Rosja

'Rosja - (właść. Federacja Rosyjska, ros. Российская Федерация) - państwo leżące w Europie i Azji, największe na świecie pod względem powierzchni. W obecnym kształcie polityczno-prawnym powstało w wyniku rozpadu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) i formalnym rozwiązaniu tego organizmu państwowego z dniem 31 grudnia 1991 roku. Za czasów swojego pontyfikatu Jan Paweł II nidgy nie odwiedził terytorium Federacji Rosyjskiej, choć relacje z tym krajem, zarówno w planie stosunków ekumenicznych z dominującym w Rosji prawosławiem, jak i dyplomacji Stolicy Apostolskiej pozostawały bardzo istotnym rysem posługi papieża-Polaka.

Struktura religijna

Skomplikowana i zróżnicowana struktura religijna Rosji wynika z wielowiekowego istnienia Imperium Rosyjskiego, wchłaniającego w orbitę swoich wpływów politycznych i kulturowych szereg narodów, jak i zasadniczo wrogiej chrześcijaństwu i wszelkim przejawom życia religijnego ideologii komunistycznej, panującej na obszarze tego kraju od czasów rewolucji październikowej w 1917 roku do początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku.

Według najnowszych badań demograficznych opublikowanych przez ośrodek Pew Research Center w 2013 roku, ponad 71 proc. mieszkańców Rosji uważa się za prawosławnych. Drugim co liczebności wyznaniem jest islam - ponad 10 proc. obywateli Rosji to muzułmanie, zamieszkujący głównie w azjatyckiej części kraju. 1, 8 proc. rosyjskiego społeczeństwa stanowią protestanci, a 0, 5 proc. wyznawcy Kościoła katolickiego, zarówno w obrządku łacińskim, jak i wschodnim. Około 1 proc. Rosjan wyznaje buddyzm oraz religie pierwotne. Jako ateiści lub agnostycy deklaruje się ponad 16 proc. ludności.

Prawosławie

Chrześcijaństwo wschodnie, głównie w obrządku bizantyjskim obecne jest na terenach dzisiejszej Rosji od czasu chrztu Rusi Kijowskiej w 988 roku, który przyjął książę Włodzimierz Rurykowicz. Rosyjska Cerkiew uzyskała status autokefalii od Patriarchatu w Konstantynopolu w 1448 roku.

Około 95 proc. prawosławnych formalnie należy do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, autokefalicznego Kościoła obrządku wschodniego obejmującego swoją jurysdykcją wiernych i parafie na terytorium Federacji Rosyjskiej, Białorusi, Estonii, Litwy, Łotwy, Mołdawii, Ukrainy oraz rosyjskiej diaspory w wielu krajach świata. Rosyjska Cerkiew Prawosławna w 2007 roku dokonała aktu kanonicznego zjednoczenia z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym poza Granicami Rosji, organizacji kościelnej, która w 1927 roku odstąpiła od jedności z oficjalnymi strukturami Cerkwi w ZSRR, zarzucając im uległość wobec systemu komunistycznego. Na czele Patriarchatu Moskwy i Wszechrusi stoi od 2009 metropolita Cyryl. Poza oficjalnymi strukrurami Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej pozostaje tzw. cerkiew staroobrzędowa (ros. Старообря́дчество) wywodząca się z ruchu, który w XVII wieku w proteście przeciwko reformom liturgicznym i kanoniczno-prawnym wprowadzonym przez patriarchę Mokswy Nikona utworzył własną organizację cerkiewną. Obecnie w Rosji starowiercy skupieni są w dwóch organizacjach kościelnych: Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej z patriarchą Korneliuszem oraz Roysjkiej Cerkwi Staroprawosławnej z patriarchą Aleksandrem .

Współczesne rosyjskie prawosławie przeżywa obecnie czas widocznego odrodzenia religijnego po latach państwowego ateizmu w czasach ZSRR. Struktury Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej liczyły pod koniec 2014 roku 157 eparchii (diecezji), blisko 30 tys. parafii, ponad 800 monasterów męskich i żeńskich oraz 87 szkół wyższych, wliczając w to uniwersystety i seminaria duchowne. Jednocześnie problem stanowi stosunkowo niska liczba regularnie praktykujących, siegająca kilkunastu procent wiernych, rozpowszechnione zjawisko deklarowania się przez wielu Rosjan jako "niewierzących prawosławnych" (niepraktykujących i nie związanych z życiem kościelnym, ale odczuwających kulturowy i tradycyjny związek z prawosławiem) oraz bliskie relacje łączące Patriarchat Mokswy i Wszechrusi ze strukturami państwowymi.

Oficjalnym językiem liturgicznym Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej jest staro-cierkiewno-słowiański. Rosyjskie prawosławie używa kalendarza juliańskiego.

Katolicyzm

Chrześcijaństwo w obrządku łacińskim było obecne na obszarze dzisiejszej Rosji już od X wieku, choć zawsze istniało ono w małych skupiskach. Na relacje prawosławno-katolickie w dużej mierze wpłynęła burzliwa historia sąsiedztwa Rzeczpospolitej Obojga Narodów i Imperium Rosyjskiego, oznaczająca się również stałym starciem politycznym i religijnym obdywu odłamów chrześcijaństwa, jak również idea tzw. Trzeciego Rzymu, popularna w rosyjskich kręgach od czasów upadku Konstantynopola w 1453 roku i postrzegająca rzymski katolicyzm jako herezję. Kolejne konflikty pomiędzy prawosławiem a katolicyzmem powstawały poz zawaciu Unii Brzeskiej w 1596 roku, gdzie część prawosławnej hierarchii na terenach Rzeczpospolitej Obojga Narodów przyjęła unię z Rzymem.

Pierwsze oficjalne struktury Kościoła katolickiego w Rosji powstały pod koniec XVIII wieku. Proces ich tworzenia wiązał się z polityką okcydentalistyczną, forsowaną od czasów rządów cara Piotra I, przejawiającą większe otwarcie na wszelkie przejawy cywilizacji zachodniej. Szacuje się, liczna katolików obrządku łacińskiego liczyła wtedy w tym kraju około 10 tys. osób, w tym głównie narodowości polskiej, francuskiej, włoskiej, niemieckiej i hiszpańskiej. Pierwszą łacińską diecezję na terytorium ówczasnego Cesarstwa Rosyjskiego - w Mohylewie na Białorusi, erygował papież Pius VI w 1783 roku. Jednocześnie, na terenach Imperium żyło wówczas prawie milion katolików-unitów, posługujących się obrządkiem wschodnim. W latach trzydziestych XIX wieku władze carskie rozpoczęły falę represji wobec unitów, doprowadzając stopniowo do likwidacji większości unickich eparchii (diecezji) na terytorium Rosji, w tym na ziemach polskich wchodzących w skład zaboru rosyjskiego.

Na przełomie XIX i XX wieku pewna część rosyjskiej inteligencji znacznie zbliżyła się do katolicyzmu. Główną postacią tego uchu intelektualnego był wybitny filozof i teolog Włodzimierz Sołowjow (1853-1900) opowiadający się za pełnym pojednaniem prawosławnych i katolików przy zachowaniu różnic obrzędowych i w strukturze organizacji kościelnej. W encyklice Fides et ratio Jan Paweł II określił myśl Sołowjowa oraz innych rosyjskich myślicieli z XIX wieku jako przykład owocnej relacji pomiędzy filozofią a Słowem Bożym.

O pełnym odrodzeniu struktur Kościoła katolickiego w Rosji można mówić dopiero od czasów upadku ZSRR. W 1991 roku Jan Paweł II utworzył dwie administratury apostolskie dla Rosji: dla części europejskiej z siedzibą w Moskwie i częsci azjatyckiej w Nowosybirsku. Pierwszym administratorem części europejskiej został abp Tadeusz Kodnrusiewicz, a azjatyckiej bp Joseph Werth SJ. W 1999 roku Jan Paweł II powołał do życia Konferencję Episkopatu Rosji. Wchodzi ona w skład Rady Konferencji Episkopatów Europy. Na czele KER stoi od 2007 abp Paolo Pezzi. Szacuje się, że liczba wiernych obrządku łacińskiego w Rosji wynosi około 1, 3 mln osób. W Rosji istnieje też niewielki, liczący kilka parafii wikariat dla wiernych katolickiego obrządku bizantyjsko-rosyjskiego, ale nie posiada on własnej hierarchii. Posługują w nim zazwyczaj księża birytualiści.

Jan Paweł II a Rosja

Ros

Przypisy

<<Przypisy>>