Tadeusz Kudliński: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże)krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfrate...”) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże)krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Twórca | + | Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej), która w 1938 roku wystawiła "grę sceniczną" pt: ''Kawaler Księżycowy''. Udział w I wojnie św. oraz wojnie polsko-rosyjskiej. Więziony w czasie okupacji hitlerowskiej, po wojnie więziony w latach 1948-55. Miał wykształcenie prawnicze, tytuł doktora prawa uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim (1923). |
| + | książki: "Smak świata", "Wygnańcy Ewy", "Rumieńce wolności", "Uroki", "Dziedzictwo zemsty", "Świętokradca" - o Bracie Albercie, "Gniew o Szoszannę", już po śmierci ukazała się ostatnia pozycja "Starość nie radość" - napisał wiele książek z zakresu teorii teatru: "Rodowód Polskiego Teatru", "Vademecum teatromana" i inne. | ||
Wersja z 14:05, 16 kwi 2013
Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej), która w 1938 roku wystawiła "grę sceniczną" pt: Kawaler Księżycowy. Udział w I wojnie św. oraz wojnie polsko-rosyjskiej. Więziony w czasie okupacji hitlerowskiej, po wojnie więziony w latach 1948-55. Miał wykształcenie prawnicze, tytuł doktora prawa uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim (1923).
książki: "Smak świata", "Wygnańcy Ewy", "Rumieńce wolności", "Uroki", "Dziedzictwo zemsty", "Świętokradca" - o Bracie Albercie, "Gniew o Szoszannę", już po śmierci ukazała się ostatnia pozycja "Starość nie radość" - napisał wiele książek z zakresu teorii teatru: "Rodowód Polskiego Teatru", "Vademecum teatromana" i inne.
