Tadeusz Styczeń: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Tadeusz Styczeń''' (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|KUL]], kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor [[Instytut Jana Pawła II|Instytutu Jana Pawła II]] KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika ''[[Ethos]]'' (1988-2006). Ekspert [[Papieska Rada ds. Rodziny|Papieskiej Rady ds. Rodziny]]. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy | + | '''Tadeusz Styczeń''' (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|KUL]], kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor [[Instytut Jana Pawła II|Instytutu Jana Pawła II]] KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika ''[[Ethos]]'' (1988-2006). Ekspert [[Papieska Rada ds. Rodziny|Papieskiej Rady ds. Rodziny]]. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy Karola Wojtyły, współtowarzysz wypraw [[góry|górskich]]. |
== Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II == | == Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II == | ||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Tadeusz Styczeń to wybitny uczeń, wierny przyjaciel i kontynuator myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II. Wojtyłę poznał rozpoczynając w 1955 studia filozoficzne na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|KUL-u]]. "Uczestnicząc w seminarium z etyki prowadzonym przez ks. Wojtyłę, pod jego kierunkiem przygotował pracę magisterską i doktorską (1963 r.). W 1971 r. przedstawił rozprawę habilitacyjną. Ks. Styczeń najpierw został asystentem, a następnie adiunktem przy katedrze ks. Karola Wojtyły. Gdy Wojtyła w 1958 r. otrzymał sakrę biskupią, a w 1964 został mianowany arcybiskupem krakowskim, coraz częściej z racji licznych obowiązków związanych z kierowaniem diecezją, udziałem w życiu Kościoła powszechnego (m.in. w Soborze Watykańskim II) powierzał ks. Styczniowi prowadzenie wykładów i seminarium z etyki."<ref>[http://nowezycie.archidiecezja.wroc.pl/numery/052005/10.html Bogdan Giemza, ''Uczeń i mistrz'', ''Nowe życie'' 5/2005] [dostęp: 31.01.2014]</ref> | Tadeusz Styczeń to wybitny uczeń, wierny przyjaciel i kontynuator myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II. Wojtyłę poznał rozpoczynając w 1955 studia filozoficzne na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|KUL-u]]. "Uczestnicząc w seminarium z etyki prowadzonym przez ks. Wojtyłę, pod jego kierunkiem przygotował pracę magisterską i doktorską (1963 r.). W 1971 r. przedstawił rozprawę habilitacyjną. Ks. Styczeń najpierw został asystentem, a następnie adiunktem przy katedrze ks. Karola Wojtyły. Gdy Wojtyła w 1958 r. otrzymał sakrę biskupią, a w 1964 został mianowany arcybiskupem krakowskim, coraz częściej z racji licznych obowiązków związanych z kierowaniem diecezją, udziałem w życiu Kościoła powszechnego (m.in. w Soborze Watykańskim II) powierzał ks. Styczniowi prowadzenie wykładów i seminarium z etyki."<ref>[http://nowezycie.archidiecezja.wroc.pl/numery/052005/10.html Bogdan Giemza, ''Uczeń i mistrz'', ''Nowe życie'' 5/2005] [dostęp: 31.01.2014]</ref> | ||
− | Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową nie przerwał więzi naukowych i osobistych. Tadeusz Styczeń był częstym gościem w Watykanie i Castel Gandolfo. Wyjeżdżał wraz z Janem Pawłem II w góry. | + | Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową nie przerwał więzi naukowych i osobistych. Tadeusz Styczeń był częstym gościem w Watykanie i [[Castel Gandolfo]]. Wyjeżdżał wraz z Janem Pawłem II w góry. |
Tadeusz Styczeń założył w 1982 [[Instytut Jana Pawła II|Instytut Jana Pawła II]] KUL w celu prowadzenia studiów nad myślą i dziełem papieża Jana Pawła II. Jest również wydawcą kwartalnika ''[[Etos]]'', który podejmuje podstawowe i żywotne problemy człowieka naszych czasów, i podejmuje próbę ich rozwiązywania w duchu nauczania Jana Pawła II. Styczeń pozostawił ogromny dorobek naukowy, składający się z ok. 500 publikacji (książki, artykuły, recenzje). Ważne miejsce zajmowały prace redakcyjne. Styczeń był redaktorem (lub współredaktorem) kilkunastu książek Karola Wojtyły-Jana Pawła II (większość wyd. w ramach serii: ''Jan Paweł II naucza'') oraz prac poświęconych myśli papieskiej. Miał swój udział w powstawaniu encykliki ''[[Veritatis splendor]]''. | Tadeusz Styczeń założył w 1982 [[Instytut Jana Pawła II|Instytut Jana Pawła II]] KUL w celu prowadzenia studiów nad myślą i dziełem papieża Jana Pawła II. Jest również wydawcą kwartalnika ''[[Etos]]'', który podejmuje podstawowe i żywotne problemy człowieka naszych czasów, i podejmuje próbę ich rozwiązywania w duchu nauczania Jana Pawła II. Styczeń pozostawił ogromny dorobek naukowy, składający się z ok. 500 publikacji (książki, artykuły, recenzje). Ważne miejsce zajmowały prace redakcyjne. Styczeń był redaktorem (lub współredaktorem) kilkunastu książek Karola Wojtyły-Jana Pawła II (większość wyd. w ramach serii: ''Jan Paweł II naucza'') oraz prac poświęconych myśli papieskiej. Miał swój udział w powstawaniu encykliki ''[[Veritatis splendor]]''. |
Wersja z 13:18, 8 lip 2014
Tadeusz Styczeń (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor KUL, kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika Ethos (1988-2006). Ekspert Papieskiej Rady ds. Rodziny. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy Karola Wojtyły, współtowarzysz wypraw górskich.
Spis treści
Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II
Tadeusz Styczeń to wybitny uczeń, wierny przyjaciel i kontynuator myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II. Wojtyłę poznał rozpoczynając w 1955 studia filozoficzne na KUL-u. "Uczestnicząc w seminarium z etyki prowadzonym przez ks. Wojtyłę, pod jego kierunkiem przygotował pracę magisterską i doktorską (1963 r.). W 1971 r. przedstawił rozprawę habilitacyjną. Ks. Styczeń najpierw został asystentem, a następnie adiunktem przy katedrze ks. Karola Wojtyły. Gdy Wojtyła w 1958 r. otrzymał sakrę biskupią, a w 1964 został mianowany arcybiskupem krakowskim, coraz częściej z racji licznych obowiązków związanych z kierowaniem diecezją, udziałem w życiu Kościoła powszechnego (m.in. w Soborze Watykańskim II) powierzał ks. Styczniowi prowadzenie wykładów i seminarium z etyki."[1]
Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową nie przerwał więzi naukowych i osobistych. Tadeusz Styczeń był częstym gościem w Watykanie i Castel Gandolfo. Wyjeżdżał wraz z Janem Pawłem II w góry.
Tadeusz Styczeń założył w 1982 Instytut Jana Pawła II KUL w celu prowadzenia studiów nad myślą i dziełem papieża Jana Pawła II. Jest również wydawcą kwartalnika Etos, który podejmuje podstawowe i żywotne problemy człowieka naszych czasów, i podejmuje próbę ich rozwiązywania w duchu nauczania Jana Pawła II. Styczeń pozostawił ogromny dorobek naukowy, składający się z ok. 500 publikacji (książki, artykuły, recenzje). Ważne miejsce zajmowały prace redakcyjne. Styczeń był redaktorem (lub współredaktorem) kilkunastu książek Karola Wojtyły-Jana Pawła II (większość wyd. w ramach serii: Jan Paweł II naucza) oraz prac poświęconych myśli papieskiej. Miał swój udział w powstawaniu encykliki Veritatis splendor.
Był przy śmierci Jana Pawła II - 1 kwietnia 2005 czytał mu fragmenty Pisma Świętego. "Mimo natarczywości, niekiedy wręcz nachalności dziennikarzy, odmawiał wszelkich wywiadów dotyczących jego więzi z Janem Pawłem II i towarzyszenia mu w cierpieniu i śmierci."[2] Jedynie raz pozwolił sobie na osobiste wspomnienia podczas mszy sprawowanej z okazji jubileuszu swego kapłaństwa 5 kwietnia 2005 w Lublinie.
Tadeusz Styczeń o Janie Pawle II
Jan Paweł II o Tadeuszu Styczniu
Książki Tadeusza Stycznia o Janie Pawle II
wybór:
- Jedynie prawda wyzwala: rozmowy o Janie Pawle II, Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, Rzym 1987
- O etyce Karola Wojtyły – uczeń, Tygodnik Katolicki "Niedziela", Częstochowa 1997 ISBN 83860765X
- 25 Jahre Nachfolger des heiligen Petrus. Johannes Paul II. – Ein Fels in der Brandung, Christiana Verlag, Stein am Rhein 2003 ISBN 3717111175
- Modlitwa w Getsemani wciąż trwa, Instytut Jana Pawła II, Lublin 2003 ISBN 8391735222
Przypisy
- ↑ Bogdan Giemza, Uczeń i mistrz, Nowe życie 5/2005 [dostęp: 31.01.2014]
- ↑ Tamże
Linki zewnętrzne
- Świadectwo o ostatnich chwilach życia Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone przez ks. prof. Tadeusza Stycznia 5 IV 2005 w Kościele Akademickim KUL pod koniec Mszy Świętej, sprawowanej z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa Księdza Profesora [dostęp: 31.01.2014]
- podstrona Instytutu Jana Pawła II: Prof. Tadeusz Styczeń SDS (1931-2010) [dostęp: 31.01.2014]