Pius XI

Pius XI (imię świeckie: Ambrogio Achille Ratti) (ur. w 1857 w Desio we Włoszech, zm. w 1939 roku w Watykanie) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 259 papież Kościoła katolickiego w latach 1922-1939.

Podstawowe informacje biograficzne

Przyszedł na świat w rodzinie kupców i fabrykantów jedwabiu. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Mediolanie. Święcenia kapłańskiej przyjął w 1879 roku. Studiował na kilku rzymskich uniwersytetach katolickich, m.in. Gregorianum, Sapienza i Angelicum. Konsekrowany na biskupa w 1919 roku. Trzy lata później został kardynałem.

W 1918 roku mianowany nuncjuszem apostolskim w odzyskujących niepodległość Polsce i Litwie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej i bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku należał (obok ambasadora Turcji) do nielicznych dyplomatów zagranicznych, którzy nie opuścił stolicy naszego kraju.

Wybrany papieżem na konklawe po śmierci Benedykta XV w lutym 1922 roku.

W 1929 roku zawarł tzw. traktaty laterańskie z rządem Benito Mussolliniego, które ugruntowały suwerenność Państwa Watykańskiego, nadając mu status członka wspólnoty międzynarodowej.

Ogłosił 17 encyklik. Najbardziej znane z nich to Quas Primas (1925) o społecznym panowaniu Jezusa Chrystusa, Mortalium animos (1928) o prawdziwej jedności Kościoła, Casti connubi (1930) o małżeństwie chrześcijańskim, Divini redemptoris (1937) potępiająca komunizm i Mit brennender Sorge (1937) skierowaną do katolików niemieckich i przestrzegającą przed ideologią narodowosocjalistyczną.

Związki z Janem Pawłem II

Papież-Polak zasadniczo rzadko wspominał w swoim nauczaniu postać swojego poprzednika. Postać Piusa XI przywoływał najczęściej w kontekście jego wcześniejszej służby dyplomatycznej w odradzającej się niepodległej Polsce, tak jak było to na Jasnej Górze w 1979 roku podczas Pielgrzymki zagranicznej (2):

Bywał tutaj wielokrotnie papież Pius XI — oczywiście, nie jako papież, ale jeszcze jako Achilles Ratti, pierwszy nuncjusz w Polsce po odzyskaniu niepodległości, któremu tak wiele zawdzięczamy.

— Homilia podczas Mszy na Jasnej Górze, 4 czerwca 1979 roku.