Pielgrzymka zagraniczna (62): Różnice pomiędzy wersjami
Linia 24: | Linia 24: | ||
* (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.396-397 [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | * (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.396-397 [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | ||
− | * Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. | + | * Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 945-958. [[Plik:W_bibliotece.jpg]] |
* "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XVII,2, s.269-297. [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | * "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XVII,2, s.269-297. [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | ||
Wersja z 19:54, 29 mar 2014
Sześćdziesiąta druga podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 10 – 11 września 1994 r. Celem były odwiedziny Chorwacji. Pierwsza pielgrzymka do tego kraju.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
Cel pielgrzymki
Udział w obchodach uroczystości 900-lecia erygowania archidiecezji w Zagrzebiu, umocnienie więzi narodu chorwackiego ze Stolicą Apostolską, misja pokojowa.
Przebieg wizyty w Chorwacji
- 10 września
ZAGRZEB: Ceremonia powitania, przemówienie Papieża na lotnisku • Spotkanie z duchowieństwem i wiernymi w katedrze Wniebowzięcia NMP na Kapitolu; nieszpory; przekazanie kard. Franjo Kuhariciowi relikwii św. Leopolda; modlitwa przy grobie kard. Alojzego Stepinaca • Spotkanie z członkami chorwackiej Konferencji Episkopatu
- 11 września
ZAGRZEB: Msza św. na hipodromie; rozważanie skierowane do młodzieży, modlitwa Anioł Pański • Poświęcenie nowego budynku nuncjatury apostolskiej • Pożegnanie na lotnisku
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki
Podróż do Zagrzebia była zaplanowana jako część dłuższej podróży apostolskiej obejmującej również Belgrad i Sarajewo, jednak z powodu trwającej wojny Jan Paweł II zmuszony był zakończyć podróż po odwiedzeniu Zagrzebia. Do tego konfliktu Papież wielokrotnie nawiązywał, zawsze wzywając do pojednania i pokoju. W przemówieniu powitalnym zwracając się prezydenta Chorwacji oświadczył, że Stolica Apostolska wszelkimi dostępnymi jej środkami stara się przyczyniać do usunięcia istniejących napięć i zaprowadzenia pokoju. „Pokój - mówił Papież - jest zawsze możliwy, jeśli się go szczerze pragnie. Aby zbudować go na fundamencie sprawiedliwości i prawdy, trzeba przede wszystkim modlić się o niego do Boga. (...) Modlitwie musi jednak towarzyszyć wielkoduszna inicjatywa ludzi dobrej woli". Przesłanie pokoju towarzyszyło Papieżowi we wszystkich spotkaniach, jakie odbył w Zagrzebiu, jednak najsilniej wybrzmiało podczas mszy Św., kiedy zaapelował o budowanie nowej perspektywy braterskiej solidarności. Pokój na Bałkanach - mówił Papież - nie jest utopią, ale nakazem historycznego realizmu. W ciągu stuleci narody zamieszkujące Bałkany żyły we wzajemnej zgodzie, wzbogacając się nawzajem i tworząc tradycję tolerancji religijnej. Dlatego też nie wolno obarczać religii odpowiedzialnością za nacjonalistyczne antagonizmy, gdyż wszystkie religie wzywają do budowania wzajemnego szacunku.
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.396-397
- Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 945-958.
- "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XVII,2, s.269-297.