Pielgrzymka zagraniczna (75): Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
o. Maciej Zięba OP, „Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II”, [http://www.mwydawnictwo.pl/ Wydawnictwo M], Kraków 2010 | o. Maciej Zięba OP, „Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II”, [http://www.mwydawnictwo.pl/ Wydawnictwo M], Kraków 2010 | ||
| − | Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12 – 13 IV 1997 | + | Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12 – 13 IV 1997. Celem były odwiedziny Bośni i Hercegowiny. Pierwsza pielgrzymka Ojca Świętego do obu krajów. |
== Przebieg pielgrzymki == | == Przebieg pielgrzymki == | ||
| + | |||
=== 12-13 kwietnia 1997 BOŚNIA I HERCEGOWINA === | === 12-13 kwietnia 1997 BOŚNIA I HERCEGOWINA === | ||
| − | |||
==== Cel pielgrzymki ==== | ==== Cel pielgrzymki ==== | ||
Wizyta w [[Sarajewo|Sarajewie]], spotkanie z wiernymi, wręczenie Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII organizacjom charytatywnym. | Wizyta w [[Sarajewo|Sarajewie]], spotkanie z wiernymi, wręczenie Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII organizacjom charytatywnym. | ||
| − | |||
==== Przebieg pielgrzymki w Bośni i Hercegowinie ==== | ==== Przebieg pielgrzymki w Bośni i Hercegowinie ==== | ||
* 12 kwietnia | * 12 kwietnia | ||
| − | + | **SARAJEWO: Ceremonia powitania na lotnisku • [[Nieszpory]] w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa; Papież przekazał abpowi Sarajewa, kard. Vinko Puljiciowi, lampę oliwną zapaloną w [[Watykan|Watykanie]] w 1994 r. na znak nieustannej modlitwy o [[pokój]] na Bałkanach • Kolacja z kardynałami i biskupami w Wyższym Seminarium Duchownym | |
| − | SARAJEWO: Ceremonia powitania na lotnisku • [[Nieszpory]] w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa; Papież przekazał abpowi Sarajewa, kard. Vinko Puljiciowi, lampę oliwną zapaloną w [[Watykan|Watykanie]] w 1994 r. na znak nieustannej modlitwy o [[pokój]] na Bałkanach • Kolacja z kardynałami i biskupami w Wyższym Seminarium Duchownym | ||
* 13 kwietnia | * 13 kwietnia | ||
| + | **SARAJEWO: Spotkanie z przedstawicielami Serbskiego [[Kościół Prawosławny|Kościoła Prawosławnego]] • Spotkanie z przedstawicielami najwyższych [[władza|władz]] [[państwo|państwa]], parlamentu i wojska • Prywatne rozmowy (osobno) z Aliją lzetbegoviciem (muzułmaninem), Momicilo Krajiśnikiem (Serbem) i Kreśimirem Żubakiem, którzy kolegialnie sprawowali urząd prezydenta • Msza św. na stadionie Kosevo; modlitwa [[Regina coeli]]; poświęcenie 23 kamieni węgielnych dla odbudowywanych kościołów; wypuszczenie 2 białych gołębi jako znaku pokoju dla Bośni i Hercegowiny • Obiad z biskupami Sarajewa • Spotkanie z przedstawicielami wspólnot [[islam|muzułmańskiej]] i [[Żydzi|żydowskiej]] • Uroczystość przekazania Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII przedstawicielom 4 organizacji charytatywnych-katolickiej [[Caritas]], serbsko-prawosławnej Dobrotvor, muzułmańskiej Merhamet i żydowskiej Benevolencjia | ||
| − | + | ====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki ==== | |
| − | |||
| − | |||
| − | ====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie | ||
Jan Paweł II planował odwiedzić Bośnię i Hercegowinię już w 1993 r. Szlak pielgrzymki miał wówczas prowadzić do oblężonego Sarajewa oraz do [[Chorwarcja|Zagrzebia]] i [[Serbia|Belgradu]]. Ta podróż apostolska nie doszła jednak do skutku, gdyż konsultacje ze stronami konfliktu i przedstawicielami [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] w Bośni i Hercegowinie nie przyniosły spodziewanych wyników. Wizyta w Sarajewie w 1997 r., jak powiedział sam Papież, poświęcona była jednemu głównemu przesłaniu - nadziei: „''Po bolesnym doświadczeniu [[wojna|wojny]], która zrodziła wiele krzywd, nienawiści i żądzę odwetu, [[nadzieja]] ta przybiera konkretny wymiar [[przebaczenie|przebaczenia]] i [[pojednanie|pojednania]]. Wzywałem zatem do przebaczenia i pojednania...''". Myśl o [[cierpienie|cierpieniach]], jakich doświadczyli mieszkańcy tego państwa, towarzyszyła Papieżowi przez cały czas wizyty, dlatego też wielokrotnie wzywał do dokonania rachunku sumienia i do zdecydowanego zaangażowania się w sprawę pojednania i pokoju: „''Należy powiedzieć głośno i donośnie: Nigdy więcej wojny! Trzeba każdego dnia podejmować na nowo trud spotkania, szukając w swym [[sumienie|sumieniu]] nie tylko [[wina moralna|win]], ale także sił, jakie skłonni jesteśmy włożyć w budowanie pokoju. Należy uznać prymat wartości [[etyka|etycznych]], [[wartość moralna|moralnych]] i duchowych, broniąc praw [[prawa człowieka|każdego człowieka]] do [[życie|życia]] w harmonii i zgodzie, potępiając wszelkie formy nietolerancji i [[przemoc|prześladowań]], zakorzenione w [[ideologia|ideologiach]], które godzą w nienaruszalną [[godność człowieka]]''" - mówił Papież do mieszkańców Sarajewa. Najważniejszym momentem tej podróży była msza św. odprawiona na stadionie Kośevo, gdzie widoczne były również znaki wojny - uszkodzony [[krzyż święty|krucyfiks]] wydobyty z ruin kościoła i wizerunek Maryi z nadal okupowanego sanktuarium w Kurpes. | Jan Paweł II planował odwiedzić Bośnię i Hercegowinię już w 1993 r. Szlak pielgrzymki miał wówczas prowadzić do oblężonego Sarajewa oraz do [[Chorwarcja|Zagrzebia]] i [[Serbia|Belgradu]]. Ta podróż apostolska nie doszła jednak do skutku, gdyż konsultacje ze stronami konfliktu i przedstawicielami [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] w Bośni i Hercegowinie nie przyniosły spodziewanych wyników. Wizyta w Sarajewie w 1997 r., jak powiedział sam Papież, poświęcona była jednemu głównemu przesłaniu - nadziei: „''Po bolesnym doświadczeniu [[wojna|wojny]], która zrodziła wiele krzywd, nienawiści i żądzę odwetu, [[nadzieja]] ta przybiera konkretny wymiar [[przebaczenie|przebaczenia]] i [[pojednanie|pojednania]]. Wzywałem zatem do przebaczenia i pojednania...''". Myśl o [[cierpienie|cierpieniach]], jakich doświadczyli mieszkańcy tego państwa, towarzyszyła Papieżowi przez cały czas wizyty, dlatego też wielokrotnie wzywał do dokonania rachunku sumienia i do zdecydowanego zaangażowania się w sprawę pojednania i pokoju: „''Należy powiedzieć głośno i donośnie: Nigdy więcej wojny! Trzeba każdego dnia podejmować na nowo trud spotkania, szukając w swym [[sumienie|sumieniu]] nie tylko [[wina moralna|win]], ale także sił, jakie skłonni jesteśmy włożyć w budowanie pokoju. Należy uznać prymat wartości [[etyka|etycznych]], [[wartość moralna|moralnych]] i duchowych, broniąc praw [[prawa człowieka|każdego człowieka]] do [[życie|życia]] w harmonii i zgodzie, potępiając wszelkie formy nietolerancji i [[przemoc|prześladowań]], zakorzenione w [[ideologia|ideologiach]], które godzą w nienaruszalną [[godność człowieka]]''" - mówił Papież do mieszkańców Sarajewa. Najważniejszym momentem tej podróży była msza św. odprawiona na stadionie Kośevo, gdzie widoczne były również znaki wojny - uszkodzony [[krzyż święty|krucyfiks]] wydobyty z ruin kościoła i wizerunek Maryi z nadal okupowanego sanktuarium w Kurpes. | ||
Wizyta w Sarajewie była także okazją do spotkania z przedstawicielami najważniejszych niekatolickich wyznań Bośni i Hercegowiny – [[prawosławie|prawosławia]], [[islam|islamu]], [[judaizm|judaizmu]], które było jeszcze jednym wezwaniem do budowania pokoju i braterskiej jedności. Na zakończenie podróży, podczas ceremonii pożegnania na lotnisku Papież zapewnił ludność Bośni i Hercegowiny, że Kościół będzie ich wspomagał w trudnej drodze budowania [[cywilizacja miłości|cywilizacji miłości]]. Jan Paweł II wypowiedział słowa wielokrotnie wcześniej przez niego wygłaszane: „''Nie jesteście sami. Jesteśmy z wami. Coraz bardziej będziemy z wami''". (EP) | Wizyta w Sarajewie była także okazją do spotkania z przedstawicielami najważniejszych niekatolickich wyznań Bośni i Hercegowiny – [[prawosławie|prawosławia]], [[islam|islamu]], [[judaizm|judaizmu]], które było jeszcze jednym wezwaniem do budowania pokoju i braterskiej jedności. Na zakończenie podróży, podczas ceremonii pożegnania na lotnisku Papież zapewnił ludność Bośni i Hercegowiny, że Kościół będzie ich wspomagał w trudnej drodze budowania [[cywilizacja miłości|cywilizacji miłości]]. Jan Paweł II wypowiedział słowa wielokrotnie wcześniej przez niego wygłaszane: „''Nie jesteście sami. Jesteśmy z wami. Coraz bardziej będziemy z wami''". (EP) | ||
| − | |||
==== Homilia w Sarajewie, 13 kwietnia 1997 / o. M. Zięba OP ==== | ==== Homilia w Sarajewie, 13 kwietnia 1997 / o. M. Zięba OP ==== | ||
| Linia 50: | Linia 45: | ||
=== Linki zewnętrzne === | === Linki zewnętrzne === | ||
| − | * [http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/travels/sub_index1997/trav_sarajevo-1997.htm przemówienia wygłoszone podczas pielgrzymki | + | * [http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/travels/sub_index1997/trav_sarajevo-1997.htm przemówienia wygłoszone podczas pielgrzymki na stronach Watykanu] (chorw., ang., wł., portug., hiszp.) [dostęp: 15.04.2014] |
== Zobacz także == | == Zobacz także == | ||
Wersja z 16:08, 18 kwi 2014
Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. o. Maciej Zięba OP, „Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
Siedemdziesiąta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12 – 13 IV 1997. Celem były odwiedziny Bośni i Hercegowiny. Pierwsza pielgrzymka Ojca Świętego do obu krajów.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
12-13 kwietnia 1997 BOŚNIA I HERCEGOWINA
Cel pielgrzymki
Wizyta w Sarajewie, spotkanie z wiernymi, wręczenie Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII organizacjom charytatywnym.
Przebieg pielgrzymki w Bośni i Hercegowinie
- 12 kwietnia
- SARAJEWO: Ceremonia powitania na lotnisku • Nieszpory w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa; Papież przekazał abpowi Sarajewa, kard. Vinko Puljiciowi, lampę oliwną zapaloną w Watykanie w 1994 r. na znak nieustannej modlitwy o pokój na Bałkanach • Kolacja z kardynałami i biskupami w Wyższym Seminarium Duchownym
- 13 kwietnia
- SARAJEWO: Spotkanie z przedstawicielami Serbskiego Kościoła Prawosławnego • Spotkanie z przedstawicielami najwyższych władz państwa, parlamentu i wojska • Prywatne rozmowy (osobno) z Aliją lzetbegoviciem (muzułmaninem), Momicilo Krajiśnikiem (Serbem) i Kreśimirem Żubakiem, którzy kolegialnie sprawowali urząd prezydenta • Msza św. na stadionie Kosevo; modlitwa Regina coeli; poświęcenie 23 kamieni węgielnych dla odbudowywanych kościołów; wypuszczenie 2 białych gołębi jako znaku pokoju dla Bośni i Hercegowiny • Obiad z biskupami Sarajewa • Spotkanie z przedstawicielami wspólnot muzułmańskiej i żydowskiej • Uroczystość przekazania Międzynarodowej Nagrody Pokoju im. Jana XXIII przedstawicielom 4 organizacji charytatywnych-katolickiej Caritas, serbsko-prawosławnej Dobrotvor, muzułmańskiej Merhamet i żydowskiej Benevolencjia
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki
Jan Paweł II planował odwiedzić Bośnię i Hercegowinię już w 1993 r. Szlak pielgrzymki miał wówczas prowadzić do oblężonego Sarajewa oraz do Zagrzebia i Belgradu. Ta podróż apostolska nie doszła jednak do skutku, gdyż konsultacje ze stronami konfliktu i przedstawicielami ONZ w Bośni i Hercegowinie nie przyniosły spodziewanych wyników. Wizyta w Sarajewie w 1997 r., jak powiedział sam Papież, poświęcona była jednemu głównemu przesłaniu - nadziei: „Po bolesnym doświadczeniu wojny, która zrodziła wiele krzywd, nienawiści i żądzę odwetu, nadzieja ta przybiera konkretny wymiar przebaczenia i pojednania. Wzywałem zatem do przebaczenia i pojednania...". Myśl o cierpieniach, jakich doświadczyli mieszkańcy tego państwa, towarzyszyła Papieżowi przez cały czas wizyty, dlatego też wielokrotnie wzywał do dokonania rachunku sumienia i do zdecydowanego zaangażowania się w sprawę pojednania i pokoju: „Należy powiedzieć głośno i donośnie: Nigdy więcej wojny! Trzeba każdego dnia podejmować na nowo trud spotkania, szukając w swym sumieniu nie tylko win, ale także sił, jakie skłonni jesteśmy włożyć w budowanie pokoju. Należy uznać prymat wartości etycznych, moralnych i duchowych, broniąc praw każdego człowieka do życia w harmonii i zgodzie, potępiając wszelkie formy nietolerancji i prześladowań, zakorzenione w ideologiach, które godzą w nienaruszalną godność człowieka" - mówił Papież do mieszkańców Sarajewa. Najważniejszym momentem tej podróży była msza św. odprawiona na stadionie Kośevo, gdzie widoczne były również znaki wojny - uszkodzony krucyfiks wydobyty z ruin kościoła i wizerunek Maryi z nadal okupowanego sanktuarium w Kurpes.
Wizyta w Sarajewie była także okazją do spotkania z przedstawicielami najważniejszych niekatolickich wyznań Bośni i Hercegowiny – prawosławia, islamu, judaizmu, które było jeszcze jednym wezwaniem do budowania pokoju i braterskiej jedności. Na zakończenie podróży, podczas ceremonii pożegnania na lotnisku Papież zapewnił ludność Bośni i Hercegowiny, że Kościół będzie ich wspomagał w trudnej drodze budowania cywilizacji miłości. Jan Paweł II wypowiedział słowa wielokrotnie wcześniej przez niego wygłaszane: „Nie jesteście sami. Jesteśmy z wami. Coraz bardziej będziemy z wami". (EP)
Homilia w Sarajewie, 13 kwietnia 1997 / o. M. Zięba OP
Sarajewo jest poniekąd tragicznym symbolem XX wieku. Tu właśnie, na początku stulecia, rozpoczęła się I wojna światowa. Tutaj, pod jego koniec, rozgorzała okrutna bratobójcza wojna pomiędzy narodami byłej Jugosławii. Wojna brutalnie doświadczyła także Kościół katolicki. Na terenie metropolii sarajewskiej, która w czasach komunistycznej ateistycznej dyktatury liczyła 800 tysięcy wiernych, pozostało ich jedynie 170 tysięcy. Dlatego Papież mówi przede wszystkim o pojednaniu i pokoju. Słowa, które wam przynoszę jako moje serdeczne pozdrowienie, są słowami, które wypowiedział Chrystus do swych uczniów po Zmartwychwstaniu: "Pokój wam" (Łk 24,36). Pokój, który Jezus ofiarowuje swoim uczniom, nie jest pokojem narzuconym przez zwycięzców zwyciężonym, przez silniejszych – słabszym. Nie czerpie swego mandatu z siły zbrojnej, przeciwnie – rodzi się z miłości.
Dlatego wielką misją chrześcijan jest przekraczanie podziałów i budowanie pokoju: Nigdy więcej wojny! Nigdy więcej nienawiści i nietolerancji!... Nieludzką logikę przemocy trzeba zastąpić konstruktywną logiką pokoju. Żądza zemsty musi ustąpić miejsca wyzwalającej mocy przebaczenia, która sprzeciwia się fanatycznym nacjonalizmom, prowadzącym do konfliktów etnicznych.
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wyd. WAM, Kraków 2005, s.388-390
- o. Maciej Zięba OP, Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 258-259 ISBN 9788375952520
- Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 1019-1044.
- Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XX,1, s.659-697.
Linki zewnętrzne
- przemówienia wygłoszone podczas pielgrzymki na stronach Watykanu (chorw., ang., wł., portug., hiszp.) [dostęp: 15.04.2014]
