Pielgrzymka zagraniczna (25)

Dwudziesta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 26 stycznia - 6 lutego 1985 r. Celem były odwiedziny Wenezueli, Ekwadoru, Peru oraz Trynidadu i Tobago.

Przebieg pielgrzymki

29 stycznia - 1 lutego 1985 EKWADOR

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym. Głoszenie godności i praw osoby, zwłaszcza prawa każdego do życia w społeczeństwie sprawiedliwym i w pokoju.

Przebieg wizyty w Ekwadorze

• 29 stycznia

QUITO: Przylot z Wenezueli. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe • Spotkanie z biskupami i klerem w katedrze metropolitalnej

• 30 stycznia

QUITO: Liturgia Słowa dla młodzieży na stadionie Atahualpa • Odwiedziny w siedzibie Radia Katolickiego; orędzie radiowe do wiernych • Msza św. w parku La Carolina, w 450-lecie ewangelizacji Ekwadoru • Spotkanie z biskupami w kaplicy nuncjatury • Spotkanie z zakonnicami w bazylice Ślubowań Narodowych • W kościele oo. Jezuitów spotkanie z profesorami uniwersytetów i akademii oraz z ludźmi kultury i sztuki • Spotkanie z robotnikami • Spotkanie z korpusem dyplomatycznym

• 31 stycznia

QUITO: Spotkanie z Polonią

LATACUNGA: Spotkanie z Indianami

CUENCA: Msza św. dla rodzin • W katedrze spotkanie z rodzinami księży, z zakonnicami klauzurowymi

GUAYAQUIL: Wizyta w sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej • Liturgia maryjna przed sanktuarium Matki Bożej de la Alborada

• 1 lutego

GUAYAQUIL: Odwiedziny ubogiego przedmieścia Guasmo • Msza św. na wzgórzu Los Samanes i beatyfikacja s. Mercedes de Jesus Molina • Spotkanie z klerem, chorymi oraz lekarzami z Bostonu • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Peru

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Ekwador podczas swej 25. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto Wenezuelę, Peru, Trynidad i Tobago. Była to pierwsza pielgrzymka papieska na kontynent południowoamerykański po rozpoczęciu nowenny przygotowującej obchody 500-lecia ewangelizacji Ameryki.

Większość mieszkańców kraju (90%) należy do Kościoła katolickiego. Praktykujących jest jednak tylko ok. 35%. Ewangelizację rozpoczęto w latach 30. XVI w. w związku z kolonizacją europejską. Pierwsze biskupstwo erygowano w 1545 r. w Quito.

Podczas podróży Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, z korpusem dyplomatycznym, z duchowieństwem i rodzinami księży, z młodzieżą, z przedstawicielami świata kultury, z robotnikami, z Indianami.

Wizyta papieska zbiegła się w czasie z 450. rocznicą założenia Quito i rozpoczęcia ewangelizacji. Pierwsza msza św. podczas wizyty w Ekwadorze poświęcona była właśnie tej rocznicy. W homilii Ojciec Święty, nawiązując do historii ewangelizacji tych ziem, mówił: Jak ziarno pszenicy, które człowiek rzuca w ziemię, by wydało owoc, tak ziarno ewangelii zostało zasiane w żyznej duszy nowych ludów (...).

W trakcie całej pielgrzymki Papież niejednokrotnie powracał do tak poważnego problemu, jakim jest bieda. Będąc w Ekwadorze, odwiedził ubogie przedmieście Guayaquil - największego miasta kraju. Na przedmieściu tym, zwanym Guasmo, mieszka 300-400 tys. bezdomnych i bezrobotnych ludzi, prowadzących pozbawioną nadziei wegetację. W przemówieniu swym Ojciec Święty powiedział: Niech nikt nie czuje się spokojny, póki w Ekwadorze będzie choćby jedno dziecko pozbawione oświaty, jedna rodzina pozbawiona mieszkania, jeden robotnik pozbawiony pracy, jeden starzec lub chory pozbawiony właściwej opieki. Istotnym wydarzeniem była msza św. w Guayaquil, podczas której Papież beatyfikował s. Mercedes de Jesus Molina, założycielkę zgromadzenia sióstr marianitek, misjonarkę ubogich.

Specjalne spotkanie Ojciec Święty odbył z Indianami. Stanowią oni czwartą część społeczeństwa Ekwadoru, a zarazem blisko 15% wszystkich Indian zamieszkujących Amerykę Południową. Spotkanie odbyło się w mieście Latacunga, niegdyś centrum dla wielu plemion indiańskich. Przybyło tam ponad 200 tys. osób. Byli wśród nich przedstawiciele wszystkich plemion żyjących w Ekwadorze Indianie mówili Ojcu Świętemu o swoich cierpieniach, o poniżeniu, dyskryminacji rasowej, zepchnięciu na margines życia społecznego.

Wizyty papieskie poprzedzane są często okresem przygotowań duchowych. Tak było w przypadku młodzieży Ekwadoru; owocem owych przygotowań było Pierwsze Krajowe Zgromadzenie Duszpasterskie Młodzieży. W spotkaniu z Ojcem Świętym uczestniczyło 130 tys. młodych ludzi.

(LS)

5 lutego 1985 TRYNIDAD I TOBAGO

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Trynidadzie i Tobago

• 5 lutego

PORT OF SPAIN: Przylot z Peru. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem) • Msza św. • Spotkanie z prezydentem i członkami rządu • Ceremonia pożegnania. Odlot do Rzymu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Trynidad i Tobago podczas swej 25. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto: Wenezuelę, Ekwador i Peru. Trynidad i Tobago to kraj zamieszkiwany przez ludność wielu ras, religii i kultur. Katolicy stanowią 32% społeczeństwa, a 38% wyznawcy innych wyznań chrześcijańskich (gł. anglikanie). Znaczną grupę stanowią hinduiści (24%).

Pierwszymi misjonarzami byli dwaj bracia dominikanie, którzy zginęli w 1513 r. w wyniku tragicznej w skutkach pomyłki. Ewangelizację wznowiono po 50 latach, by wkrótce ponownie ją przerwać. Jednym z ówczesnych misjonarzy był św. Ludwik Bertrand. Później Ewangelię głosili członkowie wielu zgromadzeń, w tym dominikanie, franciszkanie, jezuici i kapucyni. Działalność misyjną prowadziły też inne Kościoły chrześcijańskie, w tym głównie anglikański.

Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych i odprawił mszę św. W homilii nawiązał do dziejów ewangelizacji tego kraju. Wskazując drogę dla uniknięcia niebezpieczeństw grożących rodzinie i społeczeństwu, powiedział m.in.: Poszanowanie dla świętości życia jest gwarancją równowagi w ludzkiej wspólnocie. (...) wzywam was, byście odrzucili obłudne zło i starali się budować swoją przyszłość nie na chwiejnych fundamentach, ale na mocnej skale autentycznych wartości moralnych i religijnych (...)".

(LS)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 279-280, 169-171, 255-256, 431, 435-436.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t.XII s. 719-748, 563-588, 867-898, 1089-1094.
• Jan Paweł II, "Nauczanie papieskie", Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1996, t.VIII,1, s.98-249.
• "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.VIII,1, s.173-452.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II