Karol I Habsburg: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Najważniejsze fakty biograficzne== | ==Najważniejsze fakty biograficzne== | ||
| − | Był synem arcyksięcia Ottona Habsburga, brata zastrzelonego w 1914 roku w [[ | + | Był synem arcyksięcia Ottona Habsburga, brata zastrzelonego w 1914 roku w [[Sarajewo|Sarajewie]] następcy tronu cesarskiego arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i Marii Józefy Saskiej z saksońskiej dynastii Wettynów. W 1911 zawarł związek małżeński z księżniczką Zytą Parmeńską. Para miała ośmioro dzieci<ref>http://www.emperor-charles.org/</ref>. |
| − | Po zamordowaniu arcyksięcia Franciszka | + | Po zamordowaniu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, cesarz Austro-Węgier Franciszek Józef II wyznaczył go na następcę tronu monarchii austro-węgierskiej. Po wybuchu I wojny światowej przebywał na froncie jako dowódca sztabowy. Władzę objął po śmierci Franciszka Józefa w listopadzie 1916 roku. Jego dwuletnie rządy przypadły na ostatni okres I wojny światowej. Podejmował wiele działań na rzecz zakończenia wojny i przekształcenia Cesarstwa Austro-Węgierskiego w federację autonomicznych narodów<ref>Blessed Emperor Charles, Prince of Peace for a United Europe, a Roman Catholic pamphlet, Nihil Obstat: Archdiocese of Vienna, 6.7.2005, K1238/05</ref>. |
| − | W listopadzie 1918 zrezygnował z udziału w rządzeniu, bez formalnego aktu abdykacji. Na początku 1919 roku udał się z rodziną do Szwajcarii, gdzie przez dwa kolejne lata żył w bardzo skromnych warunkach materialnych. W 1921 roku, na mocy decyzji | + | W listopadzie 1918 zrezygnował z udziału w rządzeniu, bez formalnego aktu abdykacji. Na początku 1919 roku udał się z rodziną do Szwajcarii, gdzie przez dwa kolejne lata żył w bardzo skromnych warunkach materialnych. W 1921 roku, na mocy decyzji państw Ententy został internowany i przewieziony na portugalską wyspę Madera. Wkrótce dołączyła do niego reszta rodziny. Na wyspie szybko jednak zapadł na zdrowiu i zmarł na zapalenie płuc wczesną wiosną 1922 roku<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/106679/Charles-I</ref>. |
Za życia cechował się głęboką pobożnością, był szczególnym czcicielem Matki Bożej z austriackiego sanktuarium w Mariazell oraz oddanym rodzinie mężem i ojcem. Już w dniu ślubu miał powiedzieć żonie, że zadaniem ich małżeństwa jest wspólna pomoc na drodze ku Niebu i zbawieniu wiecznemu<ref>G. Brook-Shepherd, The Last Empress: The Life & Times of Zita of Austria-Hungary, 1892-1989, 1991. ISBN 0002158612</ref>. W 1949 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny monarchy. W 1954 roku ogłoszono go Sługą Bożym. | Za życia cechował się głęboką pobożnością, był szczególnym czcicielem Matki Bożej z austriackiego sanktuarium w Mariazell oraz oddanym rodzinie mężem i ojcem. Już w dniu ślubu miał powiedzieć żonie, że zadaniem ich małżeństwa jest wspólna pomoc na drodze ku Niebu i zbawieniu wiecznemu<ref>G. Brook-Shepherd, The Last Empress: The Life & Times of Zita of Austria-Hungary, 1892-1989, 1991. ISBN 0002158612</ref>. W 1949 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny monarchy. W 1954 roku ogłoszono go Sługą Bożym. | ||
==Beatyfikacja== | ==Beatyfikacja== | ||
| − | W 2003 roku Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret o heroiczności cnót Karola I Habsburga. Zatwierdzono również cud uzdrowienia | + | W 2003 roku Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret o heroiczności cnót Karola I Habsburga. Zatwierdzono również cud uzdrowienia brazylijskiej zakonnicy ze złośliwych żylaków nóg, który za wstawiennictwem cesarza miał miejsce w latach 60. Już po beatyfikacji, w 2008 roku wydarzył się kolejny cud za jego wstawiennictwem, związany z uzdrowieniem mieszkanki Florydy w USA<ref>http://www.catholic.org/diocese/diocese_story.php?id=26909</ref>. |
| − | Watykan podkreślił również, że | + | Watykan podkreślił również, że beatyfikacja była wyrazem uznania kierowania się przez Karola wiarą w podejmowanych działaniach politycznych oraz jego dążeniem do pokoju i zjednoczenia Europy na fundamencie chrześcijańskiej miłości. Beatyfikacja ostatniego cesarza odbyła się 3 października 2004 roku na Placu św. Piotra w Watykanie. |
==Jan Paweł II o Karolu I Habsburgu== | ==Jan Paweł II o Karolu I Habsburgu== | ||
{{Cytat box | {{Cytat box | ||
| − | |cytat =Podstawowe powołanie chrześcijan polega na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wypełnieniu woli Bożej we wszystkich sprawach. Chrześcijański mąż stanu, Karol cesarz Austrii, stawał wobec tego wyzwania każdego dnia. W jego oczach, I wojna światowa jawiła się jako coś przerażającego. Przejąwszy władzę w okresie | + | |cytat =Podstawowe powołanie chrześcijan polega na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wypełnieniu woli Bożej we wszystkich sprawach. Chrześcijański mąż stanu, Karol cesarz Austrii, stawał wobec tego wyzwania każdego dnia. W jego oczach, I wojna światowa jawiła się jako coś przerażającego. Przejąwszy władzę w okresie burzliwych wydarzeń I wojny światowej, starał się wspierać i upowszechniać inicjatywy pokojowe mojego poprzednika, Benedykta XV. |
| − | Od początku, Cesarz Karol pojmował pełnioną przez siebie funkcję jako świętą służbę swojemu ludowi. Jego głównym celem było to podążanie za chrześcijańskim powołaniem do świętości także na płaszczyźnie działalności politycznej. Z tego powodu, jego polityka | + | Od początku, Cesarz Karol pojmował pełnioną przez siebie funkcję jako świętą służbę swojemu ludowi. Jego głównym celem było to podążanie za chrześcijańskim powołaniem do świętości także na płaszczyźnie działalności politycznej. Z tego powodu, jego polityka koncentrowała się również do kwestii miłości społecznej. Niech jego postać będzie przykładem, szczególnie dla wszystkich, na których spoczywa ciężar odpowiedzialności politycznej w dzisiejszej Europie! |
|źródło =Homilia podczas beatyfikacji Karola I Habsburga, 3 października 2004 roku<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html, Jan Paweł II, ''Dzieła zebrane'', t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009, s. 667 ISBN 8375951981 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]</ref>. | |źródło =Homilia podczas beatyfikacji Karola I Habsburga, 3 października 2004 roku<ref>http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html, Jan Paweł II, ''Dzieła zebrane'', t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009, s. 667 ISBN 8375951981 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]</ref>. | ||
|width = | |width = | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
| − | Według niepotwierdzonych ustaleń, Karol Wojtyła miał na Chrzcie św. otrzymać imię po ukochanym przez [[Karol Wojtyła senior|Karola Wojtyłę seniora]] ostatnim cesarzu monarchii | + | Według niepotwierdzonych ustaleń, Karol Wojtyła miał na Chrzcie św. otrzymać imię po ukochanym przez [[Karol Wojtyła senior|Karola Wojtyłę seniora]] ostatnim cesarzu monarchii austro-węgierskiej. Jan Paweł II utrzymywał stały kontakt ze zmarłą w 1989 roku cesarzową Zytą, wdową po Karolu I Habsburgu, która cieszyła się bliskimi relacjami ze Stolicą Apostolską. W czasie jednej z audiencji, papież-Polak miał powiedzieć do monarchini: "Miło mi powitać cesarzową mojego ojca". Jan Paweł II kilkakrotnie spotykał się też z synem cesarskiej pary, Otto von Habsburgiem (zm. w 2011), gorącym propagatorem integracji europejskiej i współpracy krajów Europy Środkowo-Wschodniej<ref>ks. Zygmunt Podlejski, ''Do nieba przez aklamację''. Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 18 ISBN 8375952568</ref>. |
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Wersja z 12:53, 26 lut 2014
Karol I Habsburg (ur. w 1887 w Persenbeug w Austrii, zm. w 1922 roku w Funchal na Maderze) - błogosławiony Kościoła katolickiego, ostatni cesarz Austro-Węgier w latach 1916-1918. Wyniesiony na ołtarze przez Jana Pawła II w 2004 roku, był zarazem ostatnim beatyfikowanym przez papieża-Polaka.
Spis treści
Najważniejsze fakty biograficzne
Był synem arcyksięcia Ottona Habsburga, brata zastrzelonego w 1914 roku w Sarajewie następcy tronu cesarskiego arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i Marii Józefy Saskiej z saksońskiej dynastii Wettynów. W 1911 zawarł związek małżeński z księżniczką Zytą Parmeńską. Para miała ośmioro dzieci[1].
Po zamordowaniu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, cesarz Austro-Węgier Franciszek Józef II wyznaczył go na następcę tronu monarchii austro-węgierskiej. Po wybuchu I wojny światowej przebywał na froncie jako dowódca sztabowy. Władzę objął po śmierci Franciszka Józefa w listopadzie 1916 roku. Jego dwuletnie rządy przypadły na ostatni okres I wojny światowej. Podejmował wiele działań na rzecz zakończenia wojny i przekształcenia Cesarstwa Austro-Węgierskiego w federację autonomicznych narodów[2].
W listopadzie 1918 zrezygnował z udziału w rządzeniu, bez formalnego aktu abdykacji. Na początku 1919 roku udał się z rodziną do Szwajcarii, gdzie przez dwa kolejne lata żył w bardzo skromnych warunkach materialnych. W 1921 roku, na mocy decyzji państw Ententy został internowany i przewieziony na portugalską wyspę Madera. Wkrótce dołączyła do niego reszta rodziny. Na wyspie szybko jednak zapadł na zdrowiu i zmarł na zapalenie płuc wczesną wiosną 1922 roku[3].
Za życia cechował się głęboką pobożnością, był szczególnym czcicielem Matki Bożej z austriackiego sanktuarium w Mariazell oraz oddanym rodzinie mężem i ojcem. Już w dniu ślubu miał powiedzieć żonie, że zadaniem ich małżeństwa jest wspólna pomoc na drodze ku Niebu i zbawieniu wiecznemu[4]. W 1949 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny monarchy. W 1954 roku ogłoszono go Sługą Bożym.
Beatyfikacja
W 2003 roku Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret o heroiczności cnót Karola I Habsburga. Zatwierdzono również cud uzdrowienia brazylijskiej zakonnicy ze złośliwych żylaków nóg, który za wstawiennictwem cesarza miał miejsce w latach 60. Już po beatyfikacji, w 2008 roku wydarzył się kolejny cud za jego wstawiennictwem, związany z uzdrowieniem mieszkanki Florydy w USA[5].
Watykan podkreślił również, że beatyfikacja była wyrazem uznania kierowania się przez Karola wiarą w podejmowanych działaniach politycznych oraz jego dążeniem do pokoju i zjednoczenia Europy na fundamencie chrześcijańskiej miłości. Beatyfikacja ostatniego cesarza odbyła się 3 października 2004 roku na Placu św. Piotra w Watykanie.
Jan Paweł II o Karolu I Habsburgu
Ciekawostki
Według niepotwierdzonych ustaleń, Karol Wojtyła miał na Chrzcie św. otrzymać imię po ukochanym przez Karola Wojtyłę seniora ostatnim cesarzu monarchii austro-węgierskiej. Jan Paweł II utrzymywał stały kontakt ze zmarłą w 1989 roku cesarzową Zytą, wdową po Karolu I Habsburgu, która cieszyła się bliskimi relacjami ze Stolicą Apostolską. W czasie jednej z audiencji, papież-Polak miał powiedzieć do monarchini: "Miło mi powitać cesarzową mojego ojca". Jan Paweł II kilkakrotnie spotykał się też z synem cesarskiej pary, Otto von Habsburgiem (zm. w 2011), gorącym propagatorem integracji europejskiej i współpracy krajów Europy Środkowo-Wschodniej[7].
Przypisy
- ↑ http://www.emperor-charles.org/
- ↑ Blessed Emperor Charles, Prince of Peace for a United Europe, a Roman Catholic pamphlet, Nihil Obstat: Archdiocese of Vienna, 6.7.2005, K1238/05
- ↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/106679/Charles-I
- ↑ G. Brook-Shepherd, The Last Empress: The Life & Times of Zita of Austria-Hungary, 1892-1989, 1991. ISBN 0002158612
- ↑ http://www.catholic.org/diocese/diocese_story.php?id=26909
- ↑ http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html, Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009, s. 667 ISBN 8375951981
- ↑ ks. Zygmunt Podlejski, Do nieba przez aklamację. Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 18 ISBN 8375952568
Bibliografia
- Grzegorz Kucharczyk, Ostatni cesarz bł. Karol I Habsburg, Klub Ksiązki Katolickiej 2004. ISBN 8388481797.
