Jasna Góra

Ten artykuł jest w trakcie tworzenia.

Jasna Góra - to sanktuarium maryjne i klasztor Paulinów. Miejsce te zasłynęło z cudownej obrony przed najazdem wroga podczas potopu szwedzkiego w 1655 roku i II wojny światowej. W tym również miejscu 26 sierpnia 1956 roku zostały złożone Jasnogórskie Śluby Narodu.^[1] Tekst do nich napisał Prymas Polski-Stefan Wyszyński, który był wówczas uwięziony w Komańczy.3 maja 1966r. dokonał on aktu oddania w macierzyńską niewolę Bogarodzicy za wolność Kościoła w Polsce i świecie. Obecnie jest to miejsce licznych pielgrzymek. Najwięcej ich przybywa 15 sierpnia w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Spis treści

1 Związki z Janem Pawłem II
2 Jan Paweł II o Jasnej Górze
3 Jan Paweł II do młodzieży w Częstochowie
4 Źródła

Związki z Janem Pawłem II

Miejsce te odwiedził sześciokrotnie Jan Paweł II podczas swoich pielgrzymek do Polski.^[2]Było to w roku:

1979,
1983,
1987,
1991,
1997,
1999.

W trakcie ich trwania składał liczne wota m.in.złote serce, różaniec, świecę paschalną, kielich mszalny. W imieniu Pawła VI złożył tam złotą różę. W ten sposób spełnił jego marzenie. 4 czerwca podczas swojej pierwszej pielgrzymki do ojczystego kraju Papież dokonał Aktu Zawierzenia Matce Boskiej. Po zamachu, którego dokonał Mehmet Ali Ağca na Placu św. Piotra w Rzymie Jan Paweł II postanowił w ramach wdzięczności za ocalone życie ofiarować Maryi przestrzelony pas sutanny. Ufał bezgranicznie Maryi i nawet w momentach krytycznych wypowiadał słowa:Cały Twój (łac.Totus Tuus). Początkowo Karol Wojtyła przybywał do kaplicy Cudownego Obrazu jako zwykły pątnik. Później był tam już jako biskup w 1958 roku na trzydniowych rekolekcjach Episkopatu Polski. Po nich uczestniczył w obradach plenarnych Episkopatu. Osiem lat później już jako arcybiskup dokonał pobłogosławienia repliki obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, która miała nawiedzać parafie diecezji krakowskiej. W 2006 r. na Jasną Górę przyjechał również Benedykt XVI, który odbywał swą podróż śladami swojego poprzednika.

Jan Paweł II o Jasnej Górze

Oddanie w niewolę wskazuje więc na "szczególną zależność", na świętą zależność i na "bezwzględną ufność". Bez tej zależności świętej, bez tej ufności heroicznej życie ludzkie jest niejakie!Tak więc słowo "niewola", które zawsze nas boli, w tym jednym miejscu nas nie boli.W tym jednym odniesieniu napełnia nas ufnością, radością posiadania wolności.Tutaj zawsze byliśmy wolni!

— fragment Homilii wygłoszonej w trakcie pontyfikalnej Mszy św. na Wałach,1979r.

Nie mogło zabraknąć na szlaku mojej pielgrzymki do Ojczyzny jasnogórskiego sanktuarium. Przyzwyczaiłem się, jak my wszyscy, przychodzić tutaj i przynosić Matce Syna Bożego – Matce naszej – sprawy osobiste i rodzinne, jak również wielkie sprawy narodowe, tak jak to czynili przodkowie przez całe stulecia... Raduję się dzisiaj, że dane mi jest stanąć raz jeszcze na tym świętym miejscu, na tym szczególnym miejscu modlitwy, i spojrzeć z bliska, w jasnogórskie oblicze naszej Matki... Zawierzam macierzyńskiej opiece Pani Jasnogórskiej siebie samego, Kościół, wszystkich moich rodaków, nie wyłączając nikogo. Zawierzam Jej każde polskie serce, każdy dom i każdą rodzinę...

— Światowe Dni Młodzieży w 1991 r.

Drodzy Bracia i Siostry, umiłowany Episkopacie, z naszym wspaniałym Prymasem na czele!Tyle razy przybywaliśmy tutaj!Stawaliśmy na tym świętym miejscu, przykładaliśmy niejako czujne pasterskie ucho, aby usłyszeć jak bije serce Kościoła i serce Ojczyzny w Sercu Matki. Jasna Góra jest przecież nie tylko miejscem pielgrzymek Polaków z Polski i całego świata. Jasna Góra jest sanktuarium narodu. Trzeba przykładać ucho do tego świętego miejsca, aby czuć, jak bije serce narodu w Sercu Matki. Bije zaś ono, jak wiemy, wszystkimi tonami dziejów, wszystkimi odgłosami życia. Ileż razy biło jękiem polskich cierpień dziejowych! Ale również okrzykami radości i zwycięstwa! Można na różne sposoby pisać dzieje Polski, zwłaszcza ostatnich stuleci, można je interpretować wedle wielorakiego klucza. Jeśli jednakże chcemy dowiedzieć się, jak płyną te dzieje w sercach Polaków, trzeba przyjść tutaj. Trzeba przyłożyć ucho do tego miejsca. Trzeba usłyszeć echo życia całego narodu w Sercu jego Matki i Królowej! A jeśli bije ono tonem niepokoju, jeśli odzywa się w nim troska i wołanie o nawrócenie, o umocnienie sumień, o uporządkowanie życia rodzin, jednostek, środowisk, trzeba przyjąć to wołanie. Rodzi się ono z miłości matczynej, która po swojemu kształtuje dziejowe procesy na polskiej ziemi.

— fragment Homilii wygłoszonej pod szczytem Jasnej Góry, 4 czerwca 1979r.

Jan Paweł II do młodzieży w Częstochowie

Pani Jasnogórska jest nauczycielką pięknej miłości dla wszystkich. Jest to zaś szczególnie ważne dla was, młodych. W Was bowiem rozstrzyga się ów kształt miłości, jaką będzie miało całe wasze życie, A przez was - życie ludzkie na ziemi polskiej. Życie małżeńskie, rodzinne, społeczne, patriotyczne - ale także: życie kapłańskie, zakonne, misyjne. Każde życie określa się i wartościuje poprzez wewnętrzne kształt miłości. Powiedz mi, jaka jest twoja miłość - a powiem ci, kim jesteś .

— Rozważania wygłoszone do młodzieży w trakcie Apelu Jasnogórskiego w 1983r.

Musicie od siebie wymagać, choćby inni od Was nie wymagali.

— 18 czerwca 1983

Bardzo was proszę, żebyście rozchodząc się, zanieśli w swoich sercach pokój, łaskę, skupienie, żebyście czuwali!

— 1983

Czuwam- to znaczy także: czuję się odpowiedzialny za to wielkie, wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje.(...)Nie pragnijmy Polski, która by nas nic nie kosztowała. Natomiast czuwajmy przy wszystkim, co stanowi autentyczne dziedzictwo pokoleń, starając się wzbogacić to dziedzictwo. Naród zaś jest przede wszystkim bogaty ludźmi. Bogaty człowiekiem. Bogaty młodzieżą! Bogaty każdym, który czuwa w imię prawdy, ona bowiem nadaje kształt miłości.

— 1983