Pielgrzymka zagraniczna (25)

Dwudziesta piąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 26 stycznia - 6 lutego 1985 r. Celem były odwiedziny Wenezueli, Ekwadoru, Peru oraz Trynidadu i Tobago.

Przebieg pielgrzymki

29 stycznia - 1 lutego 1985 EKWADOR

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym. Głoszenie godności i praw osoby, zwłaszcza prawa każdego do życia w społeczeństwie sprawiedliwym i w pokoju.

Przebieg wizyty w Ekwadorze

• 29 stycznia

QUITO: Przylot z Wenezueli. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe • Spotkanie z biskupami i klerem w katedrze metropolitalnej

• 30 stycznia

QUITO: Liturgia Słowa dla młodzieży na stadionie Atahualpa • Odwiedziny w siedzibie Radia Katolickiego; orędzie radiowe do wiernych • Msza św. w parku La Carolina, w 450-lecie ewangelizacji Ekwadoru • Spotkanie z biskupami w kaplicy nuncjatury • Spotkanie z zakonnicami w bazylice Ślubowań Narodowych • W kościele oo. Jezuitów spotkanie z profesorami uniwersytetów i akademii oraz z ludźmi kultury i sztuki • Spotkanie z robotnikami • Spotkanie z korpusem dyplomatycznym

• 31 stycznia

QUITO: Spotkanie z Polonią

LATACUNGA: Spotkanie z Indianami

CUENCA: Msza św. dla rodzin • W katedrze spotkanie z rodzinami księży, z zakonnicami klauzurowymi

GUAYAQUIL: Wizyta w sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej • Liturgia maryjna przed sanktuarium Matki Bożej de la Alborada

• 1 lutego

GUAYAQUIL: Odwiedziny ubogiego przedmieścia Guasmo • Msza św. na wzgórzu Los Samanes i beatyfikacja s. Mercedes de Jesus Molina • Spotkanie z klerem, chorymi oraz lekarzami z Bostonu • Pożegnanie na lotnisku i odlot do Peru

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Ekwador podczas swej 25. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto Wenezuelę, Peru, Trynidad i Tobago. Była to pierwsza pielgrzymka papieska na kontynent południowoamerykański po rozpoczęciu nowenny przygotowującej obchody 500-lecia ewangelizacji Ameryki.

Większość mieszkańców kraju (90%) należy do Kościoła katolickiego. Praktykujących jest jednak tylko ok. 35%. Ewangelizację rozpoczęto w latach 30. XVI w. w związku z kolonizacją europejską. Pierwsze biskupstwo erygowano w 1545 r. w Quito.

Podczas podróży Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, z korpusem dyplomatycznym, z duchowieństwem i rodzinami księży, z młodzieżą, z przedstawicielami świata kultury, z robotnikami, z Indianami.

Wizyta papieska zbiegła się w czasie z 450. rocznicą założenia Quito i rozpoczęcia ewangelizacji. Pierwsza msza św. podczas wizyty w Ekwadorze poświęcona była właśnie tej rocznicy. W homilii Ojciec Święty, nawiązując do historii ewangelizacji tych ziem, mówił: Jak ziarno pszenicy, które człowiek rzuca w ziemię, by wydało owoc, tak ziarno ewangelii zostało zasiane w żyznej duszy nowych ludów (...).

W trakcie całej pielgrzymki Papież niejednokrotnie powracał do tak poważnego problemu, jakim jest bieda. Będąc w Ekwadorze, odwiedził ubogie przedmieście Guayaquil - największego miasta kraju. Na przedmieściu tym, zwanym Guasmo, mieszka 300-400 tys. bezdomnych i bezrobotnych ludzi, prowadzących pozbawioną nadziei wegetację. W przemówieniu swym Ojciec Święty powiedział: Niech nikt nie czuje się spokojny, póki w Ekwadorze będzie choćby jedno dziecko pozbawione oświaty, jedna rodzina pozbawiona mieszkania, jeden robotnik pozbawiony pracy, jeden starzec lub chory pozbawiony właściwej opieki. Istotnym wydarzeniem była msza św. w Guayaquil, podczas której Papież beatyfikował s. Mercedes de Jesus Molina, założycielkę zgromadzenia sióstr marianitek, misjonarkę ubogich.

Specjalne spotkanie Ojciec Święty odbył z Indianami. Stanowią oni czwartą część społeczeństwa Ekwadoru, a zarazem blisko 15% wszystkich Indian zamieszkujących Amerykę Południową. Spotkanie odbyło się w mieście Latacunga, niegdyś centrum dla wielu plemion indiańskich. Przybyło tam ponad 200 tys. osób. Byli wśród nich przedstawiciele wszystkich plemion żyjących w Ekwadorze Indianie mówili Ojcu Świętemu o swoich cierpieniach, o poniżeniu, dyskryminacji rasowej, zepchnięciu na margines życia społecznego.

Wizyty papieskie poprzedzane są często okresem przygotowań duchowych. Tak było w przypadku młodzieży Ekwadoru; owocem owych przygotowań było Pierwsze Krajowe Zgromadzenie Duszpasterskie Młodzieży. W spotkaniu z Ojcem Świętym uczestniczyło 130 tys. młodych ludzi.

(LS)

1-5 lutego 1985 PERU

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Peru

• 1 lutego

LIMA: Przylot z Ekwadoru. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem) • Liturgia Słowa z udziałem kleru i laikatu zaangażowanego w pracę apostolską • Spotkanie z prezydentem i przedstawicielami władz

• 2 lutego

LIMA: Spotkanie z Polonią

AREQUIPA: Msza św. i beatyfikacja s. Anny de Los Angeles Monteagudo; koronacja figury Matki Bożej - Dziewicy z Chapi

LIMA: Liturgia Słowa dla młodzieży • Spotkanie z Episkopatem

• 3 lutego

CUZCO: Liturgia Słowa z udziałem Indian, koronacja figury Matki Bożej del Carmen • Nałożenie arcybiskupowi paliusza, będącego symbolem godności metropolity

AYACUCHO: Liturgia Słowa

LIMA: Msza Św. dla rodzin i święcenia kapłańskie 47 diakonów • Spotkanie z korpusem dyplomatycznym • Dialog z wiernymi zgromadzonymi przed nuncjaturą

• 4 lutego

LIMA: Spotkanie ekumeniczne w nuncjaturze

CALLAO: Liturgia Słowa; spotkanie z chorymi, marynarzami oraz tysiącami wiernych

PIURA: Liturgia Słowa

TRUJILLO: Msza św. w intencji uświęcenia ludzi pracy

LIMA: Odwiedziny i poświęcenie nowej siedziby Konferencji Episkopatu

• 5 lutego

LIMA: Liturgia Słowa na ubogim przedmieściu Villa el Salvador

IQUITOS: Spotkanie z Indianami; Liturgia Słowa • Odlot na Trynidad i Tobago

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki

Papież odwiedził Peru podczas swej 25. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto Wenezuelę, Ekwador, Trynidad i Tobago. Odbyła się w czasie trwania nowenny przygotowującej obchody 500-lecia ewangelizacji Ameryki.

Katolicy stanowią 95% ludności kraju. Początki ewangelizacji sięgają tu XVI w. i związane są z przybyciem Europejczyków. Znamienną cechą Kościoła peruwiańskiego jest zaangażowanie świeckich w pracę apostolską.

Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, z korpusem dyplomatycznym, z młodzieżą, z ludźmi chorymi, z marynarzami. Odwiedził także ubogie przedmieście Limy. Pierwsza msza św. podczas pielgrzymki do Peru odbyła się w Arequipa, gdzie Papież dokonał beatyfikacji s. Anny de Los Angeles Monteagudo, która całe swoje życie spędziła w tym mieście, większość za murami klasztoru dominikanek. Było to pierwsze wyniesienie na ołtarze peruwiańskiej zakonnicy z klasztoru kontemplacyjnego. W trakcie uroczystości Papież koronował też figurę Matki Bożej Dziewicy z Chapi, z odległego o kilka kilometrów sanktuarium. W Limie w czasie kolejnej mszy św. Papież wyświęcił 47 nowych kapłanów. Zgromadziło się wówczas blisko 2 min wiernych. Homilia skierowana była do rodzin. Ostatnia msza św. w intencji uświęcenia pracy odprawiona została w Trujillo, mieście wielkiego przemysłu.

Ojciec Święty dwukrotnie spotkał się ze społecznością indiańską - w Cuzco i w Iquitos. Indianie peruwiańscy stanowią 45% mieszkańców kraju, a zarazem 55% społeczności indiańskiej Ameryki Południowej.

W Cuzco Papież odprawił Liturgię Słowa i koronował figurę Matki Bożej del Carmen. W homilii skierowanej do rolniczej ludności Andów mówił o konieczności umiłowania pokoju oraz o wzajemnym szacunku i pomocy. Powiedział m.in.: „Nie dopuśćcie, aby wskutek uczuć nienawiści i przemocy uległa degradacji wasza godność moralna i religijna, miłujcie zawsze pokój". Ludziom z miast oraz osobom pracującym na roli Papież zalecał, „aby stali się wzorem sprawiedliwej współpracy pomiędzy miastem a wsią w całym Peru i na świecie". W Iquitos, położonym w Puszczy Amazońskiej, również odbyła się Liturgia Słowa. Papież skierował do Indian słowa: „Dostrzegajcie w innych rasach, narodach i ludziach, którzy dzielą z wami to samo niebo, rzeki i lasy, to, czym są naprawdę: braćmi w Chrystusie (...)", do osadników zaś powiedział: „Macie prawo do tego, aby wraz z innymi korzystać z tego daru Bożego, jakim jest ziemia; nie możecie jednak zapominać, że prawo to kończy się tam, gdzie zaczyna się prawo innych".

Jednym z ważniejszych było spotkanie z wiernymi w Ayacucho. W tej części kraju od ponad dwóch lat trwały walki pomiędzy Sendero Luminoso a siłami rządowymi. W całym okręgu wprowadzono stan pogotowia. Podczas Liturgii Słowa Papież mówił o pokoju i o przyczynach terroru. Zwrócił się z dramatycznym apelem o zaprzestanie używania przemocy.

W czasie całej podróży Papież niejednokrotnie podejmował wątek ewangelizacji. Do mieszkańców Piury mówił: „Dzieło ewangelizacji nigdy się nie kończy. Każde pokolenie chrześcijan winno wnieść doń własny wkład".

Papież jak zwykle spotkał się z młodzieżą. W Limie zgromadziło się ok. 1 min wiernych. Przygotowania do spotkania z Ojcem Świętym trwały 4 lata. W przemówieniu podczas Liturgii Słowa Papież nawiązał do ośmiu Błogosławieństw i podał młodym program życia chrześcijańskiego. Na zakończenie odczytał akt poświęcenia mło-

5 lutego 1985 TRYNIDAD I TOBAGO

Cel pielgrzymki

Spotkanie z Kościołem lokalnym.

Przebieg wizyty w Trynidadzie i Tobago

• 5 lutego

PORT OF SPAIN: Przylot z Peru. Powitanie na lotnisku przez władze kościelne i państwowe (na czele z prezydentem) • Msza św. • Spotkanie z prezydentem i członkami rządu • Ceremonia pożegnania. Odlot do Rzymu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Papież odwiedził Trynidad i Tobago podczas swej 25. podróży apostolskiej, obejmującej ponadto: Wenezuelę, Ekwador i Peru. Trynidad i Tobago to kraj zamieszkiwany przez ludność wielu ras, religii i kultur. Katolicy stanowią 32% społeczeństwa, a 38% wyznawcy innych wyznań chrześcijańskich (gł. anglikanie). Znaczną grupę stanowią hinduiści (24%).

Pierwszymi misjonarzami byli dwaj bracia dominikanie, którzy zginęli w 1513 r. w wyniku tragicznej w skutkach pomyłki. Ewangelizację wznowiono po 50 latach, by wkrótce ponownie ją przerwać. Jednym z ówczesnych misjonarzy był św. Ludwik Bertrand. Później Ewangelię głosili członkowie wielu zgromadzeń, w tym dominikanie, franciszkanie, jezuici i kapucyni. Działalność misyjną prowadziły też inne Kościoły chrześcijańskie, w tym głównie anglikański.

Ojciec Święty spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych i odprawił mszę św. W homilii nawiązał do dziejów ewangelizacji tego kraju. Wskazując drogę dla uniknięcia niebezpieczeństw grożących rodzinie i społeczeństwu, powiedział m.in.: Poszanowanie dla świętości życia jest gwarancją równowagi w ludzkiej wspólnocie. (...) wzywam was, byście odrzucili obłudne zło i starali się budować swoją przyszłość nie na chwiejnych fundamentach, ale na mocnej skale autentycznych wartości moralnych i religijnych (...)".

(LS)

Źródła

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 279-280, 169-171, 255-256, 431, 435-436.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t.XII s. 719-748, 563-588, 867-898, 1089-1094.
• Jan Paweł II, "Nauczanie papieskie", Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1996, t.VIII,1, s.98-249.
• "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.VIII,1, s.173-452.

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II