Andrzej Zieliński
Andrzej Sylwester Zieliński (ur. 26 listopada 1937 w Wągrowcu) - muzyk-wiolonczelista, pedagog. Profesor zwyczajny Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Od 1980 należał do „Solidarności”, a od 1998 do RS AWS. W okresie 2000-2001 sekretarz stanu w resorcie kultury i dziedzictwa narodowego. Następnie od lipca do października 2001 minister kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Jerzego Buzka.
Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II
Profesor Zieliński poznał ks. Wojtyłę w 1958 dzięki znajomości z Jerzy Rieger, który zabrał Andrzeja Zielińskiego na Wawel i pokazał z daleka: O, to jest Wujek!. Niedługo potem Karol Wojtyła obchodził swoje pierwsze „biskupie” imieniny, w mieszkaniu pani Niny Riegerowej przy ul. Starowiślnej. I tam go poznał młody Andrzej Zieliński. Od tego czasu należał do prowadzonego przez niego duszpasterstwa - "Środowiska". Początkowo nie brał udziału w wyjazdach kajakowych – studia muzyczne i gra na wiolonczeli wymagały dużego zaangażowania. Na pierwsze kajaki wyjechał dopiero po studiach w 1964.
Kardynał Karol Wojtyła udzielił ślubu Małgorzacie i Andrzejowi Zielińskim 9 lipca 1967 (w tym samym w dniu miał nmiejsce Jego ingres kardynalski).
Podobnie jak inne osoby ze „Środowiska” pozostawał w bliskim kontakcie z Janem Pawłem II aż do jego śmierci. Wielokrotnie wraz z rodziną, czy przyjaciółmi odwiedzał Jana Pawła II w Watykanie i Castel Gandolfo.
Wywiad
W Mediatece Centrum Myśli Jana Pawła II znajduje się wywiad z Andrzejem Zielińskim. W wywiadzie usłyszymy:
- jak wyglądały początki działalności duszpasterskiej Karola Wojtyły wśród studentów,
- jak ks. Karol Wojtyła został „Wujkiem”,
- czym były „kinderbale” i jaki był w nich udział ks. Wojtyły,
- jak, dzięki ks. Wojtyle, Andrzej Zieliński poznał swoją żonę,
- jak wyglądała msza prymicyjna ks. Karola Wojtyły,
- jak wyglądały „tajniki” wypraw kajakowych „Środowiska”,
- o tym, że Karol Wojtyła odznaczał się nie tylko hartem ducha, ale i ciała,
- o tym, że „Wujek” lubił śpiewać lwowską piosenkę o pięściarzu Luisie,
- jak wyglądały prywatne spotkania Jana Pawła II ze „Środowiskiem” na tzw. suchych kajakach w Castel Gandolfo,
- o tym, że Jan Paweł II potrafił czytać dwie książki równocześnie z doskonałym zrozumieniem,
- czym była idea spotkań „fajfowych”,
- jak Karol Wojtyła pomagał zrozumieć innym tajemnicę śmierci bliskich osób,
- czym podczas wypraw kajakowych było „szlajanie”,
- jak Profesor zapomniał o zapowiedzianej wizycie kardynała Wojtyły u niego w domu,
- o tym, że kardynał Karol Wojtyła spodziewał się, że może być wybrany na Stolicę Piotrową,
- o tym, że Profesor był obecny w Rzymie w czasie inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II i podczas pogrzebu Papieża.
Cały wywiad dostępny jest w Bibliotece Centrum Myśli Jana Pawła II.
