Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi

Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi (Luigi ur. w 1880 w Katanii, zm. w 1951 roku tamże, Maria z domu Corsini ur. w 1884 we Florencji, zm. w 1965 roku w Katanii) - włoska para małżeńska beatyfikowana przez Jana Pawła II w 2001 roku. Pierwsze w historii Kościoła katolickiego małżeństwo wyniesione wspólnie na ołtarze.

Podstawowe informacje

Luigi i Maria zawarli związek małżeński w 1905 roku w rzymskiej Bazylice Matki Bożej Większej. Para miała czworo dzieci, z których trójka została osobami duchownymi (synowie Filippo i Cesare oraz córka Stefania, która wstąpiła do zakonu i przyjęła imię Cecylia). Najmłodsza córka, Enrichetta zmarła w 2012 roku. Małżeństwo angażowało się w działalność szeregu organizacji katolików świeckich, w tym ruchu skautów, Włoskiej Akcji Katolickiej oraz stowarzyszenia pielgrzymkowego UNITALSI, organizującego peregrynację do sanktuariów maryjnych w Europie Zachodniej. Obydwoje byli też członkami Trzeciego Zakonu św. Franciszka.

Świadectwem wspólnej drogi do świętości Marii i Luigiego jest zachowana korespondencja małżonków oraz autobiografia Marii, napisana już po śmierci męża.

Jan Paweł II o Luigim i Marii Quatrocchich

Podczas homilii towarzyszącej mszy beatyfikacyjnej w Watykanie w pażdzierniku 2001 roku, papież-Polak tak scharakteryzował życiową drogę pierwszego błogosławionego małżeństwa:

Małżonkowie ci w świetle Ewangelii i z wielkim ludzkim zaangażowaniem przeżywali swoją miłość małżeńską i służbę życiu. Z pełną odpowiedzialnością podjęli zadanie współpracy z Bogiem w przekazywaniu życia i poświęcili się wielkodusznie dzieciom, wychowując je i kierując ich drogami, by doprowadzić je do odkrycia Bożego planu miłości wobec nich. Z tej żyznej gleby duchowej wyrosły powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, ukazujące, jak głęboko łączą się ze sobą i wzajemnie oświecają małżeństwo i dziewictwo, wspólnie zakorzenione w oblubieńczej miłości Boga.

Inspirowani słowem Bożym i świadectwem świętych, ci błogosławieni małżonkowie przeżywali swoje zwyczajne życie w sposób nadzwyczajny. Wśród radości i trosk normalnej rodziny potrafili wieść życie o niezwykłym bogactwie ducha. Jego ośrodkiem była codzienna Eucharystia, z którą łączyło się dziecięce oddanie Najświętszej Maryi Pannie, wzywanej w modlitwie różańcowej odmawianej co wieczór. Szukali też rad u światłych kierowników duchowych. Dzięki temu potrafili towarzyszyć dzieciom w wyborze powołania, ucząc je oceniania każdej sprawy zgodnie z miarą «od dachu w górę», jak często powtarzali.

Bogactwo wiary i miłości małżonków Alojzego i Marii Beltrame Quattrocchi jest żywym przykładem tego, co Sobór Watykański II mówi o powołaniu wszystkich wiernych do świętości, precyzując, że małżonkowie osiągają ten cel «propriam viam sequentes» — «idąc własną drogą» (por. Lumen gentium, 41). Wypełnieniem wskazania Soboru jest dzisiejsza pierwsza w historii beatyfikacja pary małżonków, którzy dochowali wierności Ewangelii i rozwinęli cnoty w stopniu heroicznym jako małżonkowie i jako rodzice.

W ich życiu, podobnie jak w życiu wielu innych małżonków, którzy z zaangażowaniem codziennie wywiązują się ze swoich rodzicielskich zadań, dostrzec można sakramentalny wyraz miłości Chrystusa do Kościoła. Małżonkowie bowiem «wypełniając mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzinne, przeniknięci duchem Chrystusa, który przepaja całe ich życie wiarą, nadzieją i miłością, zbliżają się (...) coraz bardziej do osiągnięcia własnej doskonałości i obopólnego uświęcenia, a tym samym do wspólnego uwielbienia Boga» (Gaudium et spes, 49).

— Kazanie w Watykanie, 21 października 2001 roku.

Bilbliografia

• Fragmenty pism bł. Marii Quatrocchi[dostęp:26.02.2014]