Dar i Tajemnica: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 11: | Linia 11: | ||
}} | }} | ||
− | Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych<ref>Jan Paweł II,''Dar i Tajemnica'', Kraków 1996, s. 5</ref>. | + | Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych<ref>Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica'', Kraków 1996, s. 5</ref>. |
==Treść książki== | ==Treść książki== |
Wersja z 16:16, 27 sty 2014
Dar i Tajemnica - książka Jana Pawła II, napisana i opublikowana w półwiecze od święceń kapłańskich Karola Wojtyły. Ukazała się równolegle w kilkunastu krajach świata jesienią 1996 roku. W Polsce wydana dwukrotnie nakładem Wydawnictwa Św. Stanisława BM w Krakowie. Oryginalnie pisana była w dwóch wersjach językowych, po polsku i włosku.
Okoliczności powstania
27 października 1995 roku odbyło się w Watykanie międzynarodowe sympozjum zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Okazją do jego zwołania był 30 jubileusz ogłoszenia przez Sobór Watykański II dekretu o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis. Uczestniczący w spotkaniu Jan Paweł II podzielił się wówczas z zebranymi swoimi kilkoma wspomnieniami i świadectwem związanym z początkami własnego powołania do stanu kapłańskiego w Polsce okupowanej przez hitlerowców. Podczas wystąpienia, papież odnosząc się do uniwersalnej roli kapłanów zauważył:
Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych[2].
Treść książki
Niewielka objętościowo, licząca dziesięć krótkich rozdziałów treść książki koncentruje się na osi wydarzeń od dzieciństwa Karola Wojtyły w Wadowicach, czasy okupacji niemieckiej i pracę w zakładach Solvay, poprzez decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego aż do momentu powrotu ze studiów dokotorskich w Rzymie i rozpoczęcia pracy naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przeniesionej później na KUL. Zawiera też rozdziały o doświadczeniu duchowości Krakowa, która w znaczny sposób uformowała postawę religijną Wojtyły i krótkie refleksje na temat roli kapłanów w Kościele katolickim. W książce papież wspominał też postacie, które odcisnęły wyraźne piętno na jego duchowym rozwoju: swojego ojca, prrzyjaciół z kręgu Teatru Rapsodycznego, Jana Tyranowskiego oraz wiernych związanych z duszpasterstwem w kościele oo. salezjanów na krakowskich Dębnikach.
Aneks książki zawiera specjalnie napisaną przez Jana Pawła II Litanię do Chrystusa i Żertwy.
Przypisy
- ↑ http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/speeches/1995/october/documents/hf_jp-ii_spe_19951027_presbyterorum_it.html
- ↑ Jan Paweł II, Dar i Tajemnica, Kraków 1996, s. 5