Halina Kwiatkowska: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Halina Kwiatkowska''' z domu '''Królikiewiczówna''' (ur. [[ 25 kwietnia]] [[1921]] w [[Bochnia|Bochni]]) – [[Polacy|polska]] [[aktor]]ka, [[pedagog]] | + | '''Halina Kwiatkowska''' z domu '''Królikiewiczówna''' (ur. [[ 25 kwietnia]] [[1921]] w [[Bochnia|Bochni]]) – [[Polacy|polska]] [[aktor]]ka, [[pedagog]]. Rozpoczęła studia na wydziale polonistyki [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], niestety z powodu wybuchu II wojny światowej skończyła tylko I rok. Żona pisarza Tadeusza Kwiatkowskiego, z którym ma córkę Monikę Wysogląd-Majewską. Przez 72 lata przyjaźniła się z papieżem [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]]. |
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
− | Koleżanka z lat szkolnych i studenckich [[Jan Paweł II|Karola Wojtyły]], z którym występowała na scenie szkolnej oraz [[Teatr Rapsodyczny|Teatru Rapsodycznego]]. Związana na stałe ze scenami teatrów krakowskich. Zagrała 64 ważne role w spektaklach [[Mieczysław Kotlarczyk|Mieczysława Kotlarczyka]], [[Bronisław Dąbrowski (aktor)|Bronisława Dąbrowskiego]], [[Władysław Krzemiński|Władysława Krzemińskiego]], [[Konrad Swinarski|Konrada Swinarskiego]], [[Józef Szajna|Józefa Szajny]], [[Jerzy Jarocki|Jerzego Jarockiego]], [[Zygmunt Hübner|Zygmunta Hübnera]]. Artystka [[kabaret]]owa – grała na scenie kabaretu w [[Jama Michalika|Jamie Michalika]]. Pedagog w krakowskiej [[PWST]]. Autorka dramatów, [[słuchowisko|słuchowisk]] radiowych oraz podręcznika dobrego zachowania. Autorka książki ''Porachunki z pamięcią'', za którą otrzymała Nagrodę [[Krakowska Książka Miesiąca]] (marzec 2002) | + | Ojciec został dyrektorem męskiego gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach, do którego uczęszczał [[Karol Wojtyła]]. Halina - uczennica równoległej klasy w żeńskim gimnazjum im. Jadwigi Mościckiej spotyka się z Wojtyłą w koedukacyjnym szkolnym kółku dramatycznym. W latach 1934-1938 kółko dało wiele przedstawień, z czego najważniejsze były: ''Antygona'' Sofoklesa, ''Balladyna'' Juliusza Słowackiego i ''Śluby panieńskie'' Aleksandra Fredry. |
+ | Koleżanka z lat szkolnych i studenckich [[Jan Paweł II|Karola Wojtyły]], z którym występowała na scenie szkolnej oraz [[Teatr Rapsodyczny|Teatru Rapsodycznego]]. Związana na stałe ze scenami teatrów krakowskich. Zagrała 64 ważne role w spektaklach [[Mieczysław Kotlarczyk|Mieczysława Kotlarczyka]], [[Bronisław Dąbrowski (aktor)|Bronisława Dąbrowskiego]], [[Władysław Krzemiński|Władysława Krzemińskiego]], [[Konrad Swinarski|Konrada Swinarskiego]], [[Józef Szajna|Józefa Szajny]], [[Jerzy Jarocki|Jerzego Jarockiego]], [[Zygmunt Hübner|Zygmunta Hübnera]]. Artystka [[kabaret]]owa – grała na scenie kabaretu w [[Jama Michalika|Jamie Michalika]]. Pedagog w krakowskiej [[PWST]]. Autorka dramatów, [[słuchowisko|słuchowisk]] radiowych oraz podręcznika dobrego zachowania. Autorka książki ''Porachunki z pamięcią'', za którą otrzymała Nagrodę [[Krakowska Książka Miesiąca]] (marzec 2002). | ||
7 listopada 2007, podczas uroczystości w budynku [[Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego]] w Krakowie odebrała nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego [[Kazimierz Michał Ujazdowski|Kazimierza Michała Ujazdowskiego]] [[Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis|Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/46813.html%0A| tytuł = ''Kraków. Aktorzy Teatru Rapsodycznego uhonorowani Gloria Artis''| data = 7 listopada 2007| opublikowany = e-teatr.pl| data dostępu= 3 lipca 2011}}</ref>. | 7 listopada 2007, podczas uroczystości w budynku [[Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie|Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego]] w Krakowie odebrała nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego [[Kazimierz Michał Ujazdowski|Kazimierza Michała Ujazdowskiego]] [[Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis|Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/46813.html%0A| tytuł = ''Kraków. Aktorzy Teatru Rapsodycznego uhonorowani Gloria Artis''| data = 7 listopada 2007| opublikowany = e-teatr.pl| data dostępu= 3 lipca 2011}}</ref>. | ||
Artystka działa na rzecz swojego środowiska w [[Związek Artystów Scen Polskich|Związku Artystów Scen Polskich]]. Jest we władzach Stowarzyszenia, w Głównym Sądzie Koleżeńskim. | Artystka działa na rzecz swojego środowiska w [[Związek Artystów Scen Polskich|Związku Artystów Scen Polskich]]. Jest we władzach Stowarzyszenia, w Głównym Sądzie Koleżeńskim. | ||
+ | |||
+ | == Wspomnienia o Karolu Wojtyle == | ||
+ | |||
+ | * „Wojtyła nigdy nie pozwalał odpisywać zadań, ale miał wielką cierpliwość do tłumaczenia danego tematu koledze, który nie umiał sobie poradzić. Cieszył się szacunkiem u swoich kolegów.” | ||
+ | * „Karol był chłopcem odrębnym. Polegało to na tym, że był no naprawdę niesłychanie pobożny i to zwracało uwagę, często leżą krzyżem w kaplicy Matki Boskiej, opowiadali chłopcy, że jak przychodzili do niego umówieni na wspólną naukę, to często czekali obok, a on w następnym pokoju głośno jeszcze kończył się modlić." | ||
+ | * „Siedziałam obok i widziałam jaki jest zmęczony, jaki jest chory, jak ciężko mówił, jak nie mógł chodzić, ale uśmiechał się do nas i znowu się wypytywał z tym błyskiem w oku, a co robimy, a co się u nas dzieje, a potem popatrzył po nas wszystkich i powiedział: „wiecie co, z nas wszystkich tylko ja nie jestem na emeryturze.” | ||
+ | * „pierwszą pielgrzymkę w 1979 roku zapamiętałam w szczególny sposób, bo my wtedy w jarzmie komunistycznych rządów mieliśmy głowy opuszczone do ziemi, znękani i stal się cud, bo on te nasze głowy potrafił podnieść do góry. Tego nigdy nie zapomnę. To mnie zawsze wzrusza jak o tym mówię.” | ||
+ | * "On miał ostatnią operację tchawicy w klinice Gemelli, potem na swoje postanowienie przeniesiono go do jego siedziby z tym sławnym oknem, rozeszła się wiadomość, że on się w tym oknie pokaże, te wszystkie tłumy spod kliniki przeniosły się pod tę jego siedzibę i rzeczywiście on się ukazał w oknie, było słońce i na pewno przygotował się do jakiegoś zdania, bo już mówiono, że on potrafi już coś powiedzieć, ale on stał w tym oknie i nie mógł powiedzieć ani słowa, nie mógł niczego wykrztusić, on aktor stał niemo, patrzył na tę publiczność swoja kochającą go i wycofał się. Zamknięto to okno, nastała cisza.” | ||
== Spektakle == | == Spektakle == |
Wersja z 12:49, 14 sie 2012
Halina Kwiatkowska z domu Królikiewiczówna (ur. 25 kwietnia 1921 w Bochni) – polska aktorka, pedagog. Rozpoczęła studia na wydziale polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, niestety z powodu wybuchu II wojny światowej skończyła tylko I rok. Żona pisarza Tadeusza Kwiatkowskiego, z którym ma córkę Monikę Wysogląd-Majewską. Przez 72 lata przyjaźniła się z papieżem Janem Pawłem II.
Spis treści
Życiorys
Ojciec został dyrektorem męskiego gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach, do którego uczęszczał Karol Wojtyła. Halina - uczennica równoległej klasy w żeńskim gimnazjum im. Jadwigi Mościckiej spotyka się z Wojtyłą w koedukacyjnym szkolnym kółku dramatycznym. W latach 1934-1938 kółko dało wiele przedstawień, z czego najważniejsze były: Antygona Sofoklesa, Balladyna Juliusza Słowackiego i Śluby panieńskie Aleksandra Fredry. Koleżanka z lat szkolnych i studenckich Karola Wojtyły, z którym występowała na scenie szkolnej oraz Teatru Rapsodycznego. Związana na stałe ze scenami teatrów krakowskich. Zagrała 64 ważne role w spektaklach Mieczysława Kotlarczyka, Bronisława Dąbrowskiego, Władysława Krzemińskiego, Konrada Swinarskiego, Józefa Szajny, Jerzego Jarockiego, Zygmunta Hübnera. Artystka kabaretowa – grała na scenie kabaretu w Jamie Michalika. Pedagog w krakowskiej PWST. Autorka dramatów, słuchowisk radiowych oraz podręcznika dobrego zachowania. Autorka książki Porachunki z pamięcią, za którą otrzymała Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca (marzec 2002).
7 listopada 2007, podczas uroczystości w budynku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie odebrała nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis[1].
Artystka działa na rzecz swojego środowiska w Związku Artystów Scen Polskich. Jest we władzach Stowarzyszenia, w Głównym Sądzie Koleżeńskim.
Wspomnienia o Karolu Wojtyle
- „Wojtyła nigdy nie pozwalał odpisywać zadań, ale miał wielką cierpliwość do tłumaczenia danego tematu koledze, który nie umiał sobie poradzić. Cieszył się szacunkiem u swoich kolegów.”
- „Karol był chłopcem odrębnym. Polegało to na tym, że był no naprawdę niesłychanie pobożny i to zwracało uwagę, często leżą krzyżem w kaplicy Matki Boskiej, opowiadali chłopcy, że jak przychodzili do niego umówieni na wspólną naukę, to często czekali obok, a on w następnym pokoju głośno jeszcze kończył się modlić."
- „Siedziałam obok i widziałam jaki jest zmęczony, jaki jest chory, jak ciężko mówił, jak nie mógł chodzić, ale uśmiechał się do nas i znowu się wypytywał z tym błyskiem w oku, a co robimy, a co się u nas dzieje, a potem popatrzył po nas wszystkich i powiedział: „wiecie co, z nas wszystkich tylko ja nie jestem na emeryturze.”
- „pierwszą pielgrzymkę w 1979 roku zapamiętałam w szczególny sposób, bo my wtedy w jarzmie komunistycznych rządów mieliśmy głowy opuszczone do ziemi, znękani i stal się cud, bo on te nasze głowy potrafił podnieść do góry. Tego nigdy nie zapomnę. To mnie zawsze wzrusza jak o tym mówię.”
- "On miał ostatnią operację tchawicy w klinice Gemelli, potem na swoje postanowienie przeniesiono go do jego siedziby z tym sławnym oknem, rozeszła się wiadomość, że on się w tym oknie pokaże, te wszystkie tłumy spod kliniki przeniosły się pod tę jego siedzibę i rzeczywiście on się ukazał w oknie, było słońce i na pewno przygotował się do jakiegoś zdania, bo już mówiono, że on potrafi już coś powiedzieć, ale on stał w tym oknie i nie mógł powiedzieć ani słowa, nie mógł niczego wykrztusić, on aktor stał niemo, patrzył na tę publiczność swoja kochającą go i wycofał się. Zamknięto to okno, nastała cisza.”
Spektakle
- 2006 - Tartuffe Molière
- 1993 - Zemsta Alekasnder Fredro
- 1990 - Ogłoszenie matrymonialne Autor,
- 1987 - Pięćdziesiąt dukatów Obsada aktorska (Dama I),
- 1985 - Zabawa z ogniem (1985) Obsada aktorska (Matka),
- 1984 - Granica (1984) Obsada aktorska,
- 1983 - Dziady (1983) Obsada aktorska (wieśniaczka, Dama I),
- 1981 - Końcówka Samuel Beckett
- 1979 - Egzamin Jan Paweł Gawlik
- 1979 - Wesołe kumoszki z Windsoru Obsada aktorska (Pani Chybka),
- 1979 czy 1074??? - Wyzwolenie (1979) Obsada aktorska (Zosia),
- 1974 - Kopeć Janczarski Jacek
- 1973 - Kruki Obsada aktorska (Pani de Saint Genis),
- 1971 - Pigmalion (1971) Obsada aktorska (Pani Hill),
- 1973 - Hyde Park Adam Kreczmar
- 1973 - Dziady Adam Mickiewicz
- 1971 - Śluby panieńskie Aleksander Fredro
- 1970 - Cena Arthur Miller
- 1969 - W co się bawić Młynarski Wojciech REŻYSERIA PWST
- 1969 - Kurdesz Bryll Ernest
- 1968 - Czarna komedia Peter Shaffer
- 1968 czy 1967??? - Cymbelin William Shakespeare Obsada aktorska (Królowa),
- 1967 - Niebezpieczne związki Reżyseria, Obsada aktorska,
- 1967 - Oni Stanisław Ignacy Witkiewicz
- 1967 - Nowe Wyzwolenie Stanisław Ignacy Witkiewicz
- 1966 - Zmierzch Izaak Babel
- 1965 - Nieboska komedia Zygmunt Krasiński
- 1965 - Zaproszenie do zamku Jean Anouilh
- 1964 - Ktoś nowy Marek Domański
- 1964 - Szczęście rodzinne Tadeusz Kwiatkowski
- 1964 - Oskarżeni Jarecki A., Osiecka A. - OPRACOWANIE PIOSENEK PWST
- 1962 - Jaśnie pan Nikt Lope de Vega
- 1962 - Teatr Klary Gazul Prosper Merimee
- 1961 - Skandal w Hellbergu Jerzy Broszkiewicz
- 1961 - Śmierć gubernatora Kruczkowski Leon
- 1960 - Romans z wodewilu Władysław Krzemiński
- 1960 - Apelacja Villona Kazimierz Barnaś
- 1958 - Jaki piękny dzień! Michel de Ghelderode
- 1957 - Oddajmy się marzeniu Guitry Sacha
- 1957 - Antygona Jean Anouilh
- 1956 - Huzarzy Breal Pierre Aristide
- 1956 - Dom Bernardy Alba Federico Garcia Lorca
- 1954 - Wiśniowy sad Antoni Czechow
- 1953 - Jegor Bułyczow i inni Maksym Gorki
- 1951 - W Błędomierzu Jarosław Iwaszkiewicz
- 1950 - Obcy cień Konstanty Simonow
- 1950 - Balladyna Juliusz Słowacki
- 1950 - Pies ogrodnika Lope de Vega
- 1949 - Traktor i dziewczyna Tadeusz Kwiatkowski, Wilhelm Mach, Stefan Otwinowski
- 1949 - Mickiewicz Adam Mickiewicz
- 1949 - Trzy siostry Antoni Czechow
- 1948 - Romans z wodewilu Władysław Krzemiński
- 1948 - Madame Sans-Gene Victorien Sardou
- 1948 - Klub kawalerów Michał Bałucki
- 1947 - Szklanka wody Eugene Scribe
- 1947 - Śluby panieńskie czyli magnetyzm serca Aleksander Fredro
- 1947 - Samuel Zborowski Juliusz Słowacki
- 1946 - Mieszczanie Maksym Gorki
- 1946 - Noc wigilijna układ tekstu Mieczysław Kotlarczyk
- 1945 - Bajka Leopold Staff
- 1945 - Hymny Jan Kasprowicz
- 1945 - Beniowski Juliusz Słowacki
- 1945 - Pan Tadeusz Adam Mickiewicz
- 1941 - Król Duch Juliusz Słowacki
- Godzina Wyspiańskiego
- Portret artysty wg. Stanisława Wyspiańskiego
Filmografia
- 1958 – Popiół i diament (pułkownikowa Katarzyna Staniewiczowa, szwagierka Szczuki)
- 1968 – Lalka (Krzeszowska)
- 1971 – Wiktoryna czyli czy pan pochodzi z Beauvais (rozmówczyni Piotra na obiedzie)
- 1978 – 07 zgłoś się (Amerykanka na przejściu granicznym w odc. 6)
- 1980 – Z biegiem lat, z biegiem dni... (w odc. 3)
- 1987 – Śmierć Johna L.
- 1988 – Oszołomienie
- 1996 – Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front (baronowa w odc. 1)
- 2004 – Karol. Człowiek, który został papieżem (stara kobieta)
- 2007 – Am Ende kommen Touristen (Zofia Krzemińska, siostra Stanisława)
Odznaczenia i nagrody
- Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2007)
- Medal Prezydenta Krakowa "Honoris Gratia" (2011)
- Nagroda Honorowa Fundacji Kultury Polskiej za rok 2008
- Nagroda Krakowska Książka Miesiąca (marzec 2002)
Bibliografia
- Porachunki z pamięcią. - Kraków : Oficyna Wydawnicza Kwadrat, 2002. ISBN 83-915586-0-6
- Wielki kolega. – Kraków : Kwadrat, 2003. (4 wydania) ISBN 83-915586-7-5
- Boyowym szlakiem czyli A to ci kabaret : Jama Michalika : kabaret satyryczno-literacki 1960-1990. - Kraków : Kwadrat, 2004. Współautor Bruno Miecugow. ISBN 83-915586-9-X
- Damą być... ba!. Warszawa : Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, 1988. Współautor Ewa Otwinowska ISBN 83-85000-33-X
- 115 anegdot z autopsji Haliny Kwiatkowskiej. - Warszawa : Oficyna Wydawnicza Teatru Rampa na Targówku, 2010. ISBN 978-83-908677-2-4
- Nie ma takiej świętej. - Kraków : Oficyna Wydawnicza "Kwadrat", 2011. ISBN 978-83-926299-8-6
Linki zewnętrzne
- Fotosy z filmu "Popiół i diament" w Fototece Filmoteki Narodowej
- Filmografia w bazie Film Polski
- Role teatralne w portalu e-teatr.pl
- "Dama krakowskich scen" – wywiad z artystką w Dzienniku Polskim (20-06-2010)
- Wywiad w ArchiwumJP2.pl
- Audycja Polskiego Radia pt. "Zapiski ze współczesności" poświęcona wspomnieniom aktorki. Pięć gawęd