Pielgrzymka zagraniczna (10)

Dziesiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 12-19 lutego 1982 r. Celem były odwiedziny Nigerii, Beninu, Gabonu i Gwinei Równikowej.

Przebieg pielgrzymki

12-17 lutego 1982 NIGERIA

Cel pielgrzymki

Umocnienie w wierze Kościoła w Nigerii.

Przebieg wizyty w Nigerii

• 12 lutego

LAGOS: Powitanie na lotnisku • Msza św. na National Stadium • Spotkanie w siedzibie prezydenta Nigerii

• 13 lutego

ON1TSHA: Msza św. • Spotkanie z młodzieżą na stadionie • Wizyta w szpitalu św. Karola Boromeusza

ENUGU: Wizyta w wyższym seminarium duchownym

• 14 lutego

KADUNA: Msza św. połączona z uroczystymi święceniami kapłańskimi 92 diakonów i zawierzeniem Nigerii Matce Bożej • Spotkanie w katedrze pw. św. Józefa z organizacjami laikatu: przedstawicielami katechetów z całej Nigerii, władzami National Laity Council i członkami katolickich organizacji kobiecych • Przemówienie w salonie recepcyjnym lotniska do przedstawicieli miejscowych władz, z gubernatorem stanu na czele

• 15 lutego

IBADAN: Msza św. na terenie miasteczka uniwersyteckiego • Wizyta w seminarium duchownym

LAGOS: Spotkanie w ogrodach nuncjatury z przedstawicielami komitetów organizujących wizytę Ojca Świętego w Nigerii • Spotkanie w budynku nuncjatury z biskupami tego kraju

• 16 lutego

LAGOS: Msza św. w katedrze Świętego Krzyża w intencji świata pracy • Spotkanie w ogrodach nuncjatury z korpusem dyplomatycznym • Spotkanie z Polakami w siedzibie nuncjatury • Spotkanie z pracownikami włoskiego koncernu naftowego AGIP • Spotkanie ze współpracownikami nuncjatury i z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich • Spotkanie z przedstawicielami prasy, radia i telewizji

• 17 lutego

LAGOS: Pożegnanie na lotnisku. Odlot do Beninu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki

Swoją 10. podróż apostolską na kontynent afrykański rozpoczął Jan Paweł II od Nigerii (Benin, Gabon, Gwinea Równikowa). Była to pierwsza podróż Ojca Świętego po zamachu na Jego życie w 1981 r. W strukturze wyznaniowej Nigerii dominują muzułmanie (45%), natomiast katolicy stanowią 12% populacji i są najliczniejsi wśród ludu Ibo, zamieszkującego południowo-wschodnią część kraju.

Program wizyty w Nigerii był bardzo bogaty. Do ważniejszych wydarzeń pielgrzymki należy zaliczyć pobyt Ojca Świętego w mieście Onitsha. Papież celebrował mszę św. dla rodzin, która była połączona z udzieleniem sakramentów chrztu i bierzmowania 31 katechumenom (liczba odpowiadająca liczbie diecezji Nigerii). W swej homilii Ojciec Święty poruszał sprawy życia w rodzinie, mówiąc m.in., że „w zamiarze Stworzyciela rodzina jest wspólnotą ludzi, przeto forma podstawowa życia i miłości w rodzinie wyraża się w poszanowaniu każdej osoby i każdego poszczególnego członka rodziny. (...) Szacunek w najgłębszym tego słowa znaczeniu oznacza wierność. (...) Mężowie i żony - kochajcie się, poświęcając się jedno drugiemu i waszym dzieciom. Oddalcie wszelką pokusę wzajemnej zdrady". W nabożeństwie uczestniczyło 1,5 mln wiernych.

Podczas wizyty w szpitalu św. Karola Boromeusza Jan Paweł II wyraził swą radość z możliwości odwiedzenia chorych i starszych osób, które nazwał „skarbem w oczach Bożych". Prosił starsze osoby, aby dzieliły się swą wiedzą, mądrością i doświadczeniem: „Macie coś bardzo ważnego do zaofiarowania światu, a wasz wkład jest oczyszczony i wzbogacony przez cierpliwość i miłość, które posiadacie, gdy jesteście złączeni z Chrystusem".

Trzeci dzień podróży apostolskiej Papież spędził w Kadunie. Najważniejszym momentem tego dnia były uroczyste święcenia kapłańskie 92 diakonów pochodzących ze wszystkich diecezji Nigerii. W homilii Ojciec Święty zwrócił się do diakonów m.in. słowami: „Moi Bracia, każdy z was otrzymał od Pana wezwanie do kapłaństwa i wraz z tym przywilej nazywania się sługą Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo daje władzę i nakłada obowiązek przepowiadania Ewangelii i głoszenia jej w imię Kościoła. (...) Niech słowa Drugiej Modlitwy Eucharystycznej będą dla was wyrazem stałej wdzięczności za wasze powołanie: «Ojcze, dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli". Po Komunii św. i odmówieniu modlitwy Anioł Pański Jan Paweł II odczytał akt zawierzenia Nigerii Matce Bożej.

W trakcie pielgrzymki Jan Paweł II spotykał się i celebrował msze św. dla osób z różnych grup społecznych: duchownych, młodzieży, studentów i intelektualistów, dyplomatów i robotników. Do tej ostatniej grupy skierowana była homilia podczas mszy św. sprawowanej w Lagos ostatniego dnia pobytu w Nigerii. Papież powiedział wówczas m.in.: „Ludzie pracy cieszą się Bożą godnością. Bóg mógłby stworzyć wszystko na ziemi w formie doskonałej, zdecydował jednak inaczej. Pragnie On, abyśmy mieli udział w udoskonalaniu rzeczy przez Niego stworzonych. Uczestniczymy bowiem przez naszą pracę w stwórczym działaniu samego Boga". Tego samego dnia Jan Paweł II spotkał się także z Polakami mieszkającymi i pracującymi w Nigerii. Papież wyraził głęboką radość z tego spotkania i życzenia, aby – tak jak dotychczas - godnie reprezentowali Ojczyzną i owocnie pracowali dla Nigerii.

W planie pielgrzymki było również spotkanie Ojca Świętego z wyznawcami islamu. Niestety, zostało ono w ostatniej chwili odwołane, ze względu na „niemożność wypracowania wspólnego stanowiska przez różne frakcje". Papież znalazł jednak sposób, aby wygłosić swoje przemówienie do muzułmanów. W salonie recepcyjnym na lotnisku w Kadunie zwrócił się do przedstawicieli miejscowych władz, mówiąc m.in.: „Żyjemy pod słońcem jedynego, miłosiernego Boga. Prawdziwie możemy nazywać się braćmi i siostrami. (...) Możemy razem pracować na rzecz zgody i jedności narodowej".

W trakcie podróży Ojciec Święty starał się w swych przemówieniach poruszać również sprawy trudne, np. w mowie skierowanej do biskupów Nigerii, dotyczącej ewangelizacji, powrócił do problemu inkulturacji i dominacji jednej kultury nad drugą. Papież powiedział m.in., że Kościół „odnosi się z szacunkiem do kultury każdego narodu. Ofiarowując orędzie ewangeliczne, nie ma on zamiaru niszczenia ani obalania tego, co jest dobre i piękne. (...) Kościół niesie Chrystusa, nie zaś kulturę innego narodu".

W krótkim przemówieniu pożegnalnym Ojciec Święty zwrócił się do nigeryjskich dzieci i przypomniał im słowa Jezusa, aby czynić bliźniemu to, co chcieliby, aby im czyniono, i zakończył: „Tak postępując, posiadacie więcej mocy aniżeli wszystkie elektrownie atomowe świata, bowiem jest to moc przynosząca światu pokój i szczęście".

(DS)

17 lutego 1982 BENIN

Cel pielgrzymki

Utwierdzenie w wierze chrześcijan w Beninie.

Przebieg wizyty w Beninie

• 17 lutego

COTONOU: Przylot z Nigerii • Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe • Msza św. na Stade Municipal • Wizyta w rezydencji prezydenta państwa • Spotkanie w pałacu arcybiskupim z członkami Episkopatu Beninu • Skromna uroczystość pożegnalna i odlot do Gabonu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki

Benin jest krajem wielowyznaniowym. Jego mieszkańcy są w większości wyznawcami religii tradycyjnych (65%). Katolicy stanowią 18% całej populacji.

Podczas swej pierwszej wizyty w Beninie Jan Paweł II spędził tam tylko kilka godzin. Na trasie 10. pielgrzymki Jana Pawła II, który przybył tu z Nigerii, były jeszcze wizyty w Gabonie i Gwinei Równikowej. Po ceremonii powitania Papież udał się na Stade Municipal, gdzie odprawił mszę św. Uczestniczył w niej m.in. płk Kerekou, przywódca przewrotu wojskowego w 1972 r., w wyniku którego powstała Ludowa Republika Beninu - rządzona przez partię rewolucji ludowej. Wówczas rozpoczęły się też represje wobec Kościoła. Wizyta Ojca Świętego niewątpliwie świadczyła o postępującej normalizacji stosunków państwo-Kościół. Papieska homilia poświęcona była ewangelizacji Beninu. Jan Paweł II zwrócił się do zebranych następującymi słowami: „Szczep Ewangelii przynosi nowe owoce na drzewie żywiącym się sokami Afryki. W ten sposób mężczyźni i kobiety zyskują swą autentyczną osobowość ludzką i chrześcijańską, w zgodzie z samym sobą, to znaczy z własną duszą afrykańską".

Po mszy św. Papież złożył wizytę w rezydencji prezydenta Nathieu Kerekou, gdzie w swym wystąpieniu zanalizował sytuację katolików w Beninie. Potwierdzając ich wolę udziału w rozwoju kraju, Papież stwierdził, że nie może się to jednak odbywać kosztem praktyk religijnych. Wierni Beninu „nie mogą zgodzić się na nauczanie niezgodne z ich sumieniem; oni wiedzą, że nie samym chlebem żyje człowiek".

(DS)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s.xxx

// M-kę i Pallotinum dodać...

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II