Pielgrzymka zagraniczna (93)

Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji 
(red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.

Dziewięćdziesiąta trzecia podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 4-9 maja 2001 r. Celem były odwiedziny Grecji, Syrii oraz Malty.

Przebieg pielgrzymki

5-8 maja 2001 SYRIA

Cel pielgrzymki

Podróż szlakami św. Pawła Apostoła, będąca kontynuacją Roku Jubileuszowego, symbolem wyjścia chrześcijaństwa do wszystkich narodów oraz powrotem do początku i wyjściem w przyszłość; odwiedziny lokalnej wspólnoty katolickiej, dialog z islamem.

Przebieg wizyty w Syrii

• 5 maja

DAMASZEK: Przylot z Grecji • Powitanie na lotnisku • Wizyta u prezydenta [[Syria}Syrii]] Baszara Al-Asada • Spotkanie ekumeniczne w prawosławnej katedrze pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny

• 6 maja

DAMASZEK: Msza św. na Stadionie Abbasydów, w której wzięło udział ok. 50 tys. osób • Modlitwa Regina coeli • Spotkanie z patriarchami i biskupami Syrii w patriarchacie melchickim • Spotkanie z duchowieństwem i świeckimi z Kościołów prawosławnych i katolickich w katedrze syryjskoprawosławnej pw. św. Jerzego • Odwiedziny miejsca upamiętniającego św. Jana Chrzciciela w Meczecie Omajadów oraz spotkanie z przywódcami muzułmańskimi

• 7 maja

DAMASZEK: Nawiedzenie kościoła św. Pawła na Murach, zwanego też Oknem św. Pawła

AL-KUNAJTIRA: Modlitwa o pokój i pojednanie • Nawiedzenie kościoła greckoprawosławnego zniszczonego w czasie wojny bliskowschodniej • Poświęcenie drzewka oliwnego, które zostało zasadzone w „ogrodzie przyjaźni" • Spotkanie z żołnierzami austriackiego kontyngentu ONZ

DAMASZEK: Liturgia Słowa i spotkanie z młodzieżą w melchickiej katedrze pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. W spotkaniu wzięło udział ok. 5 tys. osób

• 8 maja

DAMASZEK: Pożegnanie na lotnisku i odlot na Maltę

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Wizyta Jana Pawła II w Syrii była częścią 93. podróży apostolskiej, uważanej za najtrudniejszą pielgrzymkę pontyfikatu. Jej trasa prowadziła z Grecji do Syrii i dalej na Maltę. Syria, jako jeden z niewielu krajów arabskich, nie ma w konstytucji zapisu o islamie jako religii państwowej, a chrześcijan oraz wyznawców innych religii nie spotyka prześladowanie ze strony islamskiej większości. W strukturze wyznaniowej tego kraju dominują sunnici, którzy stanowią 70% ogółu ludności kraju, akawici i druzowie stanowią 16%, a chrześcijanie różnych obrządków 10%. Na terenie Syrii istnieje 9 kościołów chrześcijańskich, w tym 6 katolickich (melchicki, maronicki, ormiański, syryjski, chaldejski, łaciński) i 3 prawosławne (grecki, syryjski, jakobicki).

Tereny współczesnej Syrii były związane z nawróceniem i początkami działalności misyjnej św. Pawła. W pierwszym okresie swojego życia należał on do grona przeciwników chrześcijaństwa. Dzieje Apostolskie podają, że to on był młodzieńcem, u którego stóp osoby kamienujące św. Szczepana złożyły swoje szaty. W Syrii znajduje się Antiochia Syryjska, miasto, które w pierwszych wiekach chrześcijaństwa było jednym z ważniejszych jego duchowych centrów. Tam bowiem ścierały się nurty teologiczne, które wywarły duży wpływ na obecną doktrynę chrześcijańską. Współczesne problemy tego kraju znalazły odbicie w homilii wygłoszonej podczas mszy św. w Damaszku. Papież powiedział do zebranych: Wraz z waszymi współobywatelami, bez względu na przynależność do innych wspólnot, kontynuujcie nieustannie swe wysiłki, mając na uwadze budowanie społeczeństwa braterskiego, sprawiedliwego i solidarnego, gdzie każdy byłby w pełni uznany w swej ludzkiej godności i podstawowych prawach. Na tej świętej ziemi chrześcijanie, muzułmanie i Żydzi są wezwani do współpracy z ufnością i odwagą i doprowadzenia do tego, by wkrótce nastał dzień, w którym każdy naród doczeka się poszanowania swoich zasadniczych praw i będzie mógł żyć w pokoju i wzajemnej zgodzie.

Najistotniejszym wydarzeniem pielgrzymki i jednym z najważniejszych w historii pontyfikatu była wizyta w Wielkim Meczecie Omajadów w Damaszku. Jan Paweł II był pierwszym w historii papieżem, który odwiedził meczet. Miejsce to w szczególny sposób jest związane ze św. Janem Chrzcicielem, ponieważ znajdują się tam jego relikwie. Św. Jan Chrzciciel w tradycji islamskiej uważny jest za jednego z proroków.

Wiele miejsca Papież poświęcił modlitwie o pokój. Apelował w Al-Kunajtirze, aby wszyscy wierzący w jednego Boga podjęli działania mające na celu przywrócenie pokoju na Bliskim Wschodzie. Do zebranych powiedział m.in.: Z tego miejsca, tak okaleczonego przez wojnę, pragnę wznieść me serce w modlitwie o pokój w Ziemi Świętej i na świecie. Prawdziwy pokój jest darem od Boga. Nasza otwartość na ten dar wymaga przemiany serca i sumienia Jego prawu.

Na zakończenie pielgrzymki Papież spotkał się z katolicką młodzieżą. W swoim przesłaniu nawiązał do posłania ze Światowego Dnia Młodzieży w Rzymie. Powiedział m.in.: Droga młodzieży, przyszłość chrześcijaństwa w waszym kraju jest związana ze wzajemnym zbliżeniem i współpracą między Kościołami i wspólnotami kościelnymi. Zdajecie sobie z tego sprawę i już nad tym pracujecie. W codziennym życiu, w waszych szkołach umacniajcie to, co was łączy, wspólnie medytujcie nad Ewangelią. Papież zachęcał również młodzież do budowania cywilizacji miłości.

Podróż Jana Pawła II miała wielkie znaczenie dla mieszkającej w Syrii mniejszości chrześcijańskiej. Była dla niej wsparciem i zachętą do dalszego pielęgnowania wiary i tradycji chrześcijańskiej.

(EB-W)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 428-430, 462, 464-465, 362-364.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XIII, s. 1065-1082, 1097-1103, 291-297.
• "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XXIV,1, s.849-937.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II