Pielgrzymka zagraniczna (9)

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dziewiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch). Odbyła się w dniach 16-26 lutego 1981 r. Celem były kolejno Pakistan, Filipiny, Guam, Japonia i Stany Zjednoczone(Alaska).

Cele i przebieg pielgrzymki

Pakistan 16 II 1981r.

Krótka, bo tylko dwugodzinna wizyta na terytorium Pakistanu - w największym mieście kraju, Karaczi - wymuszona była względami technicznymi (międzylądowanie). Jan Paweł II wykorzystał ją dla umocnienia w wierze lokalnych katolików, a także do podkreślenia otwartości na dialog z wyznawcami innych religii. Na lotnisku został powitany przez prezydenta Republiki Pakistanu, gen. Mohammada Zia-ul-Haqa oraz przez arcybiskupa Karaczi - kardynała Josepha Cordeiro. W przemówieniu powitalnym Papież nawiązywał zarówno do troski Kościoła o człowieka, jak i o duchu współpracy między wiernymi trzech religii.


(...) harmonijna współpraca Kościoła katolickiego z rządem Pakistanu na rzecz dobra tak wielu ludzi napawa głębokim zadowoleniem. Modlę się o dalszą pomyślność dla tych poczynań. Ze szczególną troską Kościół myśli w chwili obecnej o sytuacji uchodźców, jednym z wielkich problemów, wobec których stanął Pański naród, a także wiele innych krajów. Chciałbym skorzystać z okazji, ażeby wyrazić mój podziw dla wysiłków, które podjął i nadal podejmuje Pakistan na rzecz tych wyrwanych ze swego środowiska ludzi. I chciałbym Pana zapewnić, że, tak jak dotychczas, Kościół pragnie nadal wspierać te wysiłki.

Jedną z cech charakterystycznych Abrahama - do którego wiary chętnie nawiązują chrześcijanie, muzułmanie i żydzi - była jego gościnność, jaka objawiła się w sposób szczególny w przyjęciu trzech przybyszów pod dębem w Mamre [por. Rdz 18, 1 nn]. Serdeczne przyjęcie, które Pan i umiłowani mieszkańcy Pakistanu w dzisiejszym dniu mi zgotowali, jest wyrazem tego samego ducha gościnności. Jestem za to głęboko wdzięczny i chciałbym na waszą życzliwość odpowiedzieć zapewnieniem o modlitwach w waszych intencjach.

— Karaczi, 16 lutego 1981r. (NP IV,1, s.152) [1]


(...) harmonijna współpraca Kościoła katolickiego z rządem Pakistanu na rzecz dobra tak wielu ludzi napawa głębokim zadowoleniem. Modlę się o dalszą pomyślność dla tych poczynań. Ze szczególną troską Kościół myśli w chwili obecnej o sytuacji uchodźców, jednym z wielkich problemów, wobec których stanął Pański naród, a także wiele innych krajów. Chciałbym skorzystać z okazji, ażeby wyrazić mój podziw dla wysiłków, które podjął i nadal podejmuje Pakistan na rzecz tych wyrwanych ze swego środowiska ludzi. I chciałbym Pana zapewnić, że, tak jak dotychczas, Kościół pragnie nadal wspierać te wysiłki.
Jedną z cech charakterystycznych Abrahama - do którego wiary chętnie nawiązują chrześcijanie, muzułmanie i żydzi - była jego gościnność, jaka objawiła się w sposób szczególny w przyjęciu trzech przybyszów pod dębem w Mamre [por. Rdz 18, 1 nn]. Serdeczne przyjęcie, które Pan i umiłowani mieszkańcy Pakistanu w dzisiejszym dniu mi zgotowali, jest wyrazem tego samego ducha gościnności. Jestem za to głęboko wdzięczny i chciałbym na waszą życzliwość odpowiedzieć zapewnieniem o modlitwach w waszych intencjach.
Karaczi, 16 lutego 1981r.

Papież odprawił następnie mszę św. na stadionie Cricet Garden. Uczestniczyło w niej ok. 70 tys. osób. (1)

Pomimo nieoficjalnego charakteru wizyty władze państwowe oraz społeczeństwo pakistańskie zgotowały Papieżowi bardzo uprzejme przyjęcie. Jan Paweł II podziękował za nie w kolejnym przemówieniu podczas pożegnania na lotnisku przed odlotem do Manili.

  • 16 lutego
    • Karaczi: postój techniczny podczas lotu na Filipiny; powitanie na lotnisku przez prezydenta kraju i arcybiskupa Karaczi z przemówieniem Jana Pawła II do prezydenta; msza św. na stadionie Cricet Garden; pożegnanie na lotnisku z kolejnym przemówieniem Jana Pawła II

Filipiny 17-22 II 1981r.

Guam 22-23 II 1981r.

Wizyta papieska na Guam (wyspie odkrytej w 1521r. przez Magellana, obecnie stanowiącej terytorium zależne Stanów Zjednoczonych) przypadła w 405. rocznicę wzniesienia przez o. Luisa Diego de San Vitoresa SJ pierwszego kościoła na wyspie.

  • 22 lutego
    • Agaña: przylot z Filipin i powitanie na lotnisku przez biskupa diecezji Agaña Felixberto Comacho Floresa i gubernatora wyspy; spotkanie z księżmi, zakonnikami i zakonnicami w katedrze pw. Słodkiego Imienia Maryi
  • 23 lutego
    • Agaña: msza św. na placu Plaza de España w pobliżu katedry z udziałem 15-25 tys. wiernych (1); spotkanie z pracownikami kurii, służbą porządkową i ich rodzinami; wizyta w szpitalu; pożegnanie i odlot do Japonii


Przypisy

(1) http://books.google.pl/books?id=AEn9J3tXFS8C&pg=PA268#v=onepage&q&f=false


Robert F.Rogers, "Destiny's Landfall: a history of Guam", University of Hawai'i Press, 1995, s.268 ISBN0-8248-1616-1 - http://books.google.pl/books?id=AEn9J3tXFS8C&pg=PA268#v=onepage&q&f=false [dostęp 27.02.2013]


Lawrence J. Cunningham, Janice J. Beaty, A History of Guam, The Bess Press, Inc. 2001, s.311-312 ISBN1-57306-068-2 - http://books.google.pl/books?id=ZsZP537hdbIC&pg=PA311&lpg=PA311&#v=onepage&q&f=false [dostęp 27.02.2013]

Japonia 23-26 II 1981r.

Celem pielgrzymki do Japonii - kraju szintoizmu i buddyzmu i tradycji silnie przeplecionej z nowocześnością - było umocnienie lokalnej wspólnoty katolików oraz przypomnienie męczenników Kościoła japońskiego, którzy zginęli podczas prześladowań chrześcijan rozpoczętych przez Japończyków w obawie, że chrześcijaństwo zniszczy ich wielowiekową tradycję kulturową. Jan Paweł II nawiązał do tych obaw m.in. podczas spotkania z japońskimi biskupami w następujących słowach:

Katolicy japońscy wciąż na nowo dają dowody, że są w stanie zachować swoje dziedzictwo kulturalne, wprowadzając jednocześnie w życie podstawowy element chrześcijaństwa, nowość życia w Chrystusie. Okazali oni zrozumienie doktryny krzyża i powszechnego powołania do świętości. Żywa pamięć o waszych męczennikach jest potrzebna po to, by ludzie byli zawsze świadomi tego, jakie jest ich dziedzictwo chwały "w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa" (Ga 6,14).
Przemówienie do biskupów Japonii, Tokio, 23 lutego 1981r.

Podczas ważnego spotkania z przedstawicielami religii niechrześcijańskich Papież wyraził szacunek dla spadkobierców i strażników odwiecznej mądrości, która w Japonii i na całym Wschodzie uformowała wysoki poziom życia moralnego i która kazała (...) szanować "czyste, jasne i szczere serce" (akaku, kiyoku, naoki kokoro) i nauczyła widzieć obecność Bożą w każdym stworzeniu, szczególnie w każdej istocie ludzkiej. Odwołując się do tych elementów tradycji religijno-etycznej Japonii, które można interpretować zbieżnie z chrześcijaństwem, mówił o rozumieniu dialogu chrześcijan z wyznawcami innych religii:

(...) chrześcijanie poczuwają się do szczególnego obowiązku stosowania słów Chrystusa, który powiedział: "Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami" (Mk 9,40; por. Łk 9,50). Tak, istotnie w wielu sprawach jesteście już z nami. Lecz my, chrześcijanie, musimy również powiedzieć, że naszą wiarą jest Jezus Chrystus; głosimy Jezusa Chrystusa. (...) niesiemy Jego Imię i Jego radosną nowinę wszystkim ludom; szczerze ceniąc ich kultury i tradycje, z szacunkiem zapraszamy je do wysłuchania Go i do otwarcia Mu swoich serc. Przystępujemy do dialogu po to, aby świadczyć o miłości Chrystusowej (...) Posłannictwo Chrystusa, które głosi Kościół, skupia się wokół miłości człowieka: jest to wielkim przykazaniem Chrystusa, pełnią doskonałości. Przez "człowieka" rozumiemy każdego, kto jest naszym bliźnim, każdą istotę, która się ukształtowała pod sercem matki.
Przemówienie do przedstawicieli religii niechrześcijańskich, Tokio, 24 lutego 1981r.

Podczas tego samego spotkania Jan Paweł II wyraził gotowość katolików do dialogu i współpracy zwłaszcza w zakresie wspólnej walki w obronie godności ludzkiej i życia ludzkiego wobec zagrożeń ze strony materializmu.

W trakcie homilii podczas mszy św. na stadionie Korakuen w Tokio oraz podczas spotkania z młodzieżą (było to pierwsze spotkanie Jana Pawła II z młodymi na kontynencie azjatyckim) Jan Paweł II rozważał przede wszystkim tematykę pokoju wewnętrznego w człowieku i pokoju między ludźmi i narodami jako daru Bożego. Młodzież wezwał do budowania mostów między ludźmi - w oparciu o solidarność, przyjaźń, braterestwo, sprawiedliwość, miłość i pokój. Nawoływał też do oparcia się naporowi egocentrycznego materializmu.

USA(Alaska) 26 II 1981r.

Krótka wizyta Jana Pawła II na Alasce była ostatnim etapem jego pielgrzymki na Daleki Wschód i jednocześnie drugą wizytą na terenie Stanów Zjednoczonych. Na lotnisku Papieża przywitał arcybiskup Anchorage Francis Hurley. Papież odprawił mszę św. z udziałem przedstawicieli różnych grup etnicznych mieszkających na Alasce: rdzennych - Innuitów(Eskimosów), Aleutów, Indian - i napływowych. Wspominał także o pięknie krajobrazu półwyspu.

Tu, na Alasce, tak hojnie uposażonej w piękno przez naturę, dziką, a zarazem wspaniałą, czujemy wyraźnie obecność Boskiego Ducha w różnorodności dzieła stworzenia. Obecność tę czujemy nie tylko w przyrodzie nieożywionej, nie tylko w świecie roślin i zwierząt, ale przede wszystkim w cennym darze życia, które Bóg tchnął w swoje córki i swoich synów. Stworzywszy mężczyznę i kobietę na swój obraz i podobieństwo, Bóg towarzyszy każdej ludzkiej osobie w jej pielgrzymce przez ziemskie życie, zapraszając, nawołując i zachecając poprzez tegoż Ducha do przyjęcia zbawienia, które nam ofiarowuje Chrystusa.
Gdy patrzę na to zgromadzenie, widzę, że wezwanie Ducha Świętego do wiary nie pozostało tu, na Alasce, bez odpowiedzi. Tak wielu ludzi o tak różnorodnym zapleczu kulturowym stworzyło tu wspólnotę wiary. Rodowici mieszkańcy Alaski - Eskimosi, Aleuci, Indianie - zjednoczyli się z przybyszami z różnych części Stanów Zjednoczonych, by stworzyć jedną wspólnotę. Ostatnimi laty przybyło wielu Latynosów, którzy jeszcze bardziej wzbogacili tutejszy Kościół. Czyż w podzięce za to działanie Ducha Świętego nie powinniśmy zaśpiewać Panu radosnej pieśni? Czyż serc naszych nie przepełnia radość, gdy mówimy o wszystkich tych cudownych błogosławieństwach, którymi Duch Święty obdarował nasz Kościół?
Anchorage, 26 lutego 1981r.

// spr. czy podawany przez niektóre źródła koniec 27 II 1981r. nie wiąże się z datą lądowania już w Rzymie... (i przekraczaniem linii zmiany daty...)

Przypisy

(1) "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", s. 356

Bibliografia

  • Antoni Jackowski, Izabela Sołjan (red.), "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s. 262, 267, 293-294, 316-319, 339-341, 355-356
  • Jan Paweł II, "Nauczanie Papieskie" t. II,2 (1979) , Wyd. Pallotinum, Poznań 1992, s. 147-289
  • kard. Achille Silvestrini (red.), "Papież pielgrzym. Jana Pawła II przesłanie dla świata", Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 53-61
  • "Jan Paweł II na Filipinach i w Japonii", Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1986

// M-kę, Malińskiego? dodać...

Linki zewnętrzne

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II, Azja, Australia i Oceania, dialog międzyreligijny, męczennicy

  1. ↑ NP IV,1, s.152
Źródło: „http://www.wikijp2.pl/index.php?title=Pielgrzymka_zagraniczna_(9)&oldid=926”