Tadeusz Styczeń
Tadeusz Styczeń (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor KUL, kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika ''Ethos'' (1988-2006). Ekspert Papieskiej Rady ds. Rodziny. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy Karola Wojtyły, współtowarzysz wypraw górskich.
Spis treści
Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II
Wybitny uczeń, wierny przyjaciel i kontynuator myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II.
Rozpoczął w 1955 studia filozoficzne na KUL-u gdzie poznał Karol Wojtyłę. "Uczestnicząc w seminarium z etyki prowadzonym przez ks. Wojtyłę, pod jego kierunkiem przygotował pracę magisterską i doktorską (1963 r.). W 1971 r. przedstawił rozprawę habilitacyjną. Ks. Styczeń najpierw został asystentem, a następnie adiunktem przy katedrze ks. Karola Wojtyły. Gdy Wojtyła w 1958 r. otrzymał sakrę biskupią, a w 1964 został mianowany arcybiskupem krakowskim, coraz częściej z racji licznych obowiązków związanych z kierowaniem diecezją, udziałem w życiu Kościoła powszechnego (m.in. w Soborze Watykańskim II) powierzał ks. Styczniowi prowadzenie wykładów i seminarium z etyki."[1]
Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową nie przerwał więzi naukowych i osobistych. Tadeusz Styczeń był częstym gościem w Watykanie i Castel Gandolfo. Wyjeżdżał wraz z Janem Pawłem II w góry.
Założył w 1982 Instytut Jana Pawła II KUL w celu prowadzenia studiów nad myślą i dziełem papieża Jana Pawła II. Jest również wydawcą kwartalnika ''Etos'', który podejmuje podstawowe i żywotne problemy człowieka naszych czasów, i podejmuje próbę ich rozwiązywania w duchu nauczania Jana Pawła II.
Ks. prof. T. Styczeń pozostawił ogromny dorobek naukowy, składający się z ok. 500 publikacji (książki, artykuły, recenzje). Ważne miejsce zajmowały prace redakcyjne: ks. Profesor był redaktorem (lub współredaktorem) kilkunastu książek Karola Wojtyły-Jana Pawła II (większość wyd. w ramach serii: Jan Paweł II naucza) oraz prac poświęconych myśli papieskiej. Miał swój udział w powstawaniu encykliki ''Veritatis splendor''.
Był przy śmierci Jana Pawła II - 1 kwietnia 2005 czytał mu fragmenty Pisma Świętego. "Mimo natarczywości, niekiedy wręcz nachalności dziennikarzy, odmawiał wszelkich wywiadów dotyczących jego więzi z Janem Pawłem II i towarzyszenia mu w cierpieniu i śmierci."[2] Jedynie raz pozwolił sobie na osobiste wspomnienia podczas mszy sprawowanej z okazji jubileuszu swego kapłaństwa 5 kwietnia 2005 w Lublinie.
Tadeusz Styczeń o Janie Pawle II
Jan Paweł II o Tadeuszu Styczniu
Książki Tadeusza Stycznia o Janie Pawle II
wybór:
- Jedynie prawda wyzwala: rozmowy o Janie Pawle II, Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, Rzym 1987
- O etyce Karola Wojtyły – uczeń, Tygodnik Katolicki "Niedziela", Częstochowa 1997 ISBN 83860765X
- 25 Jahre Nachfolger des heiligen Petrus. Johannes Paul II. – Ein Fels in der Brandung, Christiana Verlag, Stein am Rhein 2003 ISBN 3717111175
- Modlitwa w Getsemani wciąż trwa, Instytut Jana Pawła II, Lublin 2003 ISBN 8391735222
Przypisy
- ↑ Bogdan Giemza, Uczeń i mistrz, Nowe życie 5/2005 [dostęp: 31.01.2014]
- ↑ Tamże
Linki zewnętrzne
- Świadectwo o ostatnich chwilach życia Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone przez ks. prof. Tadeusza Stycznia 5 IV 2005 w Kościele Akademickim KUL pod koniec Mszy Świętej, sprawowanej z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa Księdza Profesora [dostęp: 31.01.2014]
- podstrona Instytutu Jana Pawła II: Prof. Tadeusz Styczeń SDS (1931-2010) [dostęp: 31.01.2014]