Pielgrzymka zagraniczna (10): Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
m
Linia 29: Linia 29:
  
 
CHARAKTERYSTYKA I NAJWAŻNIEJSZE PRZESŁANIE PIELGRZYMKI
 
CHARAKTERYSTYKA I NAJWAŻNIEJSZE PRZESŁANIE PIELGRZYMKI
Swoją 10. podróż apostolską na kontynent afrykański rozpoczął Jan Paweł II od Nigerii (Benin, [[Gabon]], [[Gwinea Równikowa]]). Była to pierwsza podróż Ojca Święte¬go po zamachu na Jego życie w 1981 r. W strukturze wyznaniowej Nigerii dominują [[islam|muzułmanie]] (45%), natomiast katolicy stanowią 12% populacji i są najliczniejsi wśród ludu Ibo, zamieszkującego południowo-wschodnią część kraju.
+
Swoją 10. podróż apostolską na kontynent afrykański rozpoczął Jan Paweł II od Nigerii (Benin, [[Gabon]], [[Gwinea Równikowa]]). Była to pierwsza podróż Ojca Świętego po zamachu na Jego życie w 1981 r. W strukturze wyznaniowej Nigerii dominują [[islam|muzułmanie]] (45%), natomiast katolicy stanowią 12% populacji i są najliczniejsi wśród ludu Ibo, zamieszkującego południowo-wschodnią część kraju.
Program wizyty w Nigerii był bardzo bogaty. Do ważniejszych wydarzeń pielgrzymki należy zaliczyć pobyt Ojca Świętego w mieście Onitsha. Papież celebrował mszę św. dla rodzin, która była połączona z udzieleniem sakramentów chrztu i bierzmowania 31 katechumenom (liczba odpowiadająca liczbie diecezji Nigerii). W swej homilii Ojciec Święty poruszał sprawy życia w [[rodzina|rodzinie]], mówiąc m.in., że „w zamiarze Stworzyciela rodzina jest wspólnotą ludzi, przeto forma podstawowa życia i miłości w rodzinie wy¬raża się w poszanowaniu każdej osoby i każdego poszczególnego członka rodziny. (...) Szacunek w najgłębszym tego słowa znaczeniu oznacza wierność. (...) [[małżeństwo|Mężowie i żony]] - kochajcie się, poświęcając się jedno drugiemu i waszym [[dziecko|dzieciom]]. Oddalcie wszelką pokusę wzajemnej zdrady". W nabożeństwie uczestniczyło 1,5 mln wiernych.
+
Program wizyty w Nigerii był bardzo bogaty. Do ważniejszych wydarzeń pielgrzymki należy zaliczyć pobyt Ojca Świętego w mieście Onitsha. Papież celebrował mszę św. dla rodzin, która była połączona z udzieleniem sakramentów chrztu i bierzmowania 31 katechumenom (liczba odpowiadająca liczbie diecezji Nigerii). W swej homilii Ojciec Święty poruszał sprawy życia w [[rodzina|rodzinie]], mówiąc m.in., że „w zamiarze Stworzyciela rodzina jest wspólnotą ludzi, przeto forma podstawowa życia i miłości w rodzinie wyraża się w poszanowaniu każdej osoby i każdego poszczególnego członka rodziny. (...) Szacunek w najgłębszym tego słowa znaczeniu oznacza wierność. (...) [[małżeństwo|Mężowie i żony]] - kochajcie się, poświęcając się jedno drugiemu i waszym [[dziecko|dzieciom]]. Oddalcie wszelką pokusę wzajemnej zdrady". W nabożeństwie uczestniczyło 1,5 mln wiernych.
Podczas wizyty w szpitalu św. Karola Boromeusza Jan Paweł II wyraził swą ra¬dość z możliwości odwiedzenia [[chorzy|chorych]] i [[osoby starsze|starszych osób]], które nazwał „skarbem w oczach Bożych". Prosił starsze osoby, aby dzieliły się swą wiedzą, mądrością i do¬świadczeniem: „Macie coś bardzo ważnego do zaofiarowania światu, a wasz wkład jest oczyszczony i wzbogacony przez cierpliwość i miłość, które posiadacie, gdy jeste¬ście złączeni z Chrystusem".
+
Podczas wizyty w szpitalu św. Karola Boromeusza Jan Paweł II wyraził swą radość z możliwości odwiedzenia [[chorzy|chorych]] i [[osoby starsze|starszych osób]], które nazwał „skarbem w oczach Bożych". Prosił starsze osoby, aby dzieliły się swą wiedzą, mądrością i doświadczeniem: „Macie coś bardzo ważnego do zaofiarowania światu, a wasz wkład jest oczyszczony i wzbogacony przez cierpliwość i miłość, które posiadacie, gdy jesteście złączeni z Chrystusem".
Trzeci dzień podróży apostolskiej Papież spędził w Kadunie. Najważniejszym mo¬mentem tego dnia były uroczyste święcenia kapłańskie 92 diakonów pochodzących ze wszystkich diecezji Nigerii. W homilii Ojciec Święty zwrócił się do diakonów m.in. słowa¬mi: „Moi Bracia, każdy z was otrzymał od Pana wezwanie do kapłaństwa i wraz z tym przywilej nazywania się sługą Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo daje władzę i nakłada obowiązek przepowiadania Ewangelii i [[ewangelizacja|głoszenia jej]] w imię Kościoła. (...) Niech sło¬wa Drugiej Modlitwy Eucharystycznej będą dla was wyrazem stałej wdzięczności za wasze powołanie: «Ojcze, dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i To¬bie służyli". Po Komunii św. i odmówieniu modlitwy [[Anioł Pański]] Jan Paweł II od¬czytał akt zawierzenia Nigerii [[Matka Boża|Matce Bożej]].
+
Trzeci dzień podróży apostolskiej Papież spędził w Kadunie. Najważniejszym momentem tego dnia były uroczyste święcenia kapłańskie 92 diakonów pochodzących ze wszystkich diecezji Nigerii. W homilii Ojciec Święty zwrócił się do diakonów m.in. słowami: „Moi Bracia, każdy z was otrzymał od Pana wezwanie do kapłaństwa i wraz z tym przywilej nazywania się sługą Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo daje władzę i nakłada obowiązek przepowiadania Ewangelii i [[ewangelizacja|głoszenia jej]] w imię Kościoła. (...) Niech słowa Drugiej Modlitwy Eucharystycznej będą dla was wyrazem stałej wdzięczności za wasze powołanie: «Ojcze, dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli". Po Komunii św. i odmówieniu modlitwy [[Anioł Pański]] Jan Paweł II odczytał akt zawierzenia Nigerii [[Matka Boża|Matce Bożej]].
W trakcie pielgrzymki Jan Paweł II spotykał się i celebrował msze św. dla osób z różnych grup społecznych: duchownych, młodzieży, studentów i intelektualistów, dy¬plomatów i robotników. Do tej ostatniej grupy skierowana była homilia podczas mszy św. sprawowanej w Lagos ostatniego dnia pobytu w Nigerii. Papież powiedział wówczas m.in.: „Ludzie pracy cieszą się Bożą godnością. Bóg mógłby stworzyć wszystko na ziemi w formie doskonałej, zdecydował jednak inaczej. Pragnie On, abyśmy mieli udział w udoskonalaniu rzeczy przez Niego stworzonych. Uczestniczymy bowiem przez na¬szą [[praca|pracę]] w stwórczym działaniu samego Boga". Tego samego dnia Jan Paweł II spo¬tkał się także z Polakami mieszkającymi i pracującymi w Nigerii. Papież wyraził głęboką radość z tego spotkania i życzenia, aby – tak jak dotychczas - godnie reprezentowali Ojczyzną i owocnie pracowali dla Nigerii.
+
W trakcie pielgrzymki Jan Paweł II spotykał się i celebrował msze św. dla osób z różnych grup społecznych: duchownych, młodzieży, studentów i intelektualistów, dyplomatów i robotników. Do tej ostatniej grupy skierowana była homilia podczas mszy św. sprawowanej w Lagos ostatniego dnia pobytu w Nigerii. Papież powiedział wówczas m.in.: „Ludzie pracy cieszą się Bożą godnością. Bóg mógłby stworzyć wszystko na ziemi w formie doskonałej, zdecydował jednak inaczej. Pragnie On, abyśmy mieli udział w udoskonalaniu rzeczy przez Niego stworzonych. Uczestniczymy bowiem przez naszą [[praca|pracę]] w stwórczym działaniu samego Boga". Tego samego dnia Jan Paweł II spotkał się także z Polakami mieszkającymi i pracującymi w Nigerii. Papież wyraził głęboką radość z tego spotkania i życzenia, aby – tak jak dotychczas - godnie reprezentowali Ojczyzną i owocnie pracowali dla Nigerii.
W planie pielgrzymki było również spotkanie Ojca Świętego z wyznawcami isla¬mu. Niestety, zostało ono w ostatniej chwili odwołane, ze względu na „niemożność wypracowania wspólnego stanowiska przez różne frakcje". Papież znalazł jednak sposób, aby wygłosić swoje przemówienie do muzułmanów. W salonie recepcyjnym na lotnisku w Kadunie zwrócił się do przedstawicieli miejscowych władz, mówiąc m.in.: „Żyjemy pod słońcem jedynego, [[Miłosierdzie Boże|miłosiernego Boga]]. Prawdziwie możemy na¬zywać się braćmi i siostrami. (...) Możemy razem pracować na rzecz zgody i jedności narodowej".
+
W planie pielgrzymki było również spotkanie Ojca Świętego z wyznawcami islamu. Niestety, zostało ono w ostatniej chwili odwołane, ze względu na „niemożność wypracowania wspólnego stanowiska przez różne frakcje". Papież znalazł jednak sposób, aby wygłosić swoje przemówienie do muzułmanów. W salonie recepcyjnym na lotnisku w Kadunie zwrócił się do przedstawicieli miejscowych władz, mówiąc m.in.: „Żyjemy pod słońcem jedynego, [[Miłosierdzie Boże|miłosiernego Boga]]. Prawdziwie możemy nazywać się braćmi i siostrami. (...) Możemy razem pracować na rzecz zgody i jedności narodowej".
W trakcie podróży Ojciec Święty starał się w swych przemówieniach poruszać również sprawy trudne, np. w mowie skierowanej do biskupów Nigerii, dotyczącej [[ewangelizacja|ewange¬lizacji]], powrócił do problemu [[inkulturacja|inkulturacji]] i dominacji jednej kultury nad drugą. Papież powiedział m.in., że Kościół „odnosi się z szacunkiem do kultury każdego narodu. Ofiarowując orędzie ewangeliczne, nie ma on zamiaru niszczenia ani obalania tego, co jest dobre i piękne. (...) Kościół niesie Chrystusa, nie zaś kulturę innego narodu".
+
W trakcie podróży Ojciec Święty starał się w swych przemówieniach poruszać również sprawy trudne, np. w mowie skierowanej do biskupów Nigerii, dotyczącej [[ewangelizacja|ewangelizacji]], powrócił do problemu [[inkulturacja|inkulturacji]] i dominacji jednej kultury nad drugą. Papież powiedział m.in., że Kościół „odnosi się z szacunkiem do kultury każdego narodu. Ofiarowując orędzie ewangeliczne, nie ma on zamiaru niszczenia ani obalania tego, co jest dobre i piękne. (...) Kościół niesie Chrystusa, nie zaś kulturę innego narodu".
W krótkim przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty zwrócił się do nigeryjskich dzieci i przypomniał im słowa Jezusa, aby czynić bliźniemu to, co chcieliby, aby im czyniono, i zakończył: „Tak postępując, posiadacie więcej mocy aniżeli wszystkie elektro¬wnie atomowe świata, bowiem jest to moc przynosząca światu pokój i szczęście". (DS)
+
W krótkim przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty zwrócił się do nigeryjskich dzieci i przypomniał im słowa Jezusa, aby czynić bliźniemu to, co chcieliby, aby im czyniono, i zakończył: „Tak postępując, posiadacie więcej mocy aniżeli wszystkie elektrownie atomowe świata, bowiem jest to moc przynosząca światu pokój i szczęście". (DS)
 +
 
  
  

Wersja z 13:26, 26 lut 2014

Dziesiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12-19 lutego 1982 r. Celem były odwiedziny Nigerii, Beninu, Gabonu i Gwinei Równikowej.

Przebieg pielgrzymki

12-17 lutego 1982 NIGERIA

CEL PIELGRZYMKI Umocnienie w wierze Kościoła w Nigerii.

PRZEBIEG PIELGRZYMKI

  • 12 lutego

LAGOS: Powitanie na lotnisku • Msza św. na National Stadium • Spotkanie w siedzi¬bie prezydenta Nigerii

  • 13 lutego

ON1TSHA: Msza św. • Spotkanie z młodzieżą na stadionie • Wizyta w szpitalu św. Ka¬rola Boromeusza ENUGU: Wizyta w wyższym seminarium duchownym

  • 14 lutego

KADUNA: Msza św. połączona z uroczystymi święceniami kapłańskimi 92 diakonów i zawierzeniem Nigerii Matce Bożej • Spotkanie w katedrze pw. św. Józefa z organi¬zacjami laikatu: przedstawicielami katechetów z całej Nigerii, władzami National Laity Council i członkami katolickich organizacji kobiecych • Przemówienie w salonie recepcyjnym lotniska do przedstawicieli miejscowych władz, z gubernatorem stanu na czele

  • 15 lutego

IBADAN: Msza św. na terenie miasteczka uniwersyteckiego • Wizyta w seminarium duchownym LAGOS: Spotkanie w ogrodach nuncjatury z przedstawicielami komitetów organizu¬jących wizytę Ojca Świętego w Nigerii • Spotkanie w budynku nuncjatury z biskupami tego kraju

  • 16 lutego

LAGOS: Msza św. w katedrze Świętego Krzyża w intencji świata pracy • Spotkanie w ogrodach nuncjatury z korpusem dyplomatycznym • Spotkanie z Polakami w siedzi¬bie nuncjatury • Spotkanie z pracownikami włoskiego koncernu naftowego AGIP • Spotkanie ze współpracownikami nuncjatury i z przedstawicielami innych wyznań chrze¬ścijańskich • Spotkanie z przedstawicielami prasy, radia i telewizji

  • 17 lutego

LAGOS: Pożegnanie na lotnisku. Odlot do Beninu

CHARAKTERYSTYKA I NAJWAŻNIEJSZE PRZESŁANIE PIELGRZYMKI Swoją 10. podróż apostolską na kontynent afrykański rozpoczął Jan Paweł II od Nigerii (Benin, Gabon, Gwinea Równikowa). Była to pierwsza podróż Ojca Świętego po zamachu na Jego życie w 1981 r. W strukturze wyznaniowej Nigerii dominują muzułmanie (45%), natomiast katolicy stanowią 12% populacji i są najliczniejsi wśród ludu Ibo, zamieszkującego południowo-wschodnią część kraju. Program wizyty w Nigerii był bardzo bogaty. Do ważniejszych wydarzeń pielgrzymki należy zaliczyć pobyt Ojca Świętego w mieście Onitsha. Papież celebrował mszę św. dla rodzin, która była połączona z udzieleniem sakramentów chrztu i bierzmowania 31 katechumenom (liczba odpowiadająca liczbie diecezji Nigerii). W swej homilii Ojciec Święty poruszał sprawy życia w rodzinie, mówiąc m.in., że „w zamiarze Stworzyciela rodzina jest wspólnotą ludzi, przeto forma podstawowa życia i miłości w rodzinie wyraża się w poszanowaniu każdej osoby i każdego poszczególnego członka rodziny. (...) Szacunek w najgłębszym tego słowa znaczeniu oznacza wierność. (...) Mężowie i żony - kochajcie się, poświęcając się jedno drugiemu i waszym dzieciom. Oddalcie wszelką pokusę wzajemnej zdrady". W nabożeństwie uczestniczyło 1,5 mln wiernych. Podczas wizyty w szpitalu św. Karola Boromeusza Jan Paweł II wyraził swą radość z możliwości odwiedzenia chorych i starszych osób, które nazwał „skarbem w oczach Bożych". Prosił starsze osoby, aby dzieliły się swą wiedzą, mądrością i doświadczeniem: „Macie coś bardzo ważnego do zaofiarowania światu, a wasz wkład jest oczyszczony i wzbogacony przez cierpliwość i miłość, które posiadacie, gdy jesteście złączeni z Chrystusem". Trzeci dzień podróży apostolskiej Papież spędził w Kadunie. Najważniejszym momentem tego dnia były uroczyste święcenia kapłańskie 92 diakonów pochodzących ze wszystkich diecezji Nigerii. W homilii Ojciec Święty zwrócił się do diakonów m.in. słowami: „Moi Bracia, każdy z was otrzymał od Pana wezwanie do kapłaństwa i wraz z tym przywilej nazywania się sługą Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo daje władzę i nakłada obowiązek przepowiadania Ewangelii i głoszenia jej w imię Kościoła. (...) Niech słowa Drugiej Modlitwy Eucharystycznej będą dla was wyrazem stałej wdzięczności za wasze powołanie: «Ojcze, dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli". Po Komunii św. i odmówieniu modlitwy Anioł Pański Jan Paweł II odczytał akt zawierzenia Nigerii Matce Bożej. W trakcie pielgrzymki Jan Paweł II spotykał się i celebrował msze św. dla osób z różnych grup społecznych: duchownych, młodzieży, studentów i intelektualistów, dyplomatów i robotników. Do tej ostatniej grupy skierowana była homilia podczas mszy św. sprawowanej w Lagos ostatniego dnia pobytu w Nigerii. Papież powiedział wówczas m.in.: „Ludzie pracy cieszą się Bożą godnością. Bóg mógłby stworzyć wszystko na ziemi w formie doskonałej, zdecydował jednak inaczej. Pragnie On, abyśmy mieli udział w udoskonalaniu rzeczy przez Niego stworzonych. Uczestniczymy bowiem przez naszą pracę w stwórczym działaniu samego Boga". Tego samego dnia Jan Paweł II spotkał się także z Polakami mieszkającymi i pracującymi w Nigerii. Papież wyraził głęboką radość z tego spotkania i życzenia, aby – tak jak dotychczas - godnie reprezentowali Ojczyzną i owocnie pracowali dla Nigerii. W planie pielgrzymki było również spotkanie Ojca Świętego z wyznawcami islamu. Niestety, zostało ono w ostatniej chwili odwołane, ze względu na „niemożność wypracowania wspólnego stanowiska przez różne frakcje". Papież znalazł jednak sposób, aby wygłosić swoje przemówienie do muzułmanów. W salonie recepcyjnym na lotnisku w Kadunie zwrócił się do przedstawicieli miejscowych władz, mówiąc m.in.: „Żyjemy pod słońcem jedynego, miłosiernego Boga. Prawdziwie możemy nazywać się braćmi i siostrami. (...) Możemy razem pracować na rzecz zgody i jedności narodowej". W trakcie podróży Ojciec Święty starał się w swych przemówieniach poruszać również sprawy trudne, np. w mowie skierowanej do biskupów Nigerii, dotyczącej ewangelizacji, powrócił do problemu inkulturacji i dominacji jednej kultury nad drugą. Papież powiedział m.in., że Kościół „odnosi się z szacunkiem do kultury każdego narodu. Ofiarowując orędzie ewangeliczne, nie ma on zamiaru niszczenia ani obalania tego, co jest dobre i piękne. (...) Kościół niesie Chrystusa, nie zaś kulturę innego narodu". W krótkim przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty zwrócił się do nigeryjskich dzieci i przypomniał im słowa Jezusa, aby czynić bliźniemu to, co chcieliby, aby im czyniono, i zakończył: „Tak postępując, posiadacie więcej mocy aniżeli wszystkie elektrownie atomowe świata, bowiem jest to moc przynosząca światu pokój i szczęście". (DS)


Źródła

Bibliografia

  • (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.xxx

// M-kę i Pallotinum dodać...

Linki zewnętrzne

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II