Pielgrzymka zagraniczna (75): Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach xxx r. Celem były odwiedziny xxx. == Przebieg ...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach | + | Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12 – 13 IV 1997 r. Celem były odwiedziny Bośni i Hercegowiny. |
| + | |||
| + | == Przebieg pielgrzymki == | ||
| + | |||
| + | === 12-13 kwietnia 1997 BOŚNIA I HERCEGOWINA === | ||
| + | |||
| + | ==== Cel pielgrzymki ==== | ||
| + | |||
| + | Wizyta w [[Sarajewo|Sarajewie]], spotkanie z wiernymi, wręczenie [[Międzynarodowa Nagroda Pokoju im. Jana XXIII|Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII]] organizacjom charytatywnym. | ||
| + | |||
| + | ==== Przebieg pielgrzymki w Bośni i Hercegowinie ==== | ||
| + | |||
| + | * 12 kwietnia | ||
| + | |||
| + | SARAJEWO: Ceremonia powitania na lotnisku • [[Nieszpory]] w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa; Papież przekazał abpowi Sarajewa, kard. Vinko Puljiciowi, lampę oliwną zapaloną w [[Watykan|Watykanie]] w 1994 r. na znak nieustannej modlitwy o [[pokój]] na Bałkanach • Kolacja z kardynałami i biskupami w Wyższym Seminarium Duchownym | ||
| − | == | + | * 13 kwietnia |
| + | |||
| + | SARAJEWO: Spotkanie z przedstawicielami Serbskiego [[Kościół Prawosławny|Kościoła Prawosławnego]] • Spotkanie z przedstawicielami najwyższych [[władza|władz]] [[państwo|państwa]], parlamentu i wojska • Prywatne rozmowy (osobno) z Aliją lzetbegoviciem (muzułmaninem), Momicilo Krajiśnikiem (Serbem) i Kreśimirem Żubakiem, którzy kolegialnie sprawowali urząd prezydenta • Msza św. na stadionie Kosevo; modlitwa [[Regina coeli]]; poświęcenie 23 kamieni węgielnych dla odbudowywanych kościołów; wypuszczenie 2 białych gołębi jako znaku pokoju dla Bośni i Hercegowiny • Obiad z biskupami Sarajewa • Spotkanie z przedstawicielami wspólnot [[islam|muzułmańskiej]] i [[Żydzi|żydowskiej]] • Uroczystość przekazania Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII przedstawicielom 4 organizacji charytatywnych-katolickiej [[Caritas]], serbsko-prawosławnej Dobrotvor, muzułmańskiej Merhamet i żydowskiej Benevolencjia | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | ====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki ==== | ||
| + | |||
| + | Jan Paweł II planował odwiedzić Bośnię i Hercegowinię już w 1993 r. Szlak pielgrzymki miał wówczas prowadzić do oblężonego Sarajewa oraz do [[Chorwarcja|Zagrzebia]] i [[Serbia|Belgradu]]. Ta podróż apostolska nie doszła jednak do skutku, gdyż konsultacje ze stronami konfliktu i przedstawicielami [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] w Bośni i Hercegowinie nie przyniosły spodziewanych wyników. Wizyta w Sarajewie w 1997 r., jak powiedział sam Papież, poświęcona była jednemu głównemu przesłaniu - nadziei: „''Po bolesnym doświadczeniu [[wojna|wojny]], która zrodziła wiele krzywd, nienawiści i żądzę odwetu, [[nadzieja]] ta przybiera konkretny wymiar [[przebaczenie|przebaczenia]] i [[pojednanie|pojednania]]. Wzywałem zatem do przebaczenia i pojednania...''". Myśl o [[cierpienie|cierpieniach]], jakich doświadczyli mieszkańcy tego państwa, towarzyszyła Papieżowi przez cały czas wizyty, dlatego też wielokrotnie wzywał do dokonania rachunku sumienia i do zdecydowanego zaangażowania się w sprawę pojednania i pokoju: „''Należy powiedzieć głośno i donośnie: Nigdy więcej wojny! Trzeba każdego dnia podejmować na nowo trud spotkania, szukając w swym [[sumienie|sumieniu]] nie tylko [[wina moralna|win]], ale także sił, jakie skłonni jesteśmy włożyć w budowanie pokoju. Należy uznać prymat wartości [[etyka|etycznych]], [[wartość moralna|moralnych]] i duchowych, broniąc praw [[prawa człowieka|każdego człowieka]] do [[życie|życia]] w harmonii i zgodzie, potępiając wszelkie formy nietolerancji i [[przemoc|prześladowań]], zakorzenione w [[ideologia|ideologiach]], które godzą w nienaruszalną [[godność człowieka]]''" - mówił Papież do mieszkańców Sarajewa. Najważniejszym momentem tej podróży była msza św. odprawiona na stadionie Kośevo, gdzie widoczne były również znaki wojny - uszkodzony [[krzyż święty|krucyfiks]] wydobyty z ruin kościoła i wizerunek Maryi z nadal okupowanego sanktuarium w Kurpes. | ||
| + | |||
| + | Wizyta w Sarajewie była także okazją do spotkania z przedstawicielami najważniejszych niekatolickich wyznań Bośni i Hercegowiny – [[prawosławie|prawosławia]], [[islam|islamu]], [[judaizm|judaizmu]], które było jeszcze jednym wezwaniem do budowania pokoju i braterskiej jedności. Na zakończenie podróży, podczas ceremonii pożegnania na lotnisku Papież zapewnił ludność Bośni i Hercegowiny, że Kościół będzie ich wspomagał w trudnej drodze budowania [[cywilizacja miłości|cywilizacji miłości]]. Jan Paweł II wypowiedział słowa wielokrotnie wcześniej przez niego wygłaszane: „''Nie jesteście sami. Jesteśmy z wami. Coraz bardziej będziemy z wami''". (EP) | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
| Linia 7: | Linia 31: | ||
=== Bibliografia === | === Bibliografia === | ||
| − | * (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s. | + | * (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.388-390 |
| − | + | * Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. xxx, s. 1019-1044. [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | |
| + | * "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XX,1, s.659-697. [[Plik:W_bibliotece.jpg]] | ||
| + | |||
=== Linki zewnętrzne === | === Linki zewnętrzne === | ||
Wersja z 10:21, 28 mar 2014
Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12 – 13 IV 1997 r. Celem były odwiedziny Bośni i Hercegowiny.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
12-13 kwietnia 1997 BOŚNIA I HERCEGOWINA
Cel pielgrzymki
Wizyta w Sarajewie, spotkanie z wiernymi, wręczenie Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII organizacjom charytatywnym.
Przebieg pielgrzymki w Bośni i Hercegowinie
- 12 kwietnia
SARAJEWO: Ceremonia powitania na lotnisku • Nieszpory w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa; Papież przekazał abpowi Sarajewa, kard. Vinko Puljiciowi, lampę oliwną zapaloną w Watykanie w 1994 r. na znak nieustannej modlitwy o pokój na Bałkanach • Kolacja z kardynałami i biskupami w Wyższym Seminarium Duchownym
- 13 kwietnia
SARAJEWO: Spotkanie z przedstawicielami Serbskiego Kościoła Prawosławnego • Spotkanie z przedstawicielami najwyższych władz państwa, parlamentu i wojska • Prywatne rozmowy (osobno) z Aliją lzetbegoviciem (muzułmaninem), Momicilo Krajiśnikiem (Serbem) i Kreśimirem Żubakiem, którzy kolegialnie sprawowali urząd prezydenta • Msza św. na stadionie Kosevo; modlitwa Regina coeli; poświęcenie 23 kamieni węgielnych dla odbudowywanych kościołów; wypuszczenie 2 białych gołębi jako znaku pokoju dla Bośni i Hercegowiny • Obiad z biskupami Sarajewa • Spotkanie z przedstawicielami wspólnot muzułmańskiej i żydowskiej • Uroczystość przekazania Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII przedstawicielom 4 organizacji charytatywnych-katolickiej Caritas, serbsko-prawosławnej Dobrotvor, muzułmańskiej Merhamet i żydowskiej Benevolencjia
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Jan Paweł II planował odwiedzić Bośnię i Hercegowinię już w 1993 r. Szlak pielgrzymki miał wówczas prowadzić do oblężonego Sarajewa oraz do Zagrzebia i Belgradu. Ta podróż apostolska nie doszła jednak do skutku, gdyż konsultacje ze stronami konfliktu i przedstawicielami ONZ w Bośni i Hercegowinie nie przyniosły spodziewanych wyników. Wizyta w Sarajewie w 1997 r., jak powiedział sam Papież, poświęcona była jednemu głównemu przesłaniu - nadziei: „Po bolesnym doświadczeniu wojny, która zrodziła wiele krzywd, nienawiści i żądzę odwetu, nadzieja ta przybiera konkretny wymiar przebaczenia i pojednania. Wzywałem zatem do przebaczenia i pojednania...". Myśl o cierpieniach, jakich doświadczyli mieszkańcy tego państwa, towarzyszyła Papieżowi przez cały czas wizyty, dlatego też wielokrotnie wzywał do dokonania rachunku sumienia i do zdecydowanego zaangażowania się w sprawę pojednania i pokoju: „Należy powiedzieć głośno i donośnie: Nigdy więcej wojny! Trzeba każdego dnia podejmować na nowo trud spotkania, szukając w swym sumieniu nie tylko win, ale także sił, jakie skłonni jesteśmy włożyć w budowanie pokoju. Należy uznać prymat wartości etycznych, moralnych i duchowych, broniąc praw każdego człowieka do życia w harmonii i zgodzie, potępiając wszelkie formy nietolerancji i prześladowań, zakorzenione w ideologiach, które godzą w nienaruszalną godność człowieka" - mówił Papież do mieszkańców Sarajewa. Najważniejszym momentem tej podróży była msza św. odprawiona na stadionie Kośevo, gdzie widoczne były również znaki wojny - uszkodzony krucyfiks wydobyty z ruin kościoła i wizerunek Maryi z nadal okupowanego sanktuarium w Kurpes.
Wizyta w Sarajewie była także okazją do spotkania z przedstawicielami najważniejszych niekatolickich wyznań Bośni i Hercegowiny – prawosławia, islamu, judaizmu, które było jeszcze jednym wezwaniem do budowania pokoju i braterskiej jedności. Na zakończenie podróży, podczas ceremonii pożegnania na lotnisku Papież zapewnił ludność Bośni i Hercegowiny, że Kościół będzie ich wspomagał w trudnej drodze budowania cywilizacji miłości. Jan Paweł II wypowiedział słowa wielokrotnie wcześniej przez niego wygłaszane: „Nie jesteście sami. Jesteśmy z wami. Coraz bardziej będziemy z wami". (EP)
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.388-390
- Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. xxx, s. 1019-1044.
- "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XX,1, s.659-697.
