Pielgrzymka zagraniczna (8)

Ósma podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 15 – 19 listopada 1980 r. Celem były odwiedziny w RFN (dzisiejsze Niemcy).

Przebieg pielgrzymki

15 – 19 listopada 1980 RFN

Cel pielgrzymki

Uczczenie 700. rocznicy śmierci św. Alberta Wielkiego.

Przebieg wizyty w RFN

• 15 listopada

KOLONIA: Powitanie na lotnisku Kolonia-Bonn przez władze kościelne i państwowe

RFN (na czele z prezydentem K. Carstensem) • Msza św. na terenie dawnego lotniska wojskowego Butzweiter Hof • Modlitwa przy grobie św. Alberta Wielkiego w dominikańskim kościele św. Andrzeja • Spotkanie z przedstawicielami świata nauki i studentami w katedrze • Modlitwa przy grobach Dunsa Szkota oraz ks. Adolfa Kolpinga w kościele oo. Franciszkanów • Spotkanie z władzami państwowymi RFN w zamku Augustusburg

BONN: Przemówienie do mieszkańców miasta w katedrze

• 16 listopada

OSNABRÜCK: Msza św. na stadionie Illos-Höhe • Spotkanie w muzeum diecezjalnym z przedstawicielami instytucji charytatywnych • Spotkanie z chorymi i Anioł Pański w katedrze

MOGUNCJA: Msza św. dla robotników na lotnisku • Spotkanie z niemiecką Polonią przed katedrą

• 17 listopada

MOGUNCJA: Spotkanie ekumeniczne z Radą Kościoła Ewangelickiego N., ze Wspólnotą Roboczą Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacjągminy żydowskiej w muzeum diecezjalnym • Spotkanie z robotnikami spoza Niemiec pracującymi w RFN FULDA: Msza św. w katedrze (liturgiczne spotkanie z duchowieństwem) • Spotkanie z Konferencją Episkopatu RFN w budynku seminarium duchownego • Poświęcenie dzwonu dla najstarszej niemieckiej parafii w diecezji Limburg

• 18 listopada

FULDA: Spotkanie w katedrze z przedstawicielami zorganizowanego laikatu • Spotkanie z Komitetem Centralnym Katolików Niemieckich w budynku seminarium duchownego • Msza św. dla przedstawicieli związków i rad katolików świeckich na placu przed katedrą

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Pielgrzymka Papieża do RFN wiązała się z siedemsetną rocznicą śmierci św. Alberta Wielkiego, u grobu którego Ojciec Święty modlił się w pierwszym dniu pielgrzymki. Papież w ciągu pięciu dni pielgrzymki przebył ponad 2900 kilometrów, odprawił 7 mszy św. i wygłosił 24 przemówienia i homilie, w których poruszył kluczowe problemy współczesnej Europy. Spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania Ojciec Święty odbył z duchownymi, chorymi, robotnikami, przedstawicielami świata nauki, studentami i niemiecką Polonią. W Moguncji spotkał się z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec, członkami Wspólnoty Roboczej Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacją gminy żydowskiej. Homilię wygłoszoną podczas mszy św. w Kolonii Papież poświęcił chrześcijańskiej rodzinie. Podczas spotkania z uczonymi i studentami w kolońskiej katedrze poruszył problem relacji nauka – wiara i dialogu pomiędzy nauką i Kościołem. "Rozum człowieka jest wspaniałym instrumentem poznania i kształtowania świata - mówił Papież. - Aby się jednak mogła urzeczywistnić pełnia ludzkich możliwości, wymaga on otwarcia na Słowo wiecznej Prawdy, które w Chrystusie stało się człowiekiem". W sanktuarium maryjnym w Altotting zwrócił się do zakonników i zakonnic ze słowami, że to właśnie oni „powołani są w sposób szczególny do uczestniczenia w tym duchowym zmaganiu, jakie toczy obecnie Matka Kościół; że dzisiaj, może bardziej niż kiedykolwiek, potrzeba właśnie w klasztorach i wspólnotach zakonnych nowych gwałtowników na miarę współczesnych zagrożeń".

Ostatnią mszę św. podczas pielgrzymki do RFN Ojciec Święty odprawił w Monachium. Przybyło na nią ok. 800 tys. osób. Homilia Papieża, skierowana głównie do młodzieży, koncentrowała się wokół słów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało". Ojciec Święty poprosił młodzież niemiecką o pełnię życia: „Nie można żyć na próbę, nie można kochać na próbę, nie można umierać na próbę". Ze wszystkich przemówień najbardziej głębokie i wzruszające Papież wygłosił w monachijskiej katedrze do osób w podeszłym wieku. W przemówieniu pożegnalnym Papież do życzeń dołączył wezwanie: „Upłynęło już dość czasu, ażebyśmy pozostawili za sobą groźne widma ostatniej katastrofy wojennej, która jak trzęsienie ziemi przewaliła się przez Europę i przez nasze ojczyste kraje. A przecież także dzisiaj trzeba wciąż na nowo rzucać wezwanie, wezwanie w stronę świata, który, według słów Soboru Watykańskiego II, będzie światem «bardziej ludzkim» dla wszystkich ludzi na ziemi". (FM)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wyd. WAM, Kraków 2005, s.466-468
• Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 17-91.
• Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań xxx, t.III,2, s.608-707.
• Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym xxx, t.III,2, s.1183-1383.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II