Pielgrzymka zagraniczna (37)

Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji 
(red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.

Trzydziesta siódma podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 7-19 maja 1988 r. Celem były odwiedziny Urugwaju, Boliwi, Peru oraz Paragwaju.

Przebieg pielgrzymki

16-18 maja 1988 URUGWAJ

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Urugwaju

• 16 maja

ASUNCIÓN: Przylot z Peru. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe • Msza Św.; kanonizacja trzech jezuitów-męczenników • Spotkanie z prezydentem • Spotkanie z Konferencją Episkopatu

• 17 maja

ASUNCIÓN: Spotkanie z kapłanami, zakonnikami i seminarzystami

VILLARRICA: Msza św. dla rolników

MARISCAL ESTIGARRIBIA: Spotkanie z ludnością tubylczą w Misji św. Teresy od Dzieciątka Jezus

ASUNCIÓN: Spotkanie z tzw. budowniczymi społeczeństwa

• 18 maja

ENCARNACIÓN: Liturgia Słowa

ASUNCIÓN: Msza św. w sanktuarium maryjnym w Caacupe. Akt zawierzenia kraju Matce Bożej • Spotkanie z młodzieżą • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Rzymu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Paragwaj podczas swej 37. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto Urugwaj, Boliwię i Peru. Do kościoła katolickiego należy 92% mieszkańców kraju.

Ewangelizację tych ziem rozpoczęto w XVI w. wraz z ich europejską kolonizacją. W 1585 r. przybyli do Paragwaju jezuici, którzy starali się bronić Indian przed wyzyskiem ze strony białych. Zakładali wioski misyjne zwane redukcjami św. Ignacego, w których władzę sprawowali członkowie zakonu. Były to wspólnoty wzorowane na gminach pierwszych chrześcijan.

Podczas trzech dni podróży Ojciec Święty odwiedził 4 miasta, spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, z duchowieństwem, z rolnikami, z ludnością tubylczą, z tzw. budowniczymi społeczeństwa oraz z młodzieżą.

Jednym z ważniejszych punktów wizyty była msza św. w Asunción, podczas której Ojciec Święty kanonizował trzech jezuitów-męczenników: bł. Roque Gonzaleza de Santa Cruz, bł. Alfonso Rodrigueza i bł. Juana del Castillo. Św. Roque (św. Roch) stał się pierwszym świętym pochodzącym z Paragwaju. Urodził się w 1576 r. w Asunción, w rodzinie osadników hiszpańskich. Jako młody człowiek został kapłanem, a następnie wstąpił do jezuitów. Pracował w „redukcjach" i podróżował do trudno dostępnych miejsc, zakładając kolejne wioski misyjne, co spotykało się nieraz z wrogim nastawieniem ze strony miejscowej ludności. Zginął w 1628 roku w jednej z takich „redukcji”. Dwaj jego towarzysze pochodzili z Hiszpanii, gdzie wstąpili do zakonu jezuitów. Później znaleźli się w Ameryce Południowej, by tam zakładać „redukcje". O. Alfonso Rodríguez zginął razem z o. Roque, a o. Juan del Castillo dwa dni później.

Kolejna msza św. odbyła się w Villarrica, gdzie Papież spotkał się z rolnikami. W ulewnym deszczu zgromadziło się na niej ok. 150 tys. wiernych. W homilii Papież podjął temat dramatycznych problemów biednej ludności wiejskiej i wskazał drogi wiodące do poprawy sytuacji. Mówił: „Nie sądźcie jednak, że pomoc, jaką dzięki pracy świadczycie Chrystusowi w niesieniu Jego krzyża, polegać ma tylko na przyjmowaniu z rezygnacją trudności, na jakie napotykacie. (...) od was samych, przynajmniej częściowo, zależy rozwiązanie wielu gnębiących was problemów. Potrzebna wam jest wzajemna solidarność, solidarność jest bowiem chrześcijańską cnotą płynącą z miłości".

W Asunción, gdzie od 1765 r. znajduje się sanktuarium maryjne w Caacupe, odbyła się msza Św., po której Ojciec Święty dokonał aktu zawierzenia kraju Matce Bożej. W homilii Papież nawiązał do „maryjnej geografii" Paragwaju. Odwołując się do nazw poszczególnych miast, ukazał związek tajemnic maryjnych z życiem nie tylko religijnym, ale także społecznym i narodowym kraju.

Papież spotkał się także z ludnością tubylczą a w swym przemówieniu przypomniał o prawach tej najbardziej dyskryminowanej części społeczeństwa i zwrócił się z apelem o solidarny wysiłek wszystkich zmierzający do „włączenia braci Indian w narodową wspólnotę".

(LS)

9-14 maja 1988 BOLIWIA

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Boliwi

• 9 maja

LA PAZ: Przylot z Urugwaju. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe • Spotkanie z Episkopatem • Telewizyjne orędzie do pracowników środków masowego przekazu

• 10 maja

LA PAZ: Spotkanie z przedstawicielami wyznań chrześcijańskich i wspólnoty żydowskiej • Spotkanie z korpusem dyplomatycznym • Msza św. dla rodzin • Wizyta u prezydenta Republiki • Spotkanie z zakonnicami w katedrze

• 11 maja

ORURO: Spotkanie z rolnikami i górnikami; Liturgia Słowa

COCHABAMBA: Msza święta • Spotkanie z kapłanami i klerykami w kaplicy seminarium • Spotkanie z młodzieżą

• 12 maja

SUCRE: Msza św. w 450-lecie rozpoczęcia ewangelizacji Boliwii • Spotkanie z chorymi i osobami starszymi

SANTA CRUZ: Spotkanie z intelektualistami i przedstawicielami klasy rządzącej

• 13 maja

SANTA CRUZ: Spotkanie z misjonarzami i misjonarkami polskimi pracującymi w Boliwii

TARIJA: Liturgia Słowa wraz z orędziem do dzieci

SANTA CRUZ: Spotkanie z apostolstwem świeckich • Msza św. • Spotkanie z osobami starszymi

• 14 maja

TRINIDAD: Msza św. z udziałem Indian • W drodze do Peru, na pokładzie samolotu, poświęcenie Boliwii Matce Bożej z Copacabana

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Boliwię tylko raz, podczas swej 37. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto Urugwaj, Peru i Paragwaj.

Większość mieszkańców kraju (92%) należy do Kościoła katolickiego. Dzieło ewangelizacji rozpoczęto tu w XVI w. wraz z kolonizacją europejską. Znaczna część ludności (60%) to Indianie. Stanowią oni 20% społeczności indiańskiej całej Ameryki Południowej. Należą do ok. 100 plemion. Mimo przyjęcia wiary chrześcijańskiej wielu z nich zachowało do dzisiaj dawne praktyki i wierzenia.

W ciągu sześciu dni wizyty Ojciec Święty odwiedził 7 miast i odbył szereg spotkań z przedstawicielami różnych środowisk. Spotkał się z władzami państwowymi i kościelnymi, z zakonnicami, kapłanami i klerykami, z misjonarzami i misjonarkami polskimi pracującymi w Boliwii, z apostolstwem świeckich, z rolnikami i górnikami, z młodzieżą dziećmi, chorymi i osobami starszymi, z intelektualistami, z korpusem dyplomatycznym, a także z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich i wspólnoty żydowskiej.

Boliwia jest jednym z najbiedniejszych krajów Ameryki Łacińskiej. Papież mówił tam m.in. o sprawiedliwości społecznej, o solidarności i nadziei. Niezwykle istotne było spotkanie z rolnikami i górnikami w Oruro, mieście będącym kiedyś ważnym ośrodkiem górnictwa, a obecnie niemal symbolem bardzo złej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju. Na spotkanie przybyło 160 tys. osób. Ojciec Święty w swoim przemówieniu upominał się o sprawiedliwość, ale też zaapelował do ludności, by nie traciła nadziei i w duchu miłości podejmowała starania o odmianę swego losu. Mówił: Przychodzę do was z orędziem nadziei, która nie oznacza bierności wobec z każdym dniem jaskrawszych sytuacji nędzy, ale jest zaangażowaniem na rzecz budowy nowego społeczeństwa, opartego na miłości, solidarności i sprawiedliwości.

Wielokrotnie w czasie całej podróży apostolskiej Papież podejmował temat ewangelizacji. W Sucre odprawił mszę św. w 450-lecie ewangelizacji kraju. W homilii mówił o konieczności nawrócenia: Nie możemy szczerze wypełniać ewangelicznego posłannictwa, jeżeli sami się nie nawrócimy (...). W homilii podczas mszy św. w Santa Cruz, w której uczestniczyło 250 tys. wiernych, tematem wiodącym było budowanie nowego społeczeństwa opartego na zasadach Ewangelii zawartych w Błogosławieństwach. Jednym z odwiedzonych miast był Trinidad położony na terenach boliwijskiej Amazonii. W spotkaniu wzięli udział liczni przedstawiciele ponad 30 grup etnicznych - Indian żyjących na tych terenach. W homilii Ojciec Święty wezwał do pełniejszego przeżywania wartości chrześcijańskich.

(LS)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 184, 186-187, 153-155, 179, 182-183, 176-178.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XII, s. 589-602, 763-802, 949-957, 963-994.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II