Uniwersytet Jagielloński: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Jako metropolita krakowski regularnie spotykał się z profesorami i studentami, zapraszał ich na Msze św. w Kolegiackie Akademickiej św. Anny inaugurujące kolejne lata akademickie. | Jako metropolita krakowski regularnie spotykał się z profesorami i studentami, zapraszał ich na Msze św. w Kolegiackie Akademickiej św. Anny inaugurujące kolejne lata akademickie. | ||
| − | 22 czerwca 1983 otrzymał doktorat ''honoris causa'' <ref>Bogusław Sławiński, [http://www2.almamater.uj.edu.pl/104/21.pdf ''Kulisy nadania doktoratu "honoris causa" UJ Janowi Pawłowi II''], "Alma Mater" 104-105/2008, s.78-83</ref> na mocy uchwały <ref>Uchwała Rady Wydziału Filozoficznego UJ z dn. 21 kwietnia 1983</ref> Senatu podjętej na wniosek wszystkich rad wydziałów i po nadesłaniu zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zwyczajami opinii Uniwersytetu Warszawskiego (prof. Aleksander Gieysztor) i Uniwersytetu Adam Mickiewicz w Poznaniu (prof. Jarosław Maciejewski). | + | 22 czerwca 1983 otrzymał doktorat ''honoris causa'' <ref>Kłopoty z nadaniem doktoratu "honoris causa" opisał Bogusław Sławiński, w artykule [http://www2.almamater.uj.edu.pl/104/21.pdf ''Kulisy nadania doktoratu "honoris causa" UJ Janowi Pawłowi II''], "Alma Mater" 104-105/2008, s.78-83</ref> na mocy uchwały <ref>Uchwała Rady Wydziału Filozoficznego UJ z dn. 21 kwietnia 1983</ref> Senatu podjętej na wniosek wszystkich rad wydziałów i po nadesłaniu zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zwyczajami opinii Uniwersytetu Warszawskiego (prof. Aleksander Gieysztor) i Uniwersytetu Adam Mickiewicz w Poznaniu (prof. Jarosław Maciejewski). |
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
Wersja z 14:45, 20 lis 2014
Uniwersytet Jagielloński - najstarsza uczelnia wyższa w Polsce i największa w Krakowie. Jan Paweł II studiował na nim polonistykę i teologię, był wiceprezesem "Bratniej Pomocy Studentów UJ, wykładowcą na Wydziale Teologicznym.
Pierwsza wizyta gdy miał 10 lat był obecny na promocji doktorskiej swego brata Edmunda.
We 1938 rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym UJ - na filologii polskiej. Zetkną się wówczas m.in. ze Stanisławem Pigoniem, Kazimierzem Nitschem, Adam Vetulani, Roman Ingarden. Zdołał ukończyć tylko pierwszy rok, gdyż 1 września 1939 wybuchła druga wojna światowa. Jesienią 1942 podjął decyzję o wstąpieniu do Krakowskiego Seminarium Duchownego, które działało w konspiracji(studia na Seminarium Duchownym Krakowskim na podstawie Uchwały Rady Wydziału Teologicznego UJ zaliczono do studiów uniwersyteckich), w 1945 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym UJ na którym wykładali m.in. ks. Władysław Wicher (profesor teologii moralnej), ks. Ignacy Różycki (profesor teologii dogmatycznej), Eugeniusz Florkowski, Marian Michalski, Kazimierz Kłósak. Od 1 listopada 1945 był młodszym asystentem przy Seminarium dogmatyki szczegółowej i historii dogmatów Wydziału Teologicznego UJ. Na początku piątego roku studiów został skierowany przez Księdza Arcybiskupa Stefana Sapiehę na dalsze studia do Rzymu. Pracę magisterską Wiara u św. Jana od Krzyża przygotował pod kierunkiem ks. prof. Ignacego Różyckiego. Stopień doktora otrzymał 16 grudnia 1948 na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie nie obowiązywał wymóg druku pracy. Taka zasada obowiązywała na Angelicum i w związku z tym praca obroniona tam 19 czerwca nie mogła uzyskać promocji doktorskiej. Habilitację uzyskał 1 grudnia 1953 - była to ostatnia habilitacja na Wydziale Teologicznym UJ, zlikwidowanym decyzją władz komunistycznych. 2 czerwca 1954 zatwierdzenie Karola Wojtyły na stanowisku starszego asystenta przy Katedrze Teologii Moralnej.
Po usunięciu w 1954 roku Wydziału Teologicznego ze struktur Uniwersytetu Jagiellońskiego ostatni habilitowany doktor tego wydziału – ksiądz Karol Wojtyła – zakończył swój formalny i oficjalny kontakt z UJ. Kontakt taki nie mógł oczywiście zaistnieć w latach następnych, szczególnie gdy duchowny piął się w hierarchii kościelnej – jako biskup, arcybiskup i kardynał. W ciągu tych lat tylko dwukrotnie przebywał na terenie Uniwersytetu: raz w 1967 roku, chcąc pokazać odnowione Collegium Maius kardynałowi Agostinowi Casarolemu, drugi raz był rok później, 12 marca 1968 roku, na jubileuszu swego przyjaciela – prawnika i historyka prof. Adama Vetulaniego– w auli Collegium Novum. [1]
Jako metropolita krakowski regularnie spotykał się z profesorami i studentami, zapraszał ich na Msze św. w Kolegiackie Akademickiej św. Anny inaugurujące kolejne lata akademickie.
22 czerwca 1983 otrzymał doktorat honoris causa [2] na mocy uchwały [3] Senatu podjętej na wniosek wszystkich rad wydziałów i po nadesłaniu zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zwyczajami opinii Uniwersytetu Warszawskiego (prof. Aleksander Gieysztor) i Uniwersytetu Adam Mickiewicz w Poznaniu (prof. Jarosław Maciejewski).
Przypisy
- ↑ Bogusław Sławiński, Kulisy nadania doktoratu "honoris causa" UJ Janowi Pawłowi II, "Alma Mater" 104-105/2008, s.78-83
- ↑ Kłopoty z nadaniem doktoratu "honoris causa" opisał Bogusław Sławiński, w artykule Kulisy nadania doktoratu "honoris causa" UJ Janowi Pawłowi II, "Alma Mater" 104-105/2008, s.78-83
- ↑ Uchwała Rady Wydziału Filozoficznego UJ z dn. 21 kwietnia 1983
Bibliografia
- Alfabet Jana Pawła II 1920-2005, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2005, s. 247
- Jan Paweł II, Dar i tajemnica, Kraków, Wydawnictwo WAM 2005, s.10-17
- Janusz Sondel, Zawsze wierny. Uniwersytet Jagielloński a Kościół rzymskokatolicki, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006, s. 477-487
- Karol Wojtyła w Uniwersytecie Jagiellońskim 1938-1954, Uniwersytet Jagielloński, Kraków [1983]
