Paweł VI: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Paweł VI]] (imię świeckie: ''Giovanni Battista Montini'') (ur. w 1897 w Concesio | + | [[Paweł VI]] (imię świeckie: ''Giovanni Battista Montini'') (ur. w 1897 w Concesio, zm. w 1978 roku w Castel Gandolfo we Włoszech) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 262 papież Kościoła katolickiego w latach 1962-1978. Podniósł Karola Wojtyłę do godności arcybiskupiej w 1963 roku i mianował kardynałem w 1967 roku. |
==Podstawowe informacje biograficzne== | ==Podstawowe informacje biograficzne== | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Rozpoczął aktywny dialog ekumeniczny z prawosławiem. Wraz z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem wspólnie doprowadził do cofnięcia wzajemnej anatemy, rzuconej przez obydwa Kościoły podczas Wielkiej Schizmy w 1054 roku<ref>Rudolf Fischer-Wollpert, ''Leksykon papieży''. Wydawnictwo ZNAK, Kraków 1996, s. 176-178. ISBN 837006437X</ref>. | Rozpoczął aktywny dialog ekumeniczny z prawosławiem. Wraz z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem wspólnie doprowadził do cofnięcia wzajemnej anatemy, rzuconej przez obydwa Kościoły podczas Wielkiej Schizmy w 1054 roku<ref>Rudolf Fischer-Wollpert, ''Leksykon papieży''. Wydawnictwo ZNAK, Kraków 1996, s. 176-178. ISBN 837006437X</ref>. | ||
| − | == | + | Zmarł w święto Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia 1978 roku. |
| − | Od samego początku pontyfikatu Paweł VI cieszył się dobrymi i bliskimi | + | |
| + | ==Związki z Karolem Wojtyłą== | ||
| + | Od samego początku pontyfikatu Paweł VI cieszył się dobrymi i bliskimi relacjami z Karolem Wojtyłą. Powołanie krakowskiego hierarchy do godności arcybiskupa-metropolitę Krakowa pod koniec 1963 roku była jedną z pierwszych nominacji biskupich nowego papieża. Nietypowy był już sam styl ogłoszenia tej nominacji: Paweł VI osobiście zadzwonił do krakowskiej Kurii Biskupiej pod koniec 1963 roku i poinformował, że w styczniu 1964 roku mianuje Wojtyłę metropolitą<ref>http://www.centrumjp2.pl/aktualnosci/polwiecze-arcybiskupstwa-karola-wojtyly/</ref>. | ||
| + | |||
| + | Na prośbę(wystosowaną w formie specjalnego memorandum) polskich biskupów m. in. kard. [[Stefan Wyszyński|Stefana Wyszyńkiego]] i Karola Wojtyły, pod koniec III sesji Soboru, 21 listopada 1964 roku Paweł VI ogłosił Matkę Bożą Matką Kościoła<ref>Piotr Nitecki, ''Paweł VI a Polska'', ''Chrześcijanin w świecie'' nr 8-9, 1977, s. 81</ref>. | ||
| + | |||
| + | Papież śledził z uwagą przygotowania Polaków do uroczystości Millennium Chrztu w 1966 roku. W styczniu tego roku wziął udział w rzymskich uroczystościach rozpoczynających polski rok milenijny. Wyrażał chęć przybycia na Jasną Górę, by przewodniczyć centralnym uroczystościom tysiąclecia Chrztu, jednak władze komunistyczne nie zezwoliły na jego przyjazd. Podczas celebracji w Częstochowie przy ołtarzu stał więc pusty tron papieski z portretem Pawła VI<ref>Maciej Wrzeszcz, ''Paweł VI'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1982, s. 387. ISBN 8321103294</ref>. | ||
Wersja z 13:04, 11 lut 2014
Paweł VI (imię świeckie: Giovanni Battista Montini) (ur. w 1897 w Concesio, zm. w 1978 roku w Castel Gandolfo we Włoszech) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 262 papież Kościoła katolickiego w latach 1962-1978. Podniósł Karola Wojtyłę do godności arcybiskupiej w 1963 roku i mianował kardynałem w 1967 roku.
Podstawowe informacje biograficzne
Pochodził z regionu Brescia w Lombardii. Był synem adwokata Giorgio Montiniego i Giudetty Alghisi. Jego starszym bratem był Ludovico Montini, prominentny polityk włoskiej chadecji, wieloletni poseł do parlamentu Włoch oraz kandydat na prezydenta Republiki w 1964 roku. W młodości borykał się z problemami zdrowotnymi, w wyniku których musiał wielokrotnie przerywać naukę. Po zdaniu z opóźnieniem matury w 1916 roku wstąpił do seminarium duchownego w Brescii, gdzie cztery lata później został wyświęcony na kapłana. Po święceniach studiował prawo kanoniczne i filozofię na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Posługiwał też jako duszpasterz w kilku rzymskich parafiach. W 1923 roku rozpoczął pracę w dyplomacji watykańskiej. Od maja do listopada tego ryku pełnił funkcję sekretarza nuncjusza apostolskiego w Polsce.
W 1937 roku objął wysoką godność substytuta w watykańskim Sekretariacie Stanu, przejmując obowiązki sekretarza kierującego dyplomacją Watykanu kard. Eugenio Pacelliego, późniejszego papieża Piusa XII.
W 1954 roku mianowany arcybiskupem Mediolanu. Jako arcypasterz diecezji znany był z dobrych kontaktów ze światem pracy i gorącego popularyzowania katolickiej nauki społecznej[1].
W 1958 roku papież bł. Jan XXIII mianował go kardynałem. Uczestniczył w przygotowaniach do Soboru Watykańskiego II. 21 czerwca 1963 roku, w trzecim dniu konklawe zwołanego po śmierci bł. Jana XXIII wybrany papieżem. Dokończył rozpoczęte za poprzednika dzieło soborowe, zwołując trzy kolejne sesje Vaticanum II, ostatecznie zakończonego w 1965 roku.
Za czasów pontyfikatu ogłosił 7 encyklik. Jako pierwszy papież od ponad 150 lat odbył kilka podróży apostolskich po świecie, a w 1965 roku odwiedził ONZ, gdzie wystąpił na dorocznych obradach Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. W 1967 roku ustanowił Światowy Synod Biskupów, którego obrady odbyły się pięciokrotnie w czasie sprawowania posługi Piotrowej. W 1970 roku promulgował nowy Mszał Rzymski, który kodyfikował największe od czasów Soboru Trydenckiego zmiany w liturgii Mszy św.
Rozpoczął aktywny dialog ekumeniczny z prawosławiem. Wraz z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem wspólnie doprowadził do cofnięcia wzajemnej anatemy, rzuconej przez obydwa Kościoły podczas Wielkiej Schizmy w 1054 roku[2].
Zmarł w święto Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia 1978 roku.
Związki z Karolem Wojtyłą
Od samego początku pontyfikatu Paweł VI cieszył się dobrymi i bliskimi relacjami z Karolem Wojtyłą. Powołanie krakowskiego hierarchy do godności arcybiskupa-metropolitę Krakowa pod koniec 1963 roku była jedną z pierwszych nominacji biskupich nowego papieża. Nietypowy był już sam styl ogłoszenia tej nominacji: Paweł VI osobiście zadzwonił do krakowskiej Kurii Biskupiej pod koniec 1963 roku i poinformował, że w styczniu 1964 roku mianuje Wojtyłę metropolitą[3].
Na prośbę(wystosowaną w formie specjalnego memorandum) polskich biskupów m. in. kard. Stefana Wyszyńkiego i Karola Wojtyły, pod koniec III sesji Soboru, 21 listopada 1964 roku Paweł VI ogłosił Matkę Bożą Matką Kościoła[4].
Papież śledził z uwagą przygotowania Polaków do uroczystości Millennium Chrztu w 1966 roku. W styczniu tego roku wziął udział w rzymskich uroczystościach rozpoczynających polski rok milenijny. Wyrażał chęć przybycia na Jasną Górę, by przewodniczyć centralnym uroczystościom tysiąclecia Chrztu, jednak władze komunistyczne nie zezwoliły na jego przyjazd. Podczas celebracji w Częstochowie przy ołtarzu stał więc pusty tron papieski z portretem Pawła VI[5].
Przypisy
- ↑ John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 453-456. ISBN 8306026330, oficjalna biografia na stronach Watykanu http://www.vatican.va/holy_father/paul_vi/biography/documents/hf_p-vi_bio_16071997_biography_en.html
- ↑ Rudolf Fischer-Wollpert, Leksykon papieży. Wydawnictwo ZNAK, Kraków 1996, s. 176-178. ISBN 837006437X
- ↑ http://www.centrumjp2.pl/aktualnosci/polwiecze-arcybiskupstwa-karola-wojtyly/
- ↑ Piotr Nitecki, Paweł VI a Polska, Chrześcijanin w świecie nr 8-9, 1977, s. 81
- ↑ Maciej Wrzeszcz, Paweł VI, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1982, s. 387. ISBN 8321103294
