Biskupstwo Karola Wojtyły: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Biskupstwo Karola Wojtyły - okres pełnienia posługi pasterskiej przez ks. Karola Wojtyłę w archidiecezji krakowskiej w latach 1958-1978 oraz diecezji rzymsk...”) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Dewizą biskupią Wojtyły były słowa ''Totuus Tuus'' (łac. ''Cały Twój'') zaczerpnięte z pism wybitnego, XVII-wiecznego francuskiego teologa i mistyka maryjnego świętego [[Ludwik Maria Grignon de Montfort|Ludwika Marii Grignon de Montfort]], autora ''Traktatu o Nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny''. Przyszły papież wielokrotnie podkreślał, że sformułowana przez świętego koncepcja ''oddania się w macierzyńską niewolę Matce Bożej'', z którą zapoznał się w Krakowie podczas okupacji hitlerowskiej i aktywności w kole Żywego Różańca w parafii ojców salezjanów na krakowskich Dębnikach<ref>Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich'', Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996, s. 33-38</ref>. | Dewizą biskupią Wojtyły były słowa ''Totuus Tuus'' (łac. ''Cały Twój'') zaczerpnięte z pism wybitnego, XVII-wiecznego francuskiego teologa i mistyka maryjnego świętego [[Ludwik Maria Grignon de Montfort|Ludwika Marii Grignon de Montfort]], autora ''Traktatu o Nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny''. Przyszły papież wielokrotnie podkreślał, że sformułowana przez świętego koncepcja ''oddania się w macierzyńską niewolę Matce Bożej'', z którą zapoznał się w Krakowie podczas okupacji hitlerowskiej i aktywności w kole Żywego Różańca w parafii ojców salezjanów na krakowskich Dębnikach<ref>Jan Paweł II, ''Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich'', Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996, s. 33-38</ref>. | ||
| − | W herbie krakowskiego hierarchy znalazło się godło w kolorze niebieskim z czarnym krzyżem i literą "M" symbolizującą Matkę Bożą. Godło było wsparte na biskupim pastorale w kolorze żółtym. | + | W herbie krakowskiego hierarchy znalazło się godło w kolorze niebieskim z czarnym krzyżem i literą "M" symbolizującą Matkę Bożą. Godło było wsparte na biskupim pastorale w kolorze żółtym. Nad nimi znalazł się kapelusz biskupi w kolorze zielonym. Po objęciu przez Wojtyłę godności arcybiskupa, herb nieznacznie zmodyfikowano, zastępując znajdujący się w górnej częsci kapelusz biskupi kapeluszem arcybiskupim. |
===Krajowy duszpasterz środowisk twórczych i inteligencji=== | ===Krajowy duszpasterz środowisk twórczych i inteligencji=== | ||
Wersja z 17:25, 7 sty 2014
Biskupstwo Karola Wojtyły - okres pełnienia posługi pasterskiej przez ks. Karola Wojtyłę w archidiecezji krakowskiej w latach 1958-1978 oraz diecezji rzymskiej podczas pontyfikatu papieskiego (1978-2005).
Spis treści
Biskup pomocniczy w Krakowie
Ks. Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa na mocy decyzji papieża Piusa XII 4 lipca 1958 roku. Zgodnie z tradycją istniejącą w Kościele rzymskokatolickim, równolegle z nominacją otrzymał tytularne biskupstwo Ombi, stolicy historycznej diecezji w metropolii Tolemaida w Egipcie. Konsekracja biskupia miała miejsce 28 września tego samego roku w Katedrze na Wawelu. Konsekratorami byli metropolita krakowski arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop i Bolesław Kominek. W chwili objęcia godności biskupiej, Wojtyła miał 38 lat i był najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.
Dewiza i herb
Dewizą biskupią Wojtyły były słowa Totuus Tuus (łac. Cały Twój) zaczerpnięte z pism wybitnego, XVII-wiecznego francuskiego teologa i mistyka maryjnego świętego Ludwika Marii Grignon de Montfort, autora Traktatu o Nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. Przyszły papież wielokrotnie podkreślał, że sformułowana przez świętego koncepcja oddania się w macierzyńską niewolę Matce Bożej, z którą zapoznał się w Krakowie podczas okupacji hitlerowskiej i aktywności w kole Żywego Różańca w parafii ojców salezjanów na krakowskich Dębnikach[1].
W herbie krakowskiego hierarchy znalazło się godło w kolorze niebieskim z czarnym krzyżem i literą "M" symbolizującą Matkę Bożą. Godło było wsparte na biskupim pastorale w kolorze żółtym. Nad nimi znalazł się kapelusz biskupi w kolorze zielonym. Po objęciu przez Wojtyłę godności arcybiskupa, herb nieznacznie zmodyfikowano, zastępując znajdujący się w górnej częsci kapelusz biskupi kapeluszem arcybiskupim.
Krajowy duszpasterz środowisk twórczych i inteligencji
W 1962 roku Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński mianował bp Wojtyłę krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Było to efektem dobrych i bliskich relacji, jakie łączyły młodego biskupa z grupami twórców i inteligentów katolickich, szczególnie ze środowiska krakowskiego Tygodnika Powszechnego, na którego łamach Karol Wojtyła często publikował eseje filozoficzne, etyczne i teologiczne.
Aktywność na Soborze Watykańskim II
Wojtyła był jednym 42 polskich biskupów, którzy uczestniczyli w sesjach Vaticanum II. Brał udział we wszystkich czterech sesjach Soboru w latach 1962-1965. W literaturze i spisanych relacjach można dostrzec różnorakie oceny jego aktywności soborowej - od entuzjastycznych (Stefan Świeżawski, kardynał Giovanni Benelli) po umiarkowane i sceptyczne (Ives Congar, Ramon Sugranyes de Franch z Międzynarodowego Instytutu Jacquesa Maritaina)[2].
Przypisy
- ↑ Jan Paweł II, Dar i Tajemnica. W pięćdziesiątą rocznicę moich święceń kapłańskich, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 1996, s. 33-38
- ↑ http://totustuus.net.pl/index.php/publikacje/publikacje/2258-111012-karol-wojtya-na-soborze-watykaskim-ii-w-po-wieku-poniej
