Adam Stefan Sapieha

Adam Stefan Sapieha, Adam Stefan Stanisław Bonifacy Józef Sapieha herbu Lis (ur. 14 maja 1867 w Krasiczynie - zm. 23 lipca 1951 w Krakowie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny krakowski w latach 1911–1951 (od 1926 arcybiskup metropolita). Uznawany za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym, był niewzruszonym fundamentem katolickiego oporu przeciwko okupacji nazistowskiej.

6 maja 1938 wizytuje Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Na powitanie arcybiskupa mowy wyglosili prof. Szeliski i Wojtyła jako uczeń kl. VIII Zwrócił szczególną uwagę na przemawiającego ucznia, wypytując go o plany na przyszlość. Zmartwił się uslyszawszy odpowiedź, że wybrannym przez Wojtyłę kierunkiem studiów ma być polonistyka.

bierzmuje wojtylę?!

Od 1944 alumni seminarium duchownego w Krakowie mieszkają w pałacu Księcia Metropolity Adama Sapiehy i zaczynają nosić strój duchownego. Wśród 10 znajduje się też Karol Wojtyła. "Z tym jednak, że w przypadku tego alumna powstały pewne komplikacje. Otóż przerwał on pracę w fabryce [Solvey]. O absentującego się robotnia zaczął się upominać tzw. 'Urząd Pracy". Do domu nadchodziły monity o wymowie listów gończych. Mlody alumn znalazł się w sytuacji zagrożenia." Książę Sapieha polecił sprawę załatwić ks. Kazimierzowi Figlewiczowi. Sprawę załatwiono o czym świadczyło ustanie monitów.

9 listopada 1944 podarowuje Wojtyle tonsurę Grudzień 1945 Wojtyła chce przejść z seminarium duchownego do zakonu. Książę Adam Sapieha nie udzielił swego "placet", mówiąc alumnowi Wojtyle, że należy skończyć to, co się zaczęło.

18 luty 1946 na akademii z okazji kardynalskiej nominacji Księcia Metropolity Wojtyła recytuje Kazanie o miłości Ojczyzny ks. Kajsiewicza.

13.10.1946 - udziela Wojtyle w kaplicy swej rezydencji święceń subdiakonatu, 20.10 święcenia diakońskie. 1.11 Ksiądz Kardynał Sapieha wyświęca go w swej prywantje kaplicy - osobno i wcześniej, ze względu na przewidziany wkrótce wyjazd ks. Wojtyły do Rzymu na dalsze studia. Na życzenie kard. Sapiehy rozpoczyna studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim - Angelicum. 18 maja 1947 odwiedza Wojtyłę w Kolegium, wysyła go do Niegowici, potem we wrześniu 1949 mianuje wikariuszem kościoła św. Floriana. Był dla niego wzorem przywódcy kościelnego.

Praktykował uczynki miłosierdzia - wyprzedał wszystkie swoje majętności, by nieść pomoc biedakom. wojtyła nauczył się tego od niego.

Jan Paweł II o Adamie Sapiesze

W całej naszej formacji i przygotowaniu do kapłaństwa w szczególny sposób zaznaczyła się wielka postać Księcia Metropolity, późniejszego Kardynała Adama Stefana Sapiehy, którego wspominam ze wzruszeniem i wdzięcznością. Jego wpływ był tym większy, że w okresie przejściowym, zanim udało się powrócić do budynku seminaryjnego, mieszkaliśmy w jego rezydencji i spotykaliśmy się z nim na co dzień. Metropolita Krakowski został powołany do kolegium kardynalskiego zaraz po zakończeniu wojny, w wieku stosunkowo późnym. Całe społeczeństwo przyjęło tę nominację jako wyraz uznania dla tego wielkiego człowieka, który podczas okupacji był właściwie jedynym przedstawicielem narodu, wyrażającym jego godność w sposób przejrzysty dla wszystkich. Pamiętam ten dzień marcowy, w Wielkim Poście, kiedy Arcybiskup wrócił z Rzymu z świeżo otrzymanym kapeluszem kardynalskim. Studenci wzięli na barki jego samochód i przenieśli do Kościoła Mariackiego, co było wyrazem uniesienie religijnego i patriotycznego, które ta kreacja kardynalska wzbudziła w społeczeństwie.

— Dar i tajemnica: w pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 19-20

Kiedy dziś znalazłem się przed sarkofagiem św. Stanisława, uświadomiłem sobie, że poniżej tego ołtarza spoczywa mój... - boję się wymówić... - Poprzednik. Boję się wymówić dlatego, że wszyscy w Polsce wiedzą, co znaczy to nazwisko i imię - a przed chwilą słyszeliśmy, że Ojciec Święty mnie wskazał jako jego następcę: Adam Stefan Kardynał Sapieha. W 1946 roku, 1 listopada, włożył na mnie ręce i wyświęcił mnie na kapłana: zrodził mnie dla kapłaństwa.

— Katedra wawelska, 8 marca 1964