Pielgrzymka zagraniczna (4)
Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.
Czwarta podróż apostolska Jana Pawła II (poza terytorium Watykanu i Włoch). Odbyła się w dniach 28-30 listopada 1979 r. Celem była Turcja.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
28-30 listopada 1979 TURCJA
Cel pielgrzymki
Zbliżenie Kościoła katolickiego i Kościołów prawosławnych oraz rozpoczęcie dialogu z islamem.
Przebieg wizyty w Turcji
- 28 listopada
STAMBUŁ: Przylot z Rzymu
- 29 listopada
STAMBUŁ: Spotkanie z patriarchą armeńskim Shnorhk Kalustanem • Spotkanie z armeńsko-katolickim abpem Stambułu - Jeanem Tcholakian i z wiernymi • Msza św. w kościele Świętego Ducha • Spotkanie z patriarchą ekumenicznym Dimitrosem I
ANKARA: Spotkanie z wiernymi w ambasadzie włoskiej
- 30 listopada
STAMBUŁ: Liturgia prawosławna w kościele św. Andrzeja w Fanarze • Papież i patriarcha Dimitros I podpisali wspólną Deklarację ekumeniczną • Spotkanie z Polakami mieszkającymi w Turcji
EFEZ: Msza św. w sanktuarium Matki Bożej
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Podróż Jana Pawła II do Turcji zaledwie w rok po wyborze na papieża wyraźnie pokazała, jak wielkie znaczenie miała dla niego kwestia dialogu, zwłaszcza z Kościołami prawosławnymi. Papież przybył do Turcji w dniu św. Andrzeja, pierwszego, który został powołany przez Chrystusa na apostoła, a w którego działalności Kościół prawosławny odnajduje swoje korzenie. Jan Paweł II wziął udział w obchodach tego święta, uczestnicząc we mszy św. w kościele Świętego Ducha i w liturgii prawosławnej w kościele św. Andrzeja w greckiej dzielnicy Stambułu - w Fanarze. Dominującym tematem wszystkich przemówień wygłoszonych przez Jana Pawła II w Turcji był problem rozbicia Kościołów i dążenia do jedności. Papież przypominał, że Kościół został powołany do łączenia ludzi we wspólnym wielbieniu Boga. Zadania tego nie może jednak w pełni wykonywać, jeżeli nie daje świadectwa wspólnoty, gdyż nowa ewangelizacja wymaga znaku jedności, który jest znakiem zbawienia. Papież apelował o przezwyciężenie nawyku izolacji i o zainicjowanie współpracy we wszystkich dziedzinach działalności duszpasterskiej Kościołów.
Owocem wizyty było podpisanie przez Jana Pawła II i patriarchę Dimitrosa I wspólnej Deklaracji ekumenicznej, w której zwierzchnicy Kościołów wezwali do pracy nad przekraczaniem barier dzielących katolików i prawosławnych. Ogłoszono również, że Kościoły te oficjalnie rozpoczynają dialog ekumeniczny i że w tym celu została powołana specjalna Międzynarodowa Komisja Wspólna. Jak głosi Deklaracja: Celem dialogu teologicznego jest nie tylko postęp w kierunku przywrócenia pełnej wspólnoty między Kościołami, katolickim i prawosławnym, ale również wniesienie wkładu w dialog coraz powszechniej prowadzony w poszukującym jedności świecie chrześcijańskim".
Podczas spotkania z wiernymi w ambasadzie włoskiej w Ankarze Papież, cytując fragment deklaracji soborowej Nostra aetate, podkreślił szacunek, z jakim Kościół katolicki traktuje wartości, którymi kierują się wyznawcy innych religii. Ukazując podobieństwa w wierze katolików i muzułmanów, Jan Paweł II przypomniał zgromadzonym o wspólnych korzeniach chrześcijaństwa i islamu, które łączy wiara w jednego Boga - Boga Abrahama. Papież podkreślił, że wiara chrześcijan, muzułmanów i Żydów, gdy jest szczerze przeżywana, gdy przenika życie, stanowi pewny fundament dla godności, braterstwa i wolności ludzi i zapewnia zasadę prawego postępowania w życiu moralnym i społecznym. Dlatego też Papież zwrócił się do zgromadzonych z prośbą o codzienne zastanawianie się nad najgłębszymi korzeniami wiary w Boga, które prowadzi do krzewienia pokoju, dobra i wolności wyznawanej religii. Jednocześnie Następca św. Piotra nawoływał wiernych do odwagi i dumy ze swojej wiary, które pozwalają na wyrażanie [nadzieja|nadziei]] i świadectwa jedności.
Ostatnim wydarzeniem podróży Papieża do Turcji było uczestnictwo w liturgii w sanktuarium Matki Bożej w Efezie - mieście, w którym ojcowie zebrani na trzecim soborze powszechnym w 431 przyznali Marii Pannie tytuł Theotokos (Matki Boga), a tym samym potwierdzili wiarę Kościoła w to, że Chrystus jako Bóg narodził się w ciele i był nam równy we wszystkim oprócz grzechu. W Efezie Papież przypomniał, że Maria jest również Matką Kościoła i wzorem odważnej nadziei i pokornej gorliwości. Biorąc przykład z Jej postawy, będziemy otwarci na działanie Ducha Świętego, który doprowadzi Kościół do doskonałej jedności wszystkich chrześcijan.
(EP)
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 444-446, 262-267.
- Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, s. 27-33.
- Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1996, t.II,2, s.601-624.
- Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.II,2, s. 1259-1295.
- Andrzej Pólkowski (wybór i opr.), Jan Paweł II w dialogu miłości z Kościołem wschodnim, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1984
- ks. Mieczysław Maliński, Podróże apostolskie Jana Pawła II, Wyd. Ośrodek Corda Cordi, Rzym 1981
- kard. Achille Silvestrini (red.), Papież pielgrzym. Jana Pawła II przesłanie dla świata, Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 29-30
Linki zewnętrzne
- Teksty przemówień z homilii i przemówień podczas pielgrzymki (fr., hiszp., port. i wł.) [dostęp: 11.02.2013]
Wybrane wypowiedzi Jana Pawła II podczas tej pielgrzymki
