Dar i Tajemnica

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Wersja z dnia 15:12, 24 paź 2014 autorstwa Pgierech (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dar i Tajemnica - książka Jana Pawła II, napisana i opublikowana w półwiecze od święceń kapłańskich Karola Wojtyły. Ukazała się równolegle w kilkunastu krajach świata jesienią 1996 roku. W Polsce wydana dwukrotnie nakładem Wydawnictwa Św. Stanisława BM w Krakowie. Oryginalnie pisana była w dwóch wersjach językowych, po polsku i włosku.

Okoliczności powstania

27 października 1995 roku odbyło się w Watykanie międzynarodowe sympozjum zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Okazją do jego zwołania był 30. jubileusz ogłoszenia przez Sobór Watykański II dekretu o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis. Uczestniczący w spotkaniu Jan Paweł II podzielił się wówczas z zebranymi swoimi kilkoma wspomnieniami i świadectwem związanym z początkami własnego powołania do stanu kapłańskiego w Polsce okupowanej przez hitlerowców. Podczas wystąpienia papież, odnosząc się do uniwersalnej roli kapłanów, zauważył:

Kapłańska tożsamość jest kwestią wierności Chrystusowi i wierności Ludowi Bożemu, do których jesteśmy posłani. To nie jest tylko czyjś osobisty, powiedziałbym, kameralny, wybór, który dotyczyłby tylko samoświadomości kapłanów. Jest to rzeczywistość, która jest stale poddawana próbie i weryfikowana przez ludzi, bo ksiądz, wybrany spośród ludzi jest powołany do działania w imieniu Ludu w sprawach odnoszących się do Boga.
— Przemówienie z 27 października 1995, tł. ŁK[1].


Wystąpienie Jana Pawła II spotkało się z dużym zainteresowaniem zebranych i tuż po zakończeniu sympozjum pojawiły się we Włoszech głosy, że papież powinien spisać rodzaj wspomnień o początkach swojej życiowej drogi. Papież przyznawał, że bezpośrednim inicjatorem napisania przez niego wspomnień związanych z powołaniem kapłańskim w formie małej autobiografii książkowej był włoski watykanista o polskich korzeniach, Gian Franco Svidercoschi. Dodał również, że pomysł początkowo budził w nim opór, ostatecznie jednak uznał, że spisanie tych wspomnień przyniesie pożytek dla ogółu wiernych[2].

Treść książki

Niewielka objętościowo, licząca dziesięć krótkich rozdziałów treść książki koncentruje się na osi wydarzeń od dzieciństwa Karola Wojtyły w Wadowicach, czasy okupacji niemieckiej i pracę w zakładach Solvay, poprzez decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego aż do momentu powrotu ze studiów doktorskich w Rzymie i rozpoczęcia pracy naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przeniesionej później na KUL. Zawiera też rozdziały o doświadczeniu duchowości Krakowa, która w znaczny sposób uformowała postawę religijną Wojtyły i krótkie refleksje na temat roli kapłanów w Kościele katolickim. W książce papież wspominał też postacie, które odcisnęły wyraźne piętno na jego duchowym rozwoju: swojego ojca, przyjaciół z kręgu Teatru Rapsodycznego, Jana Tyranowskiego oraz wiernych związanych z duszpasterstwem w kościele oo. salezjanów na krakowskich Dębnikach.

Aneks książki zawiera specjalnie napisaną przez Jana Pawła II Litanię do Chrystusa i Żertwy.

Przypisy

Bibliografia

  • Jan Paweł II, Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996. ISBN 8385903429 W bibliotece.jpg

Zobacz także