Vincit, 2009. ISBN 8385647065.
- o. Thomas Wegener, Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich. Stygmaty i wizje, Wydawnictwo AA, 2012. ISBN 8362927708.
Linki zewnętrzne
- Fragmenty objawień bł. Anny Katarzyny Emmerich[dostęp:7.02.2014]