Karekin I

Karekin I (inna wymowa: Garegin, właść. Neszan Sarkissian, arm. Գարեգին Ա. Սարգիսյան), (ur. w 1932 zm. w 1999) - głowa (katolikos) Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, dominującego w Armenii. Urodzony w Syrii, przez większość życia mieszkał w Libanie, na Cyprze i w USA. W 1964 roku konsekrowany na biskupa, w 1973 został arcybiskupem. Do Armenii przybył po upadku ZSRR i ogłoszeniu niepodległości przez ten kraj w 1991 roku. Po śmierci katolikosa Vazgena I w 1994 roku, wybrany patriarchą Armenii, rezydującym w Eczmiadzynie, duchowej i historycznej stolicy ormiańskiego chrześcijaństwa.

Relacje z Janem Pawłem II

10 grudnia 1996 roku odwiedził Watykan, gdzie spotkał się z papieżem. Obydwaj przywódcy religijni podpisali wówczas deklarację chrystologiczną, na mocy której Apostolski Kościół Ormiański zobowiązał się do przyjęcia nauki o dwoistej naturze Chrystusa i porzucenia doktryny monofizytyzmu (wiara w wyłącznie boską naturę Syna Bożego). Decyzja katolikosa spotkała się z silną opozycją wewnątrz kościoła ormiańskiego w kraju i na emigracji. Karekin I wystosował oficjalne zaproszenie do odwiedzenia przez Jana Pawła II Armenii z okazji przypadającej w 2001 roku 1700-rocznicy chrztu tego kraju.

Deklaracja ekumeniczna z Janem Pawłem II

W podpisanej 13 grudnia 1996 roku wspólnej deklaracji, głowy obdywu Kościołów, obok uznania przez patriarchę Ormian bogo-ludzkiej natury Syna Bożego, z ubolewaniem odniosły się do mających miejsce w minionych wiekach konfliktów pomiędzy Stolicą Apostolską a Ormiańskim Kościołem Apostolskim oraz zapewniono o wspólnym dążeniu do pełnej jedności doktrynalnej i komunii eucharystycznej. W fragmencie dokumentu możemy przeczytać m.in.:

Papież Jan Paweł II i Katolikos Karekin I uznają głęboką komunię duchową, jaka już ich łączy, podobnie jak biskupów, duchownych i świeckich wiernych ich Kościołów. Komunia ta jest zakorzeniona we wspólnej wierze w świętą i życiodajną Trójcę - wierze głoszonej przez Apostołów i przekazywanej w ciągu stuleci przez licznych Ojców i Doktorów Kościoła oraz przez biskupów, kapłanów i męczenników, którzy szli ich śladami. Radują się z tego, że w ostatnim okresie rozwój kontaktów ekumenicznych i postęp w dysputach teologicznych, prowadzonych w duchu chrześcijańskiej miłości i partnerstwa, pozwolił usunąć wiele nieporozumień, będących dziedzictwem dawnych sporów i kontrowersji. Ten dialog i spotkania ukształtowały korzystny klimat wzajmnego zrozumienia i powrotu do głębszej duchowej komunii opartej na wspólnej wierze w Trójcę Świętą, przekazanej im przez Ewangelię Chrystusową i świętą Tradycję Kościoła. Papież i Katolikos wyrażają szczególną satysfakcję z wielkiego postępu, jaki ich Kościoły osiągnęły we wspólnym poszukiwaniu jedności w Chrystusie, wcielonym Słowie Bożym. Jest on doskonałym Bogiem w swoim Bóstwie i doskonałym człowiekiem w swoim człowieczeństwie, zaś Jego Bóstwo jest zjednoczone z człowieczeństwem w Osobie Jednorodzonego Syna Bożego, w unii rzeczywistej i doskonałej, bez pomieszania, bez zamiany, bez podziału i jakiejkolwiek formy rozłączenia.

— Dzieła zebrane t. XIV, s. 693

Jan Paweł II o Karekinie I

Z wielką przyjemnością odwiedzam cię w twojej rezydencji, wspominając z radością nasze spotkanie w Rzymie przy okazji pamiętnej wizyty Jego Świątobliwości Karekina I w grudniu 1996 r. Z całego serca pragnę powtórzyć dziś słowa, które wówczas skierowałem do Katolikosa Patriarchy wszystkich Ormian: «Niech łaska tego spotkania i jego serdeczna atmosfera staną się lampą, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach (por. 2 P 1, 19).

— Słowo podczas spotkania Jana Pawła II z ormiańskim patriarchą Jerozolimy Torkomem II Manoogianem w 2000 roku

Bibliografia

• Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. XIV, Wydawnictwo M, Kraków 2009. ISBN 8375951981

Linki zewnętrzne

• Ceremonia umycia stóp podczas liturgii Wielkiego Czwartku, celebrowana przez Karekina I w bazylice w Eczmiadzynie w 1995 roku [dostęp: 29. 11. 2013]

Zobacz także

• Karekin II