Pius XI: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Pius XI]] (imię świeckie: ''Ambrogio Achille Ratti'') (ur. w 1857 w Desio we Włoszech, zm. w 1939 roku w Watykanie) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, | + | [[Pius XI]] (imię świeckie: ''Ambrogio Achille Ratti'') (ur. w 1857 w Desio we Włoszech, zm. w 1939 roku w Watykanie) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 259 papież Kościoła katolickiego w latach 1922-1939. |
+ | |||
+ | ==Podstawowe informacje biograficzne== | ||
+ | Przyszedł na świat w rodzinie kupców i fabrykantów jedwabiu. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Mediolanie. Święcenia kapłańskiej przyjął w 1879 roku. Studiował na kilku rzymskich uniwersytetach katolickich, m.in. Gregorianum, Sapienza i Angelicum. Konsekrowany na biskupa w 1919 roku. Trzy lata później został kardynałem. | ||
+ | |||
+ | W 1918 roku mianowany nuncjuszem apostolskim w odzyskujących niepodległość Polsce i Litwie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej i bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku należał (obok ambasadora Turcji) do nielicznych dyplomatów zagranicznych, którzy nie opuścił stolicy naszego kraju<ref>John N. D. Kelly, ''Encyklopedia papieży''. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1997, s. 443-446. ISBN 8306026330</ref>. | ||
+ | |||
+ | Wybrany papieżem na konklawe po śmierci [[Benedykt XV|Benedykta XV]] w lutym 1922 roku. | ||
+ | |||
+ | W 1929 roku zawarł tzw. traktaty laterańskie z rządem Benito Mussolliniego, które ugruntowały suwerenność Państwa Watykańskiego, nadając mu status członka wspólnoty międzynarodowej. | ||
+ | |||
+ | Ogłosił 17 encyklik. Najbardziej znane z nich to ''Quas Primas'' (1925) o społecznym panowaniu Jezusa Chrystusa, ''Mortalium animos'' (1928) o prawdziwej jedności Kościoła, ''Casti connubi'' (1930) o małżeństwie chrześcijańskim, ''Divini redemptoris'' (1937) potępiająca komunizm i ''Mit brennender Sorge'' (1937) skierowaną do katolików niemieckich i przestrzegającą przed ideologią narodowosocjalistyczną. | ||
+ | |||
+ | ==Związki z Janem Pawłem II== | ||
+ | Papież-Polak zasadniczo rzadko wspominał w swoim nauczaniu postać swojego poprzednika. Postać Piusa XI przywoływał najczęściej w kontekście jego wcześniejszej służby dyplomatycznej w odradzającej się niepodległej Polsce, tak jak było to na Jasnej Górze w 1979 roku podczas [[Pielgrzymka zagraniczna (2)|Pielgrzymki zagranicznej (2)]]: | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =Bywał tutaj wielokrotnie papież Pius XI — oczywiście, nie jako papież, ale jeszcze jako Achilles Ratti, pierwszy nuncjusz w Polsce po odzyskaniu niepodległości, któremu tak wiele zawdzięczamy. | ||
+ | |źródło =''Homilia podczas Mszy na Jasnej Górze, 4 czerwca 1979 roku<ref>Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/567/pos/6/haslo/Pius%20XI</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | {{Przypisy}} | ||
[[Kategoria:Papieże]] | [[Kategoria:Papieże]] |
Wersja z 15:53, 12 lut 2014
Pius XI (imię świeckie: Ambrogio Achille Ratti) (ur. w 1857 w Desio we Włoszech, zm. w 1939 roku w Watykanie) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 259 papież Kościoła katolickiego w latach 1922-1939.
Podstawowe informacje biograficzne
Przyszedł na świat w rodzinie kupców i fabrykantów jedwabiu. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Mediolanie. Święcenia kapłańskiej przyjął w 1879 roku. Studiował na kilku rzymskich uniwersytetach katolickich, m.in. Gregorianum, Sapienza i Angelicum. Konsekrowany na biskupa w 1919 roku. Trzy lata później został kardynałem.
W 1918 roku mianowany nuncjuszem apostolskim w odzyskujących niepodległość Polsce i Litwie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej i bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku należał (obok ambasadora Turcji) do nielicznych dyplomatów zagranicznych, którzy nie opuścił stolicy naszego kraju[1].
Wybrany papieżem na konklawe po śmierci Benedykta XV w lutym 1922 roku.
W 1929 roku zawarł tzw. traktaty laterańskie z rządem Benito Mussolliniego, które ugruntowały suwerenność Państwa Watykańskiego, nadając mu status członka wspólnoty międzynarodowej.
Ogłosił 17 encyklik. Najbardziej znane z nich to Quas Primas (1925) o społecznym panowaniu Jezusa Chrystusa, Mortalium animos (1928) o prawdziwej jedności Kościoła, Casti connubi (1930) o małżeństwie chrześcijańskim, Divini redemptoris (1937) potępiająca komunizm i Mit brennender Sorge (1937) skierowaną do katolików niemieckich i przestrzegającą przed ideologią narodowosocjalistyczną.
Związki z Janem Pawłem II
Papież-Polak zasadniczo rzadko wspominał w swoim nauczaniu postać swojego poprzednika. Postać Piusa XI przywoływał najczęściej w kontekście jego wcześniejszej służby dyplomatycznej w odradzającej się niepodległej Polsce, tak jak było to na Jasnej Górze w 1979 roku podczas Pielgrzymki zagranicznej (2):
Przypisy
- ↑ John N. D. Kelly, Encyklopedia papieży. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1997, s. 443-446. ISBN 8306026330
- ↑ Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/567/pos/6/haslo/Pius%20XI