Pielgrzymka zagraniczna (57)
Pięćdziesiąta siódma podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 3-10 lutego 1993 r. Celem były odwiedziny Beninu, Ugandy, Sudanu.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
3-5 lutego 1993 BENIN
Cel pielgrzymki
Odwiedzenie wspólnoty katolickiej Beninu.
Przebieg wizyty w Beninie
- 3 lutego
COTONOU: Powitanie na lotnisku przez pronuncjusza apostolskiego w Beninie, Ghanie i Togo abpa Abrahama Kattumana, abpa Cotonou Isidire de Souza oraz prezydenta Republiki Nicéphore Soglo • Msza św. na Stade de l'Amitié • Spotkanie i kolacja z biskupami - członkami Krajowej Rady Konferencji Episkopatu w siedzibie arcybiskupa
- 4 lutego
PARAKOU: Spotkanie ze 100 przedstawicielami wspólnoty muzułmańskiej w Departamentalnym Ośrodku Alfabetyzacji • Msza św. na stadionie dla ok. 15 tys. wiernych COTONOU: Kurtuazyjna wizyta u prezydenta Nicéphore Soglo • Spotkanie w centrum konferencyjnym Codiam z wyznawcami wudu (voodoo) • Nieszpory w katedrze Matki Miłosierdzia
- 5 lutego
COTONOU: Pożegnanie na lotnisku i odlot do Ugandy
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki
Druga wizyta apostolska Jana Pawła II w Beninie rozpoczynała 57. pielgrzymkę wiodącą do Ugandy i Sudanu. Tematem przewodnim papieskiej wizyty była jedność i współpraca w odbudowie zniszczonego kraju. Po gorącym powitaniu Jan Paweł II udał się z lotniska na stadion Stade de l'Amitié, gdzie odprawił mszę św., podczas której święcenia kapłańskie otrzymało z rąk Papieża 12 diakonów. Liturgii towarzyszyły afrykańska muzyka, śpiewy i tańce. W homilii Papież zwrócił się do diakonów następującymi słowami: „Jako kapłani poświęcacie swe życie, by szerzyć Ewangelię na własnej ziemi. Niech zbawcza miłość Chrystusa Zbawiciela ożywia wszelkie wasze działania. Nie można bowiem być prawdziwym świadkiem Chrystusa bez ofiarnej i bezinteresownej miłości ku braciom!".
Duże znaczenie miało spotkanie z przedstawicielami wspólnoty muzułmańskiej. Podczas powitania imam Issiaka Ligali powiedział, że bezustanne działania Ojca Świętego na rzecz pokoju, sprawiedliwości, tolerancji i wzajemnej miłości na całej ziemi są zauważane i doceniane przez muzułmanów w Beninie. Papież w swym wystąpieniu wskazał na najważniejsze cele współpracy chrześcijan i wyznawców islamu: dobro rodziny, sprawę pokoju i odbudowę kraju. Wieczorem tego samego dnia Jan Paweł II spotkał się z wyznawcami wudu - jednej z najbardziej rozpowszechnionych w tej części Afryki religii tradycyjnych. Ojciec Święty wezwał ich do wspólnego działania i modlitwy za rozwój i pomyślność kraju. Wyznawcy wudu powiedzieli o Papieżu, że jest „dotykalnym znakiem Boga Żywego".
W przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty jeszcze raz potępił grzech niewolnictwa, który został popełniony również w tym kraju, nazywając go „grzechem człowieka przeciw człowiekowi i grzechem człowieka przeciw Bogu".
(DS.)
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.xxx
// M-kę i Pallotinum dodać...
