Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
=== Związki z Janem Pawłem II === | === Związki z Janem Pawłem II === | ||
+ | 20 maja [[1992]] r. decyzją Watykanu został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, jako biskup tytularny Auca<ref>http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bbergj.html</ref>. | ||
+ | 3 czerwca 1997 r. został promowany na arcybiskupa-koadiutora tej archidiecezji. Diecezję objął jako arcybiskup 28 lutego roku następnego, po śmierci kardynała [[Antonio Quarracino]]. | ||
+ | |||
+ | Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997, gdzie miał okazję spotkać Jana Pawła II. | ||
+ | |||
+ | W 1998 r. był koordynatorem zespołu autorów, który przygotował książkę zawierającą homilie i przemówienia z [[Pielgrzymka zagraniczna (81)|pielgrzymki Jana Pawła II na Kubę]] oraz analizy tej pielgrzymki. | ||
+ | |||
+ | W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera San Roberto Bellarmino. | ||
+ | |||
+ | Podczas konklawe po śmierci Jana Pawła II w kwietniu 2005 kardynał Jorge Maria Bergoglio był wymieniany w gronie ''papabili'' - potencjalnych faworytów kardynałów-elektorów. | ||
=== Bibliografia === | === Bibliografia === |
Wersja z 11:23, 20 mar 2013
Franciszek, łac. Franciscus, właśc. Jorge Mario Bergoglio SI (ur. 17 grudnia 1936 w Buenos Aires) – duchowny argentyński, w latach 1998–2013 arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny, w latach 2001–2013 kardynał, 266. papież (od 13 marca 2013).
Franciszek jest pierwszym papieżem z kontynentu amerykańskiego, a także pierwszym spoza Europy od VIII w. (od czasu papieża Grzegorza III). Jest też pierwszym zakonnikiem od połowy XIX w. (od czasu papieża Grzegorza XVI), a w szczególności pierwszym jezuitą na Stolicy Apostolskiej.
Związki z Janem Pawłem II
20 maja 1992 r. decyzją Watykanu został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, jako biskup tytularny Auca[1]. 3 czerwca 1997 r. został promowany na arcybiskupa-koadiutora tej archidiecezji. Diecezję objął jako arcybiskup 28 lutego roku następnego, po śmierci kardynała Antonio Quarracino.
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997, gdzie miał okazję spotkać Jana Pawła II.
W 1998 r. był koordynatorem zespołu autorów, który przygotował książkę zawierającą homilie i przemówienia z pielgrzymki Jana Pawła II na Kubę oraz analizy tej pielgrzymki.
W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera San Roberto Bellarmino.
Podczas konklawe po śmierci Jana Pawła II w kwietniu 2005 kardynał Jorge Maria Bergoglio był wymieniany w gronie papabili - potencjalnych faworytów kardynałów-elektorów.