Pius X: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 6: | Linia 6: | ||
Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała [[Jan Puzyna|Jana Puzynę]], elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto. | Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała [[Jan Puzyna|Jana Puzynę]], elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto. | ||
+ | |||
+ | Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnkiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej ''Pascendi Dominici Gregis'' (1907) krytykującej modernizm<ref>Biografia na portalu ''Catholic Encyclopedia'' http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm</ref>. | ||
+ | |||
+ | ==Jan Paweł II o Piusie X== | ||
+ | Papież-Polak przywołał postać swojego świętgo poprzednika w liście ''Tertio Millennio Adveniente'' (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000: | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości. | ||
+ | |źródło =''Tertio Millennio Adveniente'', 22, 1994 <ref>Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | {{Przypisy}} | ||
+ | |||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | *Rene Bazin, ''Święty Pius X'', Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2003. ISBN 8387770884. | ||
+ | |||
+ | ==Linki zewnętrzne== | ||
+ | *[http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_X/pascendi_dominici_gregis/ Polski tekst encykliki ''Pascendi Dominici Gregis'' św. Piusa X][dostęp:27.02.2014] | ||
[[Kategoria:Papieże]] | [[Kategoria:Papieże]] |
Wersja z 16:13, 27 lut 2014
Pius X (imię świeckie: Giuseppe Melchiorre Sarto) (ur. w 1835 w Riese we Włoszech, zm. w 1914 roku w Watykanie). Włoski duchowny katolicki, 257 papież Kościoła katolickiego w latach 1903-1914. Święty Kościoła katolickiego, beatyfikowany i kanonizowany przez Piusa XII.
Spis treści
Podstawowe informacje biograficzne
Był synem listonosza i szwaczki. Niektórzy historycy utrzymywali do niedawna teorię, iż ojciec przyszłego papieża był Polakiem, który miał wyemigrować z Gornego Śląska do Włoch, jednakże ostatecznie udało się ustalić, że ojcem Piusa X był rodowity Włoch Giovanni Battista[1], [2]. Wyświęcony na kapłana w 1858 roku, posługiwał następnie jako wikariusz i proboszcz w kilku parafiach. W 1884 roku otrzymał sakrę biskupią, obejmując diecezję w Mantui. Kapelusz kardynalski uzyskał w 1893 roku.
Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała Jana Puzynę, elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto.
Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnkiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej Pascendi Dominici Gregis (1907) krytykującej modernizm[3].
Jan Paweł II o Piusie X
Papież-Polak przywołał postać swojego świętgo poprzednika w liście Tertio Millennio Adveniente (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000:
Przypisy
- ↑ http://wiadomosci.onet.pl/prasa/zagadka-sw-piusa-x/zykwb
- ↑ http://www.osservatoreromano.va/pl/news/zdementowano-polskie-pochodzenie-piusa-x#.Uw9CxqwrpA4
- ↑ Biografia na portalu Catholic Encyclopedia http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm
- ↑ Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X
Bibliografia
- Rene Bazin, Święty Pius X, Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2003. ISBN 8387770884.
Linki zewnętrzne
- Polski tekst encykliki Pascendi Dominici Gregis św. Piusa X[dostęp:27.02.2014]