Arturo Mari

Arturo Mari (ur. 1940 w Rzymie[1]) – fotograf watykański, osobisty fotograf papieża Jana Pawła II. Jest autorem wielu albumów poświęconych Janowi Pawłowi II, wykonał ok. miliona jego zdjęć. Pracował jako fotograf kolejnych papieży przez 51 lat. W czerwcu 2007 r. przeszedł na emeryturę.

miał dwie oficjalne funkcje. 1 - fotokronikarz "L'Osservatore Romano", szef działu fotograficznego. 2 - osobisty fotografi papieża - w tej roku uczestniczy w prywatnych wydarzeniach jego życia.

przez 52 lata pracował jako fotograf sześciu papieży (Piusa XII, Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła I, Jana Pawła II)

Moja działalność, tutaj na Watykanie, rozpoczęła się 9 marca 1956 roku w czasie pontyfikatu Piusa XII. Pierwsze 3 lata mojej pracy przypadły na czas pontyfikatu tego właśnie papieża. Potem, stale jako fotoreporter dziennika „L'Osservatore Romano”, towarzyszyłem kolejnym papieżom: Janowi XXIII, Pawłowi VI, Janowi Pawłowi I, aż po obecny pontyfikat Jana Pawła II. Pasję fotografowania odziedziczyłem zapewne po ojcu. Gdy miałem 5 lat, po raz pierwszy pomagałem mu w ciemni fotograficznej.

Mój ojciec był fotografem amatorem, więc abym nie spędzał bezczynnie czasu na ulicy, zaprowadzał mnie do laboratorium fotograficznego w miejscowej szkole. Gdy miałem 6 lat, wiedziałem już wszystko o fotografii.

Można tak powiedzieć, ponieważ i mój ojciec, i mój dziadek pracowali w Watykanie. Za Spiżową Bramą wiedziano o mojej pasji. Gdy miałem 16 lat, hrabia Giuseppe Dalla Torre, ówczesny dyrektor „L’Osservatore Romano”, zapragnął mnie poznać, ponieważ spodobały mu się moje zdjęcia. Pamiętam jak dziś, że wyznaczył mi spotkanie na 9 marca 1956 r. o godz. 11. Tego dnia zostałem przyjęty jako fotograf i „wcielony” do firmy fotograficznej „Giordani”, ponieważ w tamtych odległych latach przy „L’Osservatore Romano” nie istniała jeszcze sekcja fotograficzna. Od samego początku moim zadaniem było dokumentowanie pontyfikatu – zajmowałem się tym przez 51 lat!

Nie powiem nic nowego, jako sześcioletni chłopak podpatrywałem warsztat ojca, również fotografa. Chciałem robić to co on. Ale to było za mało, dlatego ojciec pomógł mi w wyborze szkoły. Rzymskie technikum kształciło na trzech kierunkach: fotografia, film i dźwięk. Byłem jednak za młody by zostać uczniem jednej z dwóch takich placówek oświatowych w Rzymie.

Praktycznie od pontyfikatu Jana Pawła II, gdzie wykonałem pierwsze zdjęcia nowego papieża po konklawe, zostałem szefem działu foto w L'Osservatore Romano.