Pielgrzymka zagraniczna (69)
Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.
Sześćdziesiąta dziewiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 5-12 lutego 1996. Celem były odwiedziny Gwatemali, Nikaraguy, Salwadoru, Wenezueli.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
5-7 lutego 1996 GWATEMALA
Cel pielgrzymki
Spotkanie z Kościołem lokalnym, umocnienie pokoju.
Przebieg wizyty w Gwatemali
- 5 lutego
- GWATEMALA: Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem) • Przejazd do nuncjatury • Spotkanie z mieszkańcami miasta na placu przed katedrą • Spotkanie z prezydentem
- 6 lutego
- ESQUIPULAS: Wizyta w narodowym sanktuarium • Msza Św. na błoniach Valle de Maria
- GWATEMALA: Liturgia Słowa na Campo di Marte, koronacja cudownego obrazu Maryi Wniebowziętej - patronki miasta
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Swoją 69. pielgrzymkę apostolską rozpoczął Jan Paweł II od ponownej wizyty w Gwatemali. Dalsza trasa wiodła do Nikaragui i Salwadoru, a kończyła się w Wenezueli.
W 13 lat po pierwszej wizycie Papieża w kraju w dalszym ciągu trwały walki partyzanckie. Wojna domowa wraz z kryzysem ekonomicznym doprowadziła 80% społeczeństwa do nędzy.
Podczas podróży Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Spotkał się ponadto z mieszkańcami stolicy, do których skierował przemówienie - najwięcej uwagi poświęcając młodzieży, zachęcając ją do czynnego udziału w życiu Kościoła i do działalności społecznej.
Oprócz stolicy Papież odwiedził narodowe sanktuarium Gwatemalczyków w Esquipulas, gdzie kultem otoczony jest wizerunek „Czarnego Chrystusa", czczony od 400 lat. W pobliżu, na błoniach Valle de Maria Ojciec Święty odprawił mszę Św., na którą przybyło (przy bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych) ok. 100 tys. wiernych, w tym również z Salwadoru, Hondurasu i Meksyku. Mszę św. koncelebrowali wszyscy biskupi Gwatemali. Homilia papieska poświęcona była męce Chrystusa i potrzebie przylgnięcia do Jego krzyża. Papież mówił: Bóg chce, (...) ażebyśmy w ten sposób zrozumieli, że na tę ofiarną miłość trzeba odpowiadać również miłością i żebyśmy stąd czerpali siłę do kształtowania naszego życia i dźwigania wszystkich krzyżów, jakich na drodze tego życia doświadczamy. Tego samego dnia w Gwatemali, stolicy kraju, Papież przewodniczył Liturgii Słowa, w której wzięło udział ok. 1 min osób. Podczas uroczystości ukoronował obraz Maryi Wniebowziętej - patronki miasta.
(LS)
7 lutego 1996 NIKARAGUA
Cel pielgrzymki
Zamknięcie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego, przekazanie narodowi orędzia pokoju i pojednania, spotkanie z Kościołem lokalnym.
Przebieg wizyty w Nikaragui
- 7 lutego
- MANAGUA: Przylot z Gwatemali. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem panią Violettą Barios de Chamorro) • Msza św. w parku Malecon na zakończenie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego • Spotkanie z prezydentem • Spotkanie z przedstawicielami ruchów religijnych i z duchowieństwem w katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Salwadoru
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Papież odwiedził Nikaraguę po raz drugi podczas swej 69. podróży apostolskiej, obejmującej oprócz Nikaragui także Gwatemalę, Salwador i Wenezuelę.
Od czasu poprzedniej pielgrzymki papieskiej sytuacja polityczna Nikaragui unormowała się, bowiem w 1987 r. podpisano traktat pokojowy. Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania odbył z przedstawicielami ruchów religijnych i z duchowieństwem. Najważniejszym wydarzeniem była msza św. na zakończenie Krajowego Kongresu Eucharystyczno-Maryjnego w parku Malecon, gdzie zgromadziło się ok. 500 tys. wiernych. Homilia papieska dotyczyła świętości rodziny i jej znaczenia w wychowaniu każdego człowieka. Papież powiedział m.in.: Rodzina jest z pewnością pierwszym ludzkim środowiskiem, w którym kształtuje się każdy człowiek. Środowisko to wychowuje człowieka, urabia go w duchu rodzinnej kultury. Przyszłość narodów i kultur przebiega przede wszystkim poprzez rodzinę. Park, w którym odbyły się uroczystości, otrzymał imię Jana Pawła II, a w miejscu, gdzie znajdował się ołtarz, wzniesiono duży krzyż na znak pojednania wszystkich Nikaraguańczyków.
(LS)
8 lutego 1996 SALWADOR
Cel pielgrzymki
Spotkanie z Kościołem lokalnym.
Przebieg wizyty w Salwadorze
- 8 lutego
- SAN SALWADOR: Przylot z Nikaragui. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (z prezydentem na czele) • Msza św. na błoniach Siglo XXI w intencji umocnienia sprawiedliwości i pokoju • Spotkanie z prezydentem • Przemówienie do młodzieży, seminarzystów i przedstawicieli zgromadzeń życia konsekrowanego • Wizyta w katedrze i modlitwa przy grobie abpa Oscara Arnulfa Romero • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Wenezueli
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Papież odwiedził Salwador po raz drugi podczas swej 69. podróży apostolskiej, obejmującej także Gwatemalę, Nikaraguę i Wenezuelę.
W czasie tej pielgrzymki Salwador cieszył się już względnym spokojem po długotrwałej wojnie domowej. Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych.
Najważniejszym wydarzeniem pielgrzymki była msza św. na błoniach Siglo XXI (XXI Wieku), odprawiona w intencji umocnienia sprawiedliwości i pokoju. W swej homilii Papież mówił: Chrześcijanie muszą się czynnie włączyć w dzieło wychowania do pokoju przez praktykę przebaczenia (...). W uroczystości wzięło udział ok. 1 mln wiernych.
Na placu Gerarda Barriosa w pobliżu katedry pw. Najświętszego Zbawiciela Papież spotkał się z młodzieżą, seminarzystami i członkami zgromadzeń życia konsekrowanego, do których skierował specjalne przemówienie. Papież wezwał młodych do szukania nowych dróg braterstwa, pokoju, sprawiedliwości i solidarności. Ojciec Święty modlił się także przy grobie abpa Oscara Arnulfa Romero.
(LS)
9-11 lutego 1996 WENEZUELA
Cel pielgrzymki
Drugie spotkanie z Kościołem lokalnym.
Przebieg wizyty w Wenezueli
- 9 lutego
- CARACAS: Przylot z Salwadoru. Powitanie na lotnisku w Maiąuetia przez władze Patia • Spotkanie z prezydentem i członkami korpusu dyplomatycznego • Przejazd do nuncjatury
- 10 lutego
- COROMOTO: Wizyta w sanktuarium maryjnym, w nowej bazylice • Msza św. na placu w pobliżu sanktuarium maryjnego
- CARACAS: Spotkanie z przedstawicielami świata nauki, kultury i polityki, które odbyło się w Teatrze im. Teresy Carreno
- 11 lutego
- CARACAS: Msza św. w intencji rozwoju dzieła nowej ewangelizacji; modlitwa Anioł Pański • Spotkanie z młodzieżą podczas obchodów Dnia Młodzieży • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Rzymu
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki
Wizyta w Wenezueli kończyła 69. podróż apostolską, obejmującą także Gwatemalę, Nikaraguę i Salwador. W tym czasie Wenezuelę dotknął kryzys ekonomiczny, który doprowadził tysiące ludzi do ubóstwa.
Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Odbył spotkania z reprezentantami świata nauki, kultury i polityki, z młodzieżą i z więźniami. Ważnym wydarzeniem była msza św. w Coromoto, gdzie miesiąc wcześniej oddano do użytku nową bazylikę, w której umieszczono cudowny wizerunek Matki Bożej z Coromoto - patronki Wenezueli. W czasie uroczystości przed sanktuarium Ojciec Święty w specjalnej modlitwie zawierzył opiece Maryi cały naród wenezuelski. Figurę Matki Bożej przyozdobił złotym różańcem.
W stolicy Papież odprawił mszę św. w intencji rozwoju dzieła ewangelizacji. Zgromadziło się na niej ok. 1 mln wiernych (śpiewy liturgiczne wykonywał chór złożony z 1300 osób). W homilii Ojciec Święty nawiązał do zbliżającej się rocznicy 500-lecia ewangelizacji kraju.
Duże znaczenie miało spotkanie z przedstawicielami świata nauki, kultury i polityki, do których Papież w swym przemówieniu mówił o budowie sprawiedliwego ładu moralnego. Powiedział m.in.: Nie można zapominać, że proces zubożenia materialnego prowadzi często do zubożenia moralnego i duchowego jednostek i grup społecznych, zwłaszcza młodzieży. Wywołuje to poważny kryzys, którego źródłem jest brak wartości w sferze etyki, sprawiedliwości, współżycia społecznego, szacunku dla ludzi i dla godności osoby.
(LS)
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, t. XII, s. 210, 212-213, 249, 251-252, 259-261.
- Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, s. 749-758, 859-862, 909-912, 927-930.
- Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1996, t.XIX,1, s.221-320.
