Pielgrzymka zagraniczna (69)

Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji 
(red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.

Sześćdziesiąta dziewiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 5-12 lutego 1996 r. Celem były odwiedziny Gwatemali, Nikaraguy, Salwadoru, Wenezueli.

Przebieg pielgrzymki

5-7 lutego 1996 GWATEMALA

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym, umocnienie pokoju.

Przebieg wizyty w Gwatemali

• 5 lutego

GWATEMALA: Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem) • Przejazd do nuncjatury • Spotkanie z mieszkańcami miasta na placu przed katedrą • Spotkanie z prezydentem

• 6 lutego

ESQUIPULAS: Wizyta w narodowym sanktuarium • Msza Św. na błoniach Valle de Maria

GWATEMALA: Liturgia Słowa na Campo di Marte, koronacja cudownego obrazu Maryi Wniebowziętej - patronki miasta

• 7 lutego

GWATEMALA: Pożegnanie i powrót do Nikaragui

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Swoją 69. pielgrzymkę apostolską rozpoczął Jan Paweł II od ponownej wizyty w Gwatemali. Dalsza trasa wiodła do Nikaragui i Salwadoru, a kończyła się w Wenezueli.

W 13 lat po pierwszej wizycie Papieża w kraju w dalszym ciągu trwały walki partyzanckie. Wojna domowa wraz z kryzysem ekonomicznym doprowadziła 80% spo¬łeczeństwa do nędzy.

Podczas podróży Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Spotkał się ponadto z mieszkańcami stolicy, do których skierował przemówienie - najwięcej uwagi poświęcając młodzieży, zachęcając ją do czynnego udziału w życiu Kościoła i do działalności społecznej.

Oprócz stolicy Papież odwiedził narodowe sanktuarium Gwatemalczyków w Esquipulas, gdzie kultem otoczony jest wizerunek „Czarnego Chrystusa", czczony od 400 lat. W pobliżu, na błoniach Valle de Maria Ojciec Święty odprawił mszę Św., na którą przybyło (przy bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych) ok. 100 tys. wiernych, w tym również z Salwadoru, Hondurasu i Meksyku. Mszę św. koncelebrowali wszyscy biskupi Gwatemali. Homilia papieska poświęcona była męce Chrystusa i potrzebie przylgnięcia do Jego krzyża. Papież mówił: Bóg chce, (...) ażebyśmy w ten sposób zrozumieli, że na tę ofiarną miłość trzeba odpowiadać również miłością i żebyśmy stąd czerpali siłę do kształtowania naszego życia i dźwigania wszystkich krzyżów, jakich na drodze tego życia doświadczamy. Tego samego dnia w Gwatemali, stolicy kraju, Papież przewodniczył Liturgii Słowa, w której wzięło udział ok. 1 min osób. Podczas uroczystości ukoronował obraz Maryi Wniebowziętej - patronki miasta.

(LS)

7 lutego 1996 NIKARAGUA

Cel pielgrzymki

Zamknięcie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego, przekazanie narodowi orędzia pokoju i pojednania, spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Nikaragui

• 7 lutego

MANAGUA: Przylot z Gwatemali. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem panią Violettą Barios de Chamorro) • Msza św. w parku Malecon na zakończenie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego • Spotkanie z prezydentem • Spotkanie z przedstawicielami ruchów religijnych i z duchowieństwem w katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Salwadoru

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Nikaraguę po raz drugi podczas swej 69. podróży apostolskiej, obejmującej oprócz Nikaragui także Gwatemalę, Salwador i Wenezuelę.

Od czasu poprzedniej pielgrzymki papieskiej sytuacja polityczna Nikaragui unormowała się, bowiem w 1987 r. podpisano traktat pokojowy. Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania odbył z przedstawicielami ruchów religijnych i z duchowieństwem. Najważniejszym wydarzeniem była msza św. na zakończenie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego w parku Malecon, gdzie zgromadziło się ok. 500 tys. wiernych. Homilia papieska dotyczyła świętości rodziny i jej znaczenia w wychowaniu każdego człowieka. Papież powiedział m.in.: Rodzina jest z pewnością pierwszym ludzkim środowiskiem, w którym kształtuje się każdy człowiek. Środowisko to wychowuje człowieka, urabia go w duchu rodzinnej kultury. Przyszłość narodów i kultur przebiega przede wszystkim poprzez rodzinę. Park, w którym odbyły się uroczystości, otrzymał imię Jana Pawła II, a w miejscu, gdzie znajdował się ołtarz, wzniesiono duży krzyż na znak pojednania wszystkich Nikaraguańczyków.

(LS)

8 lutego 1996 SALWADOR

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Salwadorze

• 8 lutego

SAN SALWADOR: Przylot z Nikaragui. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (z prezydentem na czele) • Msza św. na błoniach Siglo XXI w intencji umocnienia sprawiedliwości i pokoju • Spotkanie z prezydentem • Przemówienie do młodzieży, seminarzystów i przedstawicieli zgromadzeń życia konsekrowanego • Wizyta w katedrze i modlitwa przy grobie abpa Oscara Arnulfa Romero • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Wenezueli

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Salwador po raz drugi podczas swej 69. podróży apostolskiej, obejmującej także Gwatemalę, Nikaraguę i Wenezuelę.

W czasie tej pielgrzymki Salwador cieszył się już względnym spokojem po długotrwałej wojnie domowej. Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych.

Najważniejszym wydarzeniem pielgrzymki była msza św. na błoniach Siglo XXI (XXI Wieku), odprawiona w intencji umocnienia sprawiedliwości i pokoju. W swej homilii Papież mówił: Chrześcijanie muszą się czynnie włączyć w dzieło wychowania do pokoju przez praktykę przebaczenia (...). W uroczystości wzięło udział ok. 1 mln wiernych.

Na placu Gerarda Barriosa w pobliżu katedry pw. Najświętszego Zbawiciela Papież spotkał się z młodzieżą, seminarzystami i członkami zgromadzeń życia konsekrowanego, do których skierował specjalne przemówienie. Papież wezwał młodych do szukania nowych dróg braterstwa, pokoju, sprawiedliwości i solidarności. Ojciec Święty modlił się także przy grobie abpa Oscara Arnulfa Romero.

(LS)

9-11 lutego 1996 WENEZUELA

Cel pielgrzymki

Drugie spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Wenezueli

• 9 lutego

CARACAS: Przylot z Salwadoru. Powitanie na lotnisku w Maiąuetia przez władze Patia • Spotkanie z prezydentem i członkami korpusu dyplomatycznego • Przejazd do nuncjatury

• 10 lutego

COROMOTO: Wizyta w sanktuarium maryjnym, w nowej bazylice • Msza św. na placu w pobliżu sanktuarium maryjnego

CARACAS: Spotkanie z przedstawicielami świata nauki, kultury i polityki, które odbyło się w Teatrze im. Teresy Carreno

• 11 lutego

CARACAS: Msza św. w intencji rozwoju dzieła nowej ewangelizacji; modlitwa Anioł Pański • Spotkanie z młodzieżą podczas obchodów Dnia Młodzieży ■ Pożegnanie na lotnisku i odlot do Rzymu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki

Wizyta w Wenezueli kończyła 69. podróż apostolską, obejmującą także Gwatemalę, Nikaraguę i Salwador. W tym czasie Wenezuelę dotknął kryzys ekonomiczny, który doprowadził tysiące ludzi do ubóstwa.

Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Odbył spotkania z reprezentantami świata nauki, kultury i polityki, z młodzieżą i z więźniami. Ważnym wydarzeniem była msza św. w Coromoto, gdzie miesiąc wcześniej oddano do użytku nową bazylikę, w której umieszczono cudowny wizerunek Matki Bożej z Coromoto - patronki Wenezueli. W czasie uroczystości przed sanktuarium Ojciec Święty w specjalnej modlitwie zawierzył opiece Maryi cały naród wenezuelski. Figurę Matki Bożej przyozdobił złotym różańcem.

W stolicy Papież odprawił mszę św. w intencji rozwoju dzieła ewangelizacji. Zgromadziło się na niej ok. 1 mln wiernych (śpiewy liturgiczne wykonywał chór złożony z 1300 osób). W homilii Ojciec Święty nawiązał do zbliżającej się rocznicy 500-lecia ewangelizacji kraju.

Duże znaczenie miało spotkanie z przedstawicielami świata nauki, kultury i polityki, do których Papież w swym przemówieniu mówił o budowie sprawiedliwego ładu moralnego. Powiedział m.in.: „Nie można zapominać, że proces zubożenia materialnego prowadzi często do zubożenia moralnego i duchowego jednostek i grup społecznych, zwłaszcza młodzieży. Wywołuje to poważny kryzys, którego źródłem jest brak wartości w sferze etyki, sprawiedliwości, współżycia społecznego, szacunku dla ludzi i dla godności osoby".

(LS)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, t. XII, s. 210, 212-213, 249, 251-252, 259-261.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, s. 749-758, 859-862, 909-912, 927-930.
• "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1996, t.XIX,1, s.221-320.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II